Last Vegas (2013)
Τέσσερις κορυφαίοι ηθοποιοί του Hollywood ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μια αθεόφοβη κωμωδία, που αποδεικνύει ότι το κέφι για ζωή δεν έχει σχέση με την ηλικία.
Οι Michael Douglas, Robert De Niro, Morgan Freeman και Kevin Kline πηγαίνουν μέχρι το Las Vegas για ένα bachelor party που θα τους μείνει αξέχαστο. Το Last Vegas είναι μια ξεκαρδιστική ταινία με σπουδαίες ερμηνείες, σενάριο του Dan Fogelman (Crazy, Stupid Love) και σκηνοθεσία του John Turteltaub (National Treasure).
Τέσσερις φίλοι βάζουν πλώρη για το Βέγκας με σκοπό να ξεχάσουν την ηλικία τους και να ξεσαλώσουν, όπως παλιά. Παρόλο που πολλά έχουν αλλάξει από τότε που ήταν νέοι, θα καταφέρουν όχι μόνο να προσαρμοστούν στα καινούρια δεδομένα, αλλά και να κλέψουν την παράσταση.
The Butler (2013)/ Μεταφρασμένος Τίτλος: Ο Μπάτλερ
Η ταινία ξεκινά στο 1926, όπου συναντάμε τον νεαρό Σεσίλ να προσπαθεί να ξεφύγει από το τυραννικό και φυλετικά διαχωρισμένο Νότο, σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής.
Στο δύσκολο αυτό ταξίδι προς την ενηλικίωση, ο Σεσίλ θα αποκτήσει ανεκτίμητα εφόδια που τελικά θα τον οδηγήσουν σε μια ευκαιρία ζωής: να δουλέψει ως μπάτλερ στο νούμερο 1600 της Λεωφόρου Πενσυλβάνια, το Λευκό Οίκο. Εκεί ο Σεσίλ θα γίνει από πρώτο χέρι μάρτυρας των ιστορικών γεγονότων και των εσωτερικών υποθέσεων του Οβάλ γραφείου, την ώρα που παράλληλα εξελισσόταν ο αγώνας για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων. Την ίδια στιγμή, στην προσωπική του ζωή, η σύζυγος του Γκλόρια (Όπρα Γουίνφρεϊ) μεγαλώνει τους δύο γιους τους, και η οικογένεια επωφελείται από τα προνόμια μιας μεσοαστικής οικογένειας, που συντηρεί η δουλειά του Σεσίλ.
Η αφοσίωση όμως του Σεσίλ στην Πρώτη Οικογένεια της χώρας, δημιουργεί εντάσεις στο σπίτι, αποξενώνοντας τον από τη Γκλόρια και δημιουργώντας αντικρουόμενα συμφέροντα με τον αντισυμβατικό του γιο (Ντέιβιντ Ογιελόουο). Μέσα από τα μάτια και τα συναισθήματα της οικογένειας Γκέινς, η ταινία του Ντάνιελς ακολουθεί τις αλλαγές σε επίπεδο πολιτικών και φυλετικών αλλαγών στην Αμερική. Από τις δολοφονίες των JFK και Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, μέχρι τους Μαύρους Πάνθηρες, τον πόλεμο του Βιετνάμ και το σκάνδαλο του Γουότεργκέιτ, ο Σεσίλ βιώνει την επίδραση όλων αυτών των σημαντικών γεγονότων, τόσο σαν ένας απλός άνθρωπος όσο και σαν άνθρωπος εκ των έσω.
Η ταινία Ο “Μπάτλερ” μας μεταφέρει στον 20ό αιώνα, στην πιο ταραχώδη πολιτική περίοδο της Αμερικής.
Το επικό δράμα του υποψήφιου για Όσκαρ σκηνοθέτη Λι Ντάνιελς (‘’Μονάκριβη’’), εξιστορεί τη ζωή του Σεσίλ Γκέινς (Φόρεστ Γουίτακερ), που υπηρέτησε ως μπάτλερ στον Λευκό Οίκο, από το 1957 έως και το 1986, μια περίοδο κατά την οποία η Αμερική άλλαξε 7 προέδρους. Η ταινία είναι εμπνευσμένη από το άρθρο του Γουίλ Χέιγκουντ “A Butler Well Served by This Election”, που δημοσιεύθηκε το 2008 στην εφημερίδα Washington Post. Το άρθρο αποτελεί ένα χρονικό της πραγματικής ζωής του πρώην μπάτλερ του Λευκού Οίκου, Γιουτζίν Άλεν.
