«Great Expectations» (2012)
Μεταφρασμένος Τίτλος: «Μεγάλες Προσδοκίες»

Έλενα Μπόναμ Κάρτερ και Ρέιφ Φάινς, εκπληρώνουν τις “Μεγάλες Προσδοκίες” του Τσαρλς Ντίκενς, μέσα από τη κινηματογραφική προσέγγιση του βραβευμένου με BAFTA, Μάικ Νιούελ.

Ο Πιπ ένα ορφανό δεκάχρονο αγόρι, ο οποίος προέρχεται από την εργατική τάξη, βοηθά έναν κατάδικο να δραπετεύσει. Ένα χρόνο μετά, θα πιάσει δουλειά στο σπίτι της εκκεντρικής κυρίας Χάβισαμ, μια ντόπια γυναίκα της υψηλής κοινωνίας, η οποία ζει στην απομόνωση από τότε που την εγκατέλειψαν, πριν από 30 χρόνια. Τις ελεύθερες του ώρες τις περνά παίζοντας με την όμορφη Εστέλα, με την οποία είναι κρυφά ερωτευμένος.

Δέκα χρόνια αργότερα, ο Πίπ μαθαίνει ότι έχει κληρονομήσει μια τεράστια περιουσία, από έναν άγνωστο ευεργέτη, κάτι το οποίο θα τον αναγκάσει να εγκαταλείψει τη δουλειά του και να μετακομίσει στο Λονδίνο. Τα παιδικά του όνειρα αρχίζουν να εκπληρώνονται και ως τζέντλεμαν πλέον κινείται μέσα στη λονδρέζικη κοινωνία, χρησιμοποιώντας την πρωτόγνωρη θέση του για να πλησιάσει ακόμα περισσότερο την εντυπωσιακή Εστέλα… μια ανεκπλήρωτη φαντασίωση!

Τον τίτλο θα μπορούσε να τον χαρακτηρίσει κανείς ειρωνικό, καθώς ο Πιπ θα ανακαλύψει ότι ο ευεργέτης που τον βοήθησε είναι ο κατάδικος, τον οποίο είχε βοηθήσει στο παρελθόν. Τα χρήματα, οι φιλοδοξίες του και η αίσθηση που έχει για τον εαυτό του δοκιμάζονται λόγω της σχέσης του με τον ευεργέτη μη γνωρίζοντας πως θα εξελιχθεί η μοίρα του.

«Oblivion» (2013)

Η μοίρα της ανθρωπότητας είναι τώρα στα χέρια ενός ανθρώπου που πίστευε πως ο κόσμος μας ήταν προδιαγεγραμμένος να καταστραφεί.

Το 2073, ένας 37χρονος πρώην διοικητής πεζοναυτών που ονομάζεται Jack Harper (Tom Cruise) είναι ένα από τους τελευταίους επισκευαστές drone αεροσκαφών οι οποίοι υπάρχουν στην γη. Ο πλανήτης είχε σχεδόν καταστραφεί από μια εξωγήινη εισβολή πριν από 60 χρόνια. Ως μέρος μιας μαζικής επιχείρησης για την περισυλλογή των υπόλοιπων, ζωτικής σημασίας πόρων του πλανήτη, ζει σε μία εναέρια «πόλη» χιλιάδες μέτρα πάνω από τη Γη.

Με την αποστολή του σχεδόν ολοκληρωμένη, έρχονται τα πάνω κάτω στην ζωή του όταν σώζει ένα 22χρονο κορίτσι. Η αφιξή της πυροδοτεί μια σειρά γεγονότων που αναγκάζει τον Jack να αμφισβητήσει όλα όσα γνωρίζει για τον πόλεμο και τα επακόλουθά του.

Πρωταγωνιστούν:
Tom Cruise-Morgan Freeman-Olga Kurylenko-Nikolaj Coster-Waldau

«Infancia Clandestina» (2012)
Μεταφρασμένος Τίτλος: «Με Λένε Ερνέστο»
Γνωστό επίσης ως: «Clandestine Childhood»

Ο Αργεντινός σκηνοθέτης Μπενχαμίν Άβιλα κάνει ένα εξαιρετικό σκηνοθετικό ξεκίνημα, αφού το πρώτο του φιλμ κατάφερε να φτάσει στις Κάννες, να βραβευτεί στο Σαν Σεμπαστιάν και να γίνει η επίσημη πρόταση της χώρας του για Ξενόγλωσσο Όσκαρ. Με παραγωγό τον Λουίς Πουένσο («Επίσημη Ιστορία») και πρωταγωνίστρια τη διάσημη λατινοαμερικάνα σταρ Νατάλια Ορέιρο – που μετά από τηλεοπτικές σειρές όπως «Μιλάγκρος, η ατίθαση» δίνει μια στιβαρή δραματική ερμηνεία, για την οποία τιμήθηκε από την Ακαδημία Κινηματογράφου της Αργεντινής – η ταινία «Με Λένε Ερνέστο» αποτέλεσε μια από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες της χώρας.

