Τα άτομα με μεγαλύτερη έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση, που σχετίζεται με την κυκλοφορία στους δρόμους έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν υψηλές ποσότητες πλάκας αμυλοειδούς στον εγκέφαλό τους, γεγονός που σχετίζεται με τη νόσο Αλτσχάιμερ.
Αυτό προκύπτει από έρευνα που δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό τεύχος του ιατρικού περιοδικού της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας «Neurology».
Οι ερευνητές εξέτασαν τον εγκεφαλικό ιστό 224 ατόμων που συμφώνησαν να δωρίσουν τον εγκέφαλό τους κατά τον θάνατό τους για να προωθήσουν την έρευνα σχετικά με την άνοια.
Οι άνθρωποι πέθαναν κατά μέσο όρο στα 76 έτη.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές εξέτασαν την έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση με βάση τη διεύθυνση κατοικίας τους στην περιοχή της Ατλάντας κατά τη στιγμή του θανάτου.
Μάλιστα, εξέτασαν τα μικροσωματίδια PM 2.5, που αποτελούνται από ρυπογόνα σωματίδια διαμέτρου μικρότερης των 2,5 μικρομέτρων που αιωρούνται στον αέρα και τα οποία είναι σημαντική πηγή ατμοσφαιρικής ρύπανσης σε αστικές περιοχές, όπως η περιοχή του μετρό της Ατλάντας, όπου ζούσαν οι περισσότεροι δωρητές.
Το μέσο επίπεδο έκθεσης κατά το έτος, πριν από το θάνατο ήταν 1,32 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο (μg/m3) και 1,35 μg/m3 κατά τα τρία έτη, πριν από τον θάνατο.
Στη συνέχεια οι ερευνητές συνέκριναν την έκθεση στη ρύπανση με μετρήσεις των σημείων της νόσου Αλτσχάιμερ στον εγκέφαλο, τις πλάκες αμυλοειδούς και τις δεσμίδες πρωτεϊνών tau.
Διαπίστωσαν ότι τα άτομα με υψηλότερη έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση ένα και τρία χρόνια πριν από τον θάνατό τους είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν υψηλότερα επίπεδα πλακών αμυλοειδούς στον εγκέφαλό τους.
Τα άτομα με έκθεση σε μικροσωματίδια κατά 1 μg/m3 υψηλότερη ένα χρόνο πριν από τον θάνατό τους είχαν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να έχουν υψηλότερα επίπεδα πλακών, ενώ τα άτομα με υψηλότερη έκθεση κατά τα τρία έτη πριν από τον θάνατό τους είχαν 87% περισσότερες πιθανότητες να έχουν υψηλότερα επίπεδα πλακών.
Επιπλέον, διαπίστωσαν ότι η ισχυρότερη σχέση μεταξύ της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της νόσου Αλτσχάιμερ ήταν μεταξύ εκείνων των ασθενών, που δεν είχαν την γονιδιακή παραλλαγή που σχετίζεται με τη νόσο (APOE e4).
Όπως διευκρινίζουν, ωστόσο, οι ερευνητές, η μελέτη δεν αποδεικνύει ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση προκαλεί περισσότερες πλάκες αμυλοειδούς στον εγκέφαλο, δείχνει μόνο μια συσχέτιση.
Επιπροσθέτως, σημειώνουν ότι ένας περιορισμός της μελέτης είναι ότι είχαν στη διάθεσή τους μόνο τη διεύθυνση κατοικίας των ανθρώπων, κατά τη στιγμή του θανάτου τους, οπότε είναι πιθανό η έκθεση στη ρύπανση να έχει ταξινομηθεί λανθασμένα.