Σκηνοθεσία: Λι Ντάνιελς
Σενάριο: Ντάνι Στρονγκ, Γουϊλ Χεϊγκουντ
Πρωταγωνιστούν: Λιβ Σραιμπερ, Τζον Κιούζακ, Κούμπα Γκούντινγκ Τζούνιορ, Ρόμπιν Γουίλιαμς, Φόρεστ Γουίτακερ, Άλαν Ρίνκμαν, Τζέιν Φόντα, Τέρενς Χάουαρντ, Όπρα Γουίνφρει, Άλεξ Πέτιφερ, Μαράϊα Κάρεϊ, Λένι Κράβιτζ, Βανέσα Ρεντγκρέϊβ
Oh Boy (2012)
O Νίκο πλησιάζει τα 30 και πρόσφατα αποφάσισε να εγκαταλείψει τις σπουδές του. Ζει για τη στιγμή ενώ οι έννοιες και οι υποχρεώσεις τον αφήνουν αδιάφορο. Ο χρόνος περνάει γρήγορα, με τον ίδιο να περιπλανιέται άσκοπα στο Βερολίνο και να θαυμάζει τους ανθρώπους γύρω του. Με περιέργεια παρατηρεί πως όλοι τους φαίνεται να τα καταφέρνουν μια χαρά στην καθημερινότητά τους, ενώ αποτυγχάνει να δει πως ο ίδιος δυσκολεύεται να βρει τη θέση του στον κόσμο. Μέσα σε μία ημέρα όμως όλα αλλάζουν και ο Νίκο αναγκάζεται να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της μέχρι τώρα στάσης του: χωρίζει με την κοπέλα του, ο πατέρας τού του μειώνει το χαρτζιλίκι και ένας ψυχίατρος επιβεβαιώνει «συναισθηματική ανισορροπία»! Παράλληλα, μια αγάπη από τα παλιά τον πιέζει να βρεθεί αντιμέτωπος με τις συναισθηματικές πληγές που της προκάλεσε, ενώ ένας νέος γείτονας προσπαθεί να τον προσεγγίσει. Ωστόσο, το μόνο που χρειάζεται ο Νίκο είναι απλώς ένας καφές!
«Ξέρεις την αίσθηση όταν όλοι γύρω σου μοιάζουν ότι συμπεριφέρονται παράξενα; Και όσο περισσότερο το σκέφτεσαι τόσο σου φαίνεται ότι δεν είναι οι άλλοι περίεργοι αλλά εσύ»;
Η ταινία ντεμπούτο του Γιαν Όλε Γκέρστερ, μετά την πρώτη του επαφή με τον κινηματογράφο και τη συμμετοχή του (σκηνοθεσία, μοντάζ και post production) στην ταινία “Goodbye Lenin” είναι σε άσπρο – μαύρο και αφουγκράζεται σε μεγάλο βαθμό την ατμόσφαιρα της γερμανικής πρωτεύουσας. Κρατά την ιδανική ισορροπία ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα, όπως ακριβώς η ίδια η ζωή και παρότι βάζει στο στόχαστρο την αβεβαιότητα της γενιάς των 30, απευθύνεται με ειλικρίνεια στους θεατές κάθε ηλικίας. Διανθισμένο με τζαζ ήχους και με σωστές δόσεις ειρωνείας και χιούμορ αλά Γουντι Άλεν ο σκηνοθέτης μας παρουσιάζει το υπαρξιακό αδιέξοδο του ήρωα με τον πιο ελκυστικό τρόπο.
Prince Avalanche (2013)/ Μεταφρασμένος Τίτλος: Γελαστός Πρίγκιπας
Ένα περίεργο δίδυμο, ο σκεπτικός και αυστηρός Άλβιν (Πωλ Ραντ), και ο αφελής και ανασφαλής αδερφός της κοπέλας του, Λανς (Εμίλ Χιρς), αφήνουν πίσω τους την πόλη για να περάσουν το καλοκαίρι στο δάσος επισκευάζοντας τις γραμμές κυκλοφορίας ενός επαρχιακού δρόμου που έχει καταστραφεί από πυρκαγιά.
Καθώς οι δυο τους ξεκινούν το σταδιακό τους ταξίδι μέσα στο εκπληκτικό αυτό τοπίο, εκτυλίσσεται μία απρόσμενα αστεία αλλά και συγκινητική εξέταση μίας απίθανης φιλίας, η οποία αποκαλύπτει ξεχωριστές προσεγγίσεις για το πώς βρίσκει κανείς τον δρόμο του στη ζωή.