Αργεντινή, 1979. Έπειτα από χρόνια εξορίας από τη Χούντα ως μέλη της Αντίστασης, ο δωδεκάχρονος Χουάν και η οικογένειά του επιστρέφουν στο Μπουένος Άιρες με καινούργιες, πλαστές ταυτότητες. Οι γονείς του Χουάν μαζί με τον θείο Μπέτο είναι μέλη της οργάνωσης των Μοντονέρος, που εξακολουθεί να μάχεται κατά της σκληρής δικτατορίας που κυβερνά ακόμη τη χώρα, και διώκονται αλύπητα λόγω των δραστηριοτήτων τους. Γι’ αυτό έξω από το σπίτι και στο σχολείο, ο ανήλικος μαθητής έχει άλλο όνομα… Εκεί όλοι τον ξέρουν ως Ερνέστο -ένα όνομα που δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσει, καθώς διακυβεύεται η ασφάλεια της οικογένειάς του. Η γνωριμία του με την συμμαθήτριά του Μαρία θα αποτελέσει την αρχή για μια ιδιότυπη, δυνατή σχέση μεταξύ τους.


ΜΕ ΛΕΝΕ ΕΡΝΕΣΤΟ ((Infancia clandestina) greek subs από thevideorama

Επίσημη Συμμετοχή – Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών, Φεστιβάλ Καννών 2012
Καλύτερης Ταινίας
Καλύτερης Σκηνοθεσίας
Καλύτερου Σεναρίου
Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας (Ερνέστο Αλτέριο)
Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας (Νατάλια Ορέιρο)
Καλύτερης Β’ Ανδρικής Ερμηνείας (Σέσαρ Τρονκόσο)
Καλύτερης Β’ Γυναικείας Ερμηνείας (Κριστίνα Μπάνεγας)
Μοντάζ
Ενδυματολογίας
Ήχου – Ακαδημία Κινηματογράφου της Αργεντινής
Επίσημη Συμμετοχή – Βραβεία Γκόγια (Κατηγορία Καλύτερης Ταινίας)
Καλύτερης Ιβηρο-Αμερικανικής Ταινίας
Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας (Ερνέστο Αλτέριο) – Φεστιβάλ της Γουαδαλαχάρα
Casa de America – Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν
Golden Colon – Φεστιβάλ της Ουέλβα

«678» (2010)
Μεταφρασμένος Τίτλος: «Οι Γυναίκες του Λεωφορείου 678»
Γνωστό επίσης ως: «Cairo 678»

Η ταινία “Οι γυναίκες του λεωφορείου 678” εξιστορεί μια σκληρή πλευρά της Αιγύπτου που δεν είναι ευδιάκριτη στους περαστικούς επισκέπτες. Πρόκειται για την πραγματικότητα τριών γυναικών από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις στο Κάιρο, που ενώνονται προκειμένου να αντιμετωπίσουν την σεξουαλική παρενόχληση που βιώνουν καθημερινά.

Ενώ η Φάιζα (Bushra), μια συντηρητική μητέρα δύο παιδιών, προσπαθεί να βρει το δίκιο της, στην άλλη πλευρά της πόλης η Σέμπα (Nelli Karim), πλούσια σχεδιάστρια κοσμημάτων, η ίδια θύμα άγριας επίθεσης ομάδας νέων ανδρών, δίνει διαλέξεις σε γυναίκες για το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης, προσπαθώντας να τις πείσει να μιλήσουν για το πρόβλημά τους.

Παράλληλα, η Νέλλη (Nahed El Sebai), ερασιτέχνης κωμικός, είναι η πρώτη γυναίκα στην Αίγυπτο, που θα κινηθεί δικαστικά για την βίαιη σεξουαλική παρενόχληση που δέχτηκε.

Μία από τις γυναίκες θα αποφασίσει να πάρει την υπόθεση στα χέρια της, και όταν οι άντρες επιχειρούν να την παρενοχλήσουν μέσα στο λεωφορείο, αυτή τους τραυματίζει με μαχαίρι στα σεξουαλικά τους όργανα. Αυτή της η ενέργεια την ενώνει με τις άλλες δύο πρωταγωνίστριες, οι οποίες την εξιδανικεύουν, ενώ ο Έσσαμ (Maged El Kedwany), o ανακριτής της αστυνομίας που ερευνά την υπόθεση φτάνει στα ίχνη τους.

