Ρεπορτάζ: Σωτήρης Σκουλούδης
Η φτώχεια αποτελεί αδιαμφισβήτητα τη μάστιγα του 21ου αιώνα πλέον και για τον δυτικό κόσμο. Στη χώρα μας, η οικονομική κρίση και οι επακόλουθες πολιτικές ακραίας λιτότητας έχουν οδηγήσει σε τραγικά ποσοστά «φτωχοποίησης» τεράστιας μερίδας των πολιτών, που υπερβαίνει πια το 30% του συνολικού πληθυσμού.
Ανάλογη με την αύξηση της φτώχειας, πέραν των προφανών συνεπειών (εγκληματικότητα, κατακόρυφη πτώση του βιοτικού επιπέδου), είναι και η υποβάθμιση της υγείας του πληθυσμού σε τόσο μεγάλο βαθμό, που πλέον αρκετοί επιστήμονες προτείνουν την κατάταξη της φτώχειας στη λίστα με τις νόσους της εποχής!
Ακριβώς αυτό το ζήτημα πραγματεύεται το ντοκιμαντέρ «Η νόσος της οικονομικής λιτότητας: Φτώχεια», όπου τεκμηριώνεται επιστημονικά η φτώχεια ως νόσος με δεδομένα από συνεντεύξεις επιστημόνων από τον χώρο της ψυχικής υγείας, της φιλοσοφίας, της κοινωνιολογίας και τον ευρύτερο χώρο της ιατρικής.
Η Άννα Νικολαΐδη, υποψήφια διδάκτωρ φιλοσοφίας στο ΕΚΠΑ, συνεργάστηκε με την εθελοντική ανεξάρτητη καλλιτεχνική ομάδα παραγωγής NoisyStamp Productions και μέσα από τα διλήμματα της δημοσιογράφου-σεναριογράφου με εξειδίκευση στο script editing Δώρας Μαδαρού και τη σκηνοθετική ματιά του βραβευμένου Μιχάλη Μαυρομούστακου θέτουν ερωτήματα όπως το αν η οικονομική λιτότητα προκαλεί ψυχική βλάβη, αν είναι έγκλημα υπό φιλοσοφική σκοπιά, αν όποιος βοηθά εκείνον που αντιμετωπίζει τη φτώχεια το κάνει από αλτρουισμό ή απλώς λόγω των ηθικών αρχών του.
«Πέρα από την κοινωνική διάσταση, υπάρχει και η επιστημονική διάσταση της φτώχειας. Και η φιλοσοφική φυσικά. Με αυτά τα δεδομένα πιστεύουμε ότι δείξαμε ότι η φτώχεια είναι νόσος πια» τονίζει η Άννα Νικολαΐδη στη συνέντευξη που παραχώρησε στο zougla.gr. «Η φτώχεια μπορεί να θεωρηθεί, εκτός από νόσο, ακόμη και έγκλημα, όπως μας είπαν ειδικοί επιστήμονες» επισημαίνει. Υπάρχουν όμως και λύσεις…
Από την πλευρά του, ο σκηνοθέτης Μιχάλης Μαυρομούστακος εξηγεί τις ιδιαιτερότητες των γυρισμάτων ενός ντοκιμαντέρ του οποίου οι εικόνες, δυστυχώς, υπάρχουν παντού γύρω μας…
«Η φτωχοποίηση είναι ακόμα χειρότερη από τη φτώχεια»
Ο Θανάσης Μπούκαλης, νευροχειρουργός που συμμετείχε στο ντοκιμαντέρ, επισημαίνει μιλώντας στον φακό του zougla.gr ότι η ιδέα που αναλύεται δεν είναι απλώς ότι η φτώχεια είναι νόσος, αλλά ότι οι ίδιες πολιτικές λιτότητας αυξάνουν τη νοσηρότητα και μειώνουν το προσδόκιμο ζωής. Άλλες χώρες, που πέρασαν κρίση αλλά επέλεξαν να μη μειώσουν τις δαπάνες τους για την υγεία, υπερέβησαν πιο εύκολα και γρήγορα την κρίση. Γεγονός το οποίος δυστυχώς δεν ισχύει για τη χώρα μας, που διανύει ήδη τον έκτο χρόνο της κρίσης…
«Δεν είναι ότι μόνο έχουν αυξηθεί τα νοσήματα -πέραν των ψυχικών νοσημάτων, έχουμε την εμφάνιση πια πολυοργανικών ασθενειών-, αλλά κι η αντιμετώπισή τους έχει υποβαθμιστεί πάρα πολύ από τα επίπεδα προ κρίσης. Αντί να διατίθενται περισσότερα κονδύλια για την πρόληψη, που αποτελεί και την πραγματική λύση, έχουμε τις ακριβώς αντίθετες πολιτικές. Θα πρέπει το κράτος να θέσει πρωτόκολλα αντιμετώπισης της ασθένειας που λέγεται φτώχεια, με διεπιστημονική προσέγγιση και μελέτες πολλών κλάδων, ώστε να αλλάξουν οι πολιτικές και να επέλθουν τα αποτελέσματα που προσδοκάμε» τονίζει.
Ο νευροχειρουργός καταλήγει λέγοντας ότι η φτωχοποίηση του πληθυσμού -ακριβώς αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια- επιφέρει χειρότερα αποτελέσματα από τη φτώχεια αυτή καθαυτή…
Για το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ δημιουργήθηκε το τραγούδι «Αν δεν αλλάξεις», σε στίχους και μουσική του Σπύρου Νίκα, και ερμηνεία της Σουλτάνας Βιβικίδου, ενώ το ορχηστρικό κομμάτι του το συνέθεσε ο Κωνσταντίνος Μπόρεκ.
Το ντοκιμαντέρ έχει προγραμματιστεί να ταξιδέψει σε διάφορες χώρες του εξωτερικού, ενώ σύντομα θα γίνει και η παρουσίασή του σε κεντρικό ξενοδοχείο.