Η ταινία Prince Avalanche αποτελεί μία επίδειξη μαεστρίας για την ανάμειξη της καυστικής μελέτης χαρακτήρων με μία κωμική διάθεση μέσα από ευφυείς αλλαγές στον τόνο, κοφτερούς διαλόγους και μία βαθιά εκτίμηση για το τοπίο. Γυρισμένο με σκηνικό μία άγονη έκταση της καμένης φύσης του Τέξας, το Prince Avalanche ανατρέπει τα καθιερωμένα εξερευνώντας με έναν φρέσκο και ειλικρινή τρόπο το δέσιμο μεταξύ δύο ανδρών.
Η ταινία Prince γυρίστηκε στο κρατικό πάρκο Μπάστροπ, το οποίο είχε καταστραφεί από πυρκαγιά τον Σεπτέμβρη του 2011. Τα γυρίσματα διήρκησαν 16 ημέρες και πραγματοποιήθηκαν τον Μάιο του 2012. “[Το δάσος] είχε αρχίσει να ανθίζει λίγο περισσότερο από όσο θα ήθελα”, δηλώνει ο Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν, ενώ ο Πωλ Ραντ παραδέχεται ότι “[το τοπίο] σου δημιουργούσε μία περίεργη αίσθηση, λες και ήσουν στον Άρη”.
Η διεύθυνση φωτογραφίας του Τιμ Ορρ ήταν το σημείο κλειδί για να μπορέσει το κοινό να νιώσει την εμπειρία του να βρίσκεσαι στο Μπάστροπ. “Υπάρχει κάτι το λεπτεπίλεπτο στις λήψεις της κάμερας που ταιριάζει απόλυτα στο εύθραυστο περιβάλλον μέσα στο οποίο ήμασταν. Δεν είναι μία κάμερα εξαιρετικά σίγουρη για τον εαυτό της, αλλά μία κάμερα που ψάχνει να ανακαλύψει πράγματα και που προσπαθεί να ακολουθήσει τους χαρακτήρες”, λέει ο σκηνοθέτης. Ο Γκριν και ο Ορρ εμπνεύστηκαν από ταινίες όπως Ο Γιος των αδερφών Νταρντέν και Kings of the Road του Βιμ Βέντερς. “Σε αυτές τις ταινίες, η κάμερα είναι το κοινό. Φαίνεται σχεδόν σα να σκέφτεται ή να ψάχνει ή να αναρωτιέται, σαν να έχει μία περιέργεια”, εξηγεί ο Γκριν.
Ο συνθέτης Ντέιβιντ Γούινγκο είναι ο καλύτερος φίλος του Γκριν από το δημοτικό και έχει συνθέσει τη μουσική για τις περισσότερες ταινίες του τελευταίου, μετά το George Washington, ενώ ζει στην ίδια γειτονιά με εκείνον. “Εκείνος είναι που με γνώρισε με το συγκρότημα Explosions In The Sky. Αυτά τα παιδιά μιλάνε την ίδια γλώσσα με μένα. Πηγαίνουμε και βλέπουμε ταινίες συχνά όλοι μαζί”, λέει ο Γκριν. Το συγκρότημα έχει συνθέσει και παλιότερα μουσική για τον Γκριν, συχνά σε συνεργασία με τον Γουίνγκο.
Ο Πωλ Ραντ έχει πει για τον ρόλο του Άλβιν στην ταινία: “Του αρέσει να βλέπει τον εαυτό του ως άνθρωπο της υπαίθρου, αλλά ίσως και να μην είναι τελικά. Σίγουρα μπορεί να κάνει ορισμένα πράγματα, όπως να κυνηγάει για να φάει ή να χτίζει. Μπορεί να κάνει κάποια πράγματα που πολλοί άνθρωποι πιθανότατα δεν θα μπορούσαν. Έστω κι έτσι όμως, η στολή του και γενικότερα οι τρόποι του φαίνεται να είναι κάπως ασύμβατα με την εικόνα που έχει κανείς για έναν άνθρωπο της υπαίθρου. Δεν υπάρχει αυτή η έμφυτη τραχύτητα που συνδυάζει κανείς με έναν άνθρωπο που περνάει μέρες ολόκληρες στο δάσος. Υπάρχει κάτι λίγο πιο ευγενές μέσα του, και μου αρέσει αυτό”.