Βραβεία

• Dubai International Film Festival 2010 (Muhr Award- Best Actor, Best Actress)
• Chicago International Film Festival 2011 (Silver Hugo- Best Actor, Best Feature Film, Best International Feature)
• Montpellier Mediterranean Film Festival 2011, (Audience Award- Best Movie and Youth Audience Award – Best Film)
• Sydney Film Festival 2011(Official Competition Award – Best Film)
• Asia Pacific Screen Awards 2011 (High Commendation – Jury Grand Prize)

«Ταξισυνειδησία: Η Άγνωστη Ιστορία του Ελληνοαμερικανικού Ριζοσπαστισμού» (2013)
Μεταφρασμένος Τίτλος: «Greek American Radicals: The Untold Story»

H άγνωστη ιστορία του ελληνοαμερικανικού ριζοσπαστισμού από την εποχή της μαζικής μετανάστευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες έως τα χρόνια του Μακαρθισμού σε ένα ντοκιμαντέρ. Μία ιστορία συλλογικών αγώνων, ριζοσπαστικών ιδεών, συναρπαστικών διαδρομών και ξεχασμένων παραδόσεων που διαπλέκεται με τις εποχές της αναστάτωσης, τα κοινωνικά και πολιτικά κινήματα, τις διώξεις και τις συλλογικές απογοητεύσεις.

Παρακολουθώντας τα χρόνια της Μεγάλης Ύφεσης, τους ελληνοαμερικανούς εθελοντές στις Διεθνείς Ταξιαρχίες του Ισπανικού Εμφυλίου, τις δραστηριότητες των Ελληνικών Εργατικών Εκπαιδευτικών Συνδέσμων και τις απελάσεις του Μακαρθισμού το ντοκιμαντέρ Ταξισυνειδησία – η αγνωστη ιστορια του ελληνοαμερικανικου ριζοσπαστισμου φέρνει στο προσκήνιο μία εναλλακτική αφήγηση της ελληνοαμερικανικής ιστορίας, η οποία υπογραμμίζει τους μετασχηματισμούς και τις αλληλεπιδράσεις της εθνοτικής καταγωγής, της τάξης και του πολιτικού και κοινωνικού ριζοσπαστισμού στον Αμερικανικό 20ο αιώνα.

Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Κώστας Βάκκας
Σενάριο – Ιστορική έρευνα: Κωστής Καρπόζηλος
Μοντάζ: Νώντας Σκαρπέλης
Διευθυνση Παραγωγής: Φρόσω Τσούκα
Παραγωγή: Μη κερδοσκοπική Εταιρεία «Αποστόλης Μπερδεμπές»
Διάρκεια: 64’

«Comme des Lions de Pierre a l`Entree de la Nuit» (2012)
Μεταφρασμένος Τίτλος: «Σαν Πέτρινα Λιοντάρια στην Μπασιά της Νύχτας»
Γνωστό επίσης ως: «Like Stone Lions at the Gateway into Night»

Μια ταινία του Ολιβιέ Ζισουά

Από το 1947 ως και το 1951, περισσότεροι από 80.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά ελληνικής καταγωγής εκτοπίστηκαν στη Μακρόνησο, σε στρατόπεδα αναμόρφωσης που δημιουργήθηκαν για να «καταπολεμήσουν την επέκταση του Κομμουνισμού». Ανάμεσα στους εξόριστους αυτούς βρίσκονταν πολλοί συγγραφείς και ποιητές, όπως ο Γιάννης Ρίτσος και ο Τάσος Λειβαδίτης.

Παρά τις στερήσεις και τα βασανιστήρια, κατάφεραν να γράψουν ποιήματα στα οποία περιγράφουν τον αγώνα για επιβίωση μέσα σε αυτό το σύμπαν εγκλεισμού. Τα κείμενα αυτά, εκ των οποίων κάποια θάφτηκαν στα στρατόπεδα, βρέθηκαν αργότερα. Η ταινία αναμιγνύει τα ποιητικά αυτά γραπτά με τις ομιλίες «αναμορφωτικής» προπαγάνδας που μεταδίδονταν ακατάπαυστα από τα μεγάφωνα των στρατοπέδων. Αργά πλάνα τράβελινγκ μας οδηγούν σε ένα υπνωτικό ταξίδι μέσα στα ερείπια των στρατιωτικών εγκαταστάσεων, ενώ προσκρούουν σε φωτογραφικά αρχεία. Ένα κινηματογραφικό δοκίμιο που ζωντανεύει τη μνήμη ξεχασμένων ερειπίων και μιας μάχης που χάθηκε.

«Le Magasin des Suicides» (2012)
Μεταφρασμένος Τίτλος: «Μπουτίκ για Αυτόχειρες»
Γνωστό επίσης ως: «The Suicide Shop»

Ένα πολύχρωμο, συναρπαστικό, τρισδιάστατο animation, που παρουσιάστηκε – εκτός συναγωνισμού – στο φεστιβάλ των Καννών, είναι η τελευταία μαύρη κωμωδία του Πατρίς Λεκόντ, ενός από τους πιο δημοφιλείς Γάλλους δημιουργούς.