Ορισμένα από τα χαρακτηριστικά του Άλβιν τα διαθέτει και ο ίδιος ο Πωλ Ραντ στην πραγματική ζωή. “Ο Πωλ είναι στην πραγματικότητα ένας φοβερός χτίστης και τεχνίτης. Έχει όντως κι ο ίδιος αυτές τις δυνάμεις και τις ικανότητες. Οπότε ήταν διασκεδαστικό να τον έχουμε μαζί μας, καθώς μπορούσε με άνεση να αποδώσει τη σωματικότητα του συγκεκριμένου χαρακτήρα”.
Σε μία από τις μοναχικές βόλτες του στο δάσος, ο Άλβιν συναντά μία γυναίκα που περιφέρεται ανάμεσα στα συντρίμμια του σπιτιού της. Η συνάντηση αυτή ήταν και στην πραγματικότητα τυχαία. Όπως εξηγεί ο ίδιος ο Γκριν, “Αναζητούσαμε το κατάλληλο μέρος για την σκηνή της παντομίμας του Άλβιν, όταν ένας από τους παραγωγούς μας βρήκε αυτή την υπέροχη κυρία ονόματι Τζόις Πέιν, η οποία περιφερόταν ανάμεσα στις στάχτες του σπιτιού της. Με φώναξε και μου είπε, ‘Πρέπει να έρθεις αμέσως εδώ να γνωρίσεις αυτή τη γυναίκα”.
Ο Γκριν χρησιμοποίησε την κυρία Πέιν και σε άλλες δύο σεκάνς, μαζί με τον οδηγό του φορτηγού που παίζει ο Λανς ΛεΓκολτ. “Μερικές από αυτές τις σκηνές είναι εμπνευσμένες από την Ισλανδική ταινία. Είναι μία πολύ κοινή λαϊκή ιστορία το να υπάρχει μία γυναίκα που δεν είναι αληθινή και περπατά μέσα στη μέση του δρόμου. Μόλις βρήκαμε την Τζόις, αμέσως την βάλαμε σε αυτόν τον ρόλο – φαινόταν απλά σωστό”, λέει ο Γκριν. Η γυναίκα στην ταινία είναι, λοιπόν, ένα φάντασμα, “Αυτό ακριβώς είναι το ενδιαφέρον στην ταινία – ίσως να υπάρχει ένας κόσμος όπου υπάρχουν φαντάσματα, αλλά ίσως και να είναι απλά μία τρέλα. Φαίνεται τόσο αιθέρια που κι εγώ ο ίδιος καλά-καλά δεν ξέρω να σας απαντήσω”, συνεχίζει ο Γκριν.
Ο Λανς ΛεΓκολτ πέθανε λίγο μετά τα γυρίσματα της ταινίας. “Ήταν μία δύναμη της φύσης, θρασύς και απότομος” λέει ο Εμίλ Χιρς. “Ήξερε καλά την τέχνη του. Και αυτοσχεδίαζε με τον ρόλο του, το οποίο ήταν απλά εκπληκτικό”.
Φεστιβάλ – Βραβεία
Η ταινία Prince Avalanche έκανε πρεμιέρα στις ΗΠΑ στο φεστιβάλ Sundance στις 20 Ιανουαρίου 2013, ενώ η διεθνής πρεμιέρα της πραγματοποιήθηκε στο 63ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, όπου απέσπασε την Ασημένια Άρκτο για την σκηνοθεσία του Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν. Στη συνέχεια η ταινία παίχτηκε σε διάφορα φεστιβάλ, όπως το South by Southwest και το Maryland Film Festival των ΗΠΑ.
Frozen (2013)/ Μεταφρασμένος Τίτλος: Ψυχρά κι Ανάποδα
«Αξίζει να λιώσεις για ορισμένους ανθρώπους», Όλαφ
Μετά τα εξαιρετικά «Μαλλιά Κουβάρια» και «Ραλφ η Επόμενη Πίστα», τα Walt Disney Animation Studios παρουσιάζουν μια τρισδιάστατη επική ιστορία, μια κωμική περιπέτεια κινουμένων σχεδίων σε σκηνοθεσία των ευφάνταστων Chris Buck (“Tarzan,” “Surf’s Up”) και Jenifer Lee (σενάριο Ραλφ η Επόμενη Πίστα).
Πρόκειται για διασκευή της ιστορίας του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν «Η Βασίλισσα των Πάγων» που φιλοδοξεί να μαγέψει τόσο με τους αξέχαστους χαρακτήρες, όσο και με τα τραγούδια και τη μουσική της που υπογράφουν τα αστέρια του Broadway, Robert Lopez (“The Book of Mormon”, “Avenue Q,”) και Kristen Anderson-Lopez.
Το Ψυχρά κι Ανάποδα προσφέρει ένα εντυπωσιακό θέαμα από χιόνι και πάγο με κρυστάλλινη καθαρότητα, το οποίο ανταγωνίζεται επάξια τα εύστοχα τραγούδια που στολίζουν τη δράση και χτίζουν έξυπνα τους χαρακτήρες. Η ταινία χαρακτηρίζεται από ευαισθησία αλλά και γερές δόσεις δράσης που θα αιφνιδιάσουν με μια ανατρεπτική κορύφωση, επαναπροσδιορίζοντας τη μοίρα των πριγκιπισσών της Disney. Όσο για τους πρίγκιπες, κι εδώ το τοπίο μας επιφυλάσσει εκπλήξεις με πρώτη και καλύτερη ότι το άσπρο άλογο έχει πια αντικατασταθεί από έναν ταπεινό τάρανδο. Την παράσταση κλέβει ένας ανθρωπόμορφος χιονάνθρωπος που στα πρότυπα ενός Δον Κιχώτη, ονειρεύεται να κάνει αιώνιες καλοκαιρινές διακοπές. Κάτω από την ομπρέλα της Disney χωράνε ολοένα και περισσότεροι αξέχαστοι ήρωες.
Η θαρραλέα και υπεραισιόδοξη πριγκίπισσα Άννα πρέπει να συνεργαστεί με τον Κριστόφ, έναν απότομο, βουνίσιο τύπο, για να ξεκινήσουν μαζί ένα μεγάλο ταξίδι. Σκοπός τους είναι να βρουν την Παγωμένη Βασίλισσα Έλσα, που δεν είναι άλλη από την αδελφή της Άννα, και να λύσουν επιτέλους τα παγωμένα μάγια που ταλαιπωρούν ένα ολόκληρο βασίλειο.
Η Άννα και ο Κριστόφ θα έρθουν αντιμέτωποι με οριακές τύπου Everest συνθήκες, θα συναντήσουν μυθικά πλάσματα και μαγικά φαινόμενα σε κάθε γωνία. Πολύτιμοι σύμμαχοι τους στον αγώνα θα είναι ο ξεκαρδιστικός χιονάνθρωπος Όλαφ και ένας ψωριάρικος τάρανδος που ακούει στο όνομα Σβεν.
Σκηνοθεσία: Chris Buck, Jennifer Lee
Σενάριο (βασισμένο σε παραμύθι του Hans Christian Andersen): Jennifer Lee, Shane Morris
Executive Producer: John Lasseter
Ακούγονται: Βάσια Ζαχαροπούλου, Σία Κοσκινά, Φοίβος Ριμένας, Πάνος Μουζουράκης, Δημήτρης Μάριζας, Κώστας Δαρλάσης, Κώστας Μπακάλης, Χρήστος Συριώτης, Ηλίας Ζερβός, Χαρά Ζησιμάτου, Μαρία Πλακίδη, Αλέξανδρος Ζουλιώτης
Σκηνοθεσία Διαλόγων: Μαρία Πλακίδη
Agnosia (2010)/ Μεταφρασμένος Τίτλος: Αγνωσία
Φανταστείτε να μην είστε σε θέση να εμπιστευτείτε τις αισθήσεις σας. Ποιον θα εμπιστευόσασταν; Η Joana Prats πάσχει από agnosia, μια παράξενη νευροψυχολογική ασθένεια που επηρεάζει την αντίληψη της. Αν και τα μάτια και τα αυτιά της είναι σε άριστη κατάσταση, το μυαλό της δεν μπορεί να ερμηνεύσει τα ερεθίσματα που λαμβάνει μέσω αυτών. Ως η μόνη που ξέρει το βιομηχανικό μυστικό που άφησε πίσω του, ο πατέρα της, η αινιγματική νεαρή κοπέλα θα γίνει το θύμα ενός απειλητικού σχεδίου, που σκοπό έχει να αποσπαστούν πληροφορίες μέσα από τις συγχυσμένες της αισθήσεις. Καθώς η πλοκή εκτυλίσσεται, οι δύο άνδρες που βρίσκονται κοντά της, ο Carles, ο αρραβωνιαστικός της Joana και το δεξί χέρι του πατέρα της, και ο Vicent, ένας νεαρός, παρορμητικός υπάλληλος που εργάζονται στο μέγαρο Prats, θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην έκβαση της ιστορίας.
Σκηνοθεσία: Ευγένιο Μίρα
Πρωταγωνιστούν: Εντουάρντο Νοριέγκα, Μπάρμπαρα Γκενάγκα
Επιμέλεια: Νικόλας Αρώνης