Φανταστείτε μια πόλη όπου οι άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι, χωρίς καμία διάθεση για ζωή και η μόνη επιχείρηση που ανθίζει είναι ένα κατάστημα που πουλά απαραίτητο εξοπλισμό για μια σωστή αυτοκτονία. Αυτό είναι το μαγαζί της οικογένειας Τουβάς , το οποίο κρατά την παράδοση από το 1854.

Η επιχείρηση του Μισιμά, της Λουκρητίας και των παιδιών τους, που για ολόκληρες γενιές πουλούσε δηλητήρια, σχοινιά για κρέμασμα και διάφορες παγίδες, πήγαινε θαυμάσια, ώσπου ξαφνικά γεννιέται ο μικρότερος γιος του ιδιοκτήτη, ο Αλάν. Ένα παιδί, το οποίο είναι εκ γενετής χαρούμενο και αισιόδοξο και κάνει όλους τους πελάτες να χαμογελούν. Τι θα απογίνει όμως η μπουτίκ τώρα που ο μικρός Αλάν κάνει τους πάντες να αισθάνονται καλύτερα;

Παρά τα ελαττώματα της, ο σκηνοθέτης αγαπά πολύ την οικογένεια Τουβάς. «Αν αυτό το ζευγάρι δεν είχε αδυναμίες και δεν έκανε λάθη, θα ήταν αντιπαθητικό. Εκείνος, είναι το αφεντικό, ο οποίος κάνει τα πάντα για να εξυπηρετεί τους πελάτες του, τους βοηθά να θέσουν ένα τέλος στις ανησυχίες τους. Εκείνη δουλεύει υπομονετικά με αποτελεσματικότητα και αδιαμφισβήτητα θα έκανε τέλεια τη δουλειά της αν δούλευε σε γραφείο κηδειών. Ο Βανσέν, ο μεγαλύτερος γιος, σχεδιάζει να δημιουργήσει ένα πάρκο ψυχαγωγίας με θέμα την αυτοκτονία. Η αδελφή του, η Μαρλίν, που σκέφτεται ότι είναι άσχημη και άχρηστη, θέλει να τερματίσει τη ζωή της, αλλά οι γονείς της συνεχώς της υπενθυμίζουν ότι: «κανένα μέλος της οικογένειας Τουβάς δεν μπορεί να αυτοκτονήσει, αλλιώς το μαγαζί θα μείνει χωρίς αφεντικά.» Ο Αλάν, ο μικρότερος γιος της οικογένειας θα γεννηθεί με ένα “φρικτό” ελάττωμα: αγαπά τη ζωή. Όπως αντιλαμβάνεστε είναι η ντροπή της οικογένειας, καθώς διασκεδάζει όλους τους πελάτες και τους κάνει να αλλάζουν στο τέλος γνώμη».

«The Croods» (2013)
Μεταφρασμένος Τίτλος: «Οι Κρουντς»

Οι Κρουντς μας διηγούνται την ιστορία της πρώτης μοντέρνας οικογένειας του κόσμου, που εκτυλίσσεται σε μιαν άγνωστη μέχρι σήμερα εποχή, την Κρουντάκιο Περίοδο – μια εποχή που η Μητέρα Φύση έκανε διάφορα πειράματα, με αποτέλεσμα ο πλανήτης μας να είναι γεμάτος από μια απίστευτα αλλόκοτη χλωρίδα και πανίδα. Σ’ αυτόν ακριβώς τον κωμικά επικίνδυνο κόσμο, για την οικογένεια Κρουντς αρχίζει η περιπέτεια της αναζήτησης ενός καινούργιου σπιτικού, όταν η σπηλιά της καταστρέφεται. Σαν να μην είναι αρκετά δύσκολη η επιβίωση για κάποιον που έχει χάσει τη φόρμα του, ο πατριάρχης Γκρουγκ (Νίκολας Κέιτζ) σύντομα έρχεται αντιμέτωπος με έναν νεαρό και γυμνασμένο νομάδα, τον Γκάι (Ράιαν Ρέινολντς), που ερωτεύεται την έφηβη κόρη του Γκρουγκ, την Έεπ (Έμα Στόουν). Στο τέλος της περιπέτειας όμως οι Κρουντς θα καταφέρουν να εξελιχθούν, να δαμάσουν το φόβο τους για τον άγνωστο κόσμο και ν’ ανακαλύψουν ότι για να επιβιώσουν έχουν όλα όσα χρειάζονται: ο ένας το άλλον.

Σκηνοθέτες:
Κερκ ΝτεΜίκο
Κρις Σάντερς.

Επιμέλεια: Νικόλας Αρώνης