«Η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη είναι αναμφίβολη, αλλά η αριστερά έχει πραγματικά πεθάνει;» αναρωτιέται στο άρθρο που υπογράφει για το αραβικό δίκτυο Αλ Τζαζίρα ο Κροάτης φιλόσοφος και συγγραφέας Σρέκο Χορβάτ, με τίτλο: «Η επανεμφάνιση της αριστεράς στην Ευρώπη;».

Όταν ο Ταρίκ Αλί επισκέφθηκε το Βιετνάμ, προκειμένου να συλλέξει μαρτυρίες και στοιχεία αναφορικά με την αμερικανική στρατιωτική επέμβαση στα μέσα του ’60, οι Βιετναμέζοι στρατιώτες τού είπαν το ακόλουθο ανέκδοτο:

Μόλις λίγους μήνες νωρίτερα, μια αντιπροσωπεία από το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα συναντήθηκε με τον Χο Τσι Μιν. Έπειτα από μια μακρά συζήτηση, οι Ιταλοί ρώτησαν τον Βιετναμέζο ηγέτη: «Πώς μπορούμε να σας βοηθήσουμε;», για να πάρουν την απάντηση: «Ο καλύτερος τρόπος για να μας βοηθήσετε είναι να ξεκινήσετε επανάσταση στην Ιταλία».

Χρησιμοποιώντας αυτό το παράδειγμα ο Σρέκο Χορβάτ τονίζει ότι, αν και όλοι συμφωνούν πως στις ευρωεκλογές σημειώθηκε δραματική αύξηση της άκρας δεξιάς, ωστόσο θέλει να ελπίζει πως «Η ευρωπαϊκή αριστερά ξαναμπήκε στο παιχνίδι». Αφορμή, η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ – ωστόσο η πρωτιά και μόνο δεν αρκεί, επισημαίνει ο αρθρογράφος.

Η υπόθεση εργασίας είναι κάτι περισσότερο από αισιόδοξη, τονίζει ο Χορβάτ. Από το Εθνικό Μέτωπο της Γαλλίας στο UKIP του Ηνωμένου Βασιλείου, από το Jobbik της Ουγγαρίας μέχρι το Κόμμα για την Ελευθερία της Αυστρίας, από το Κόμμα Finns (Φινλανδοί) της Φινλανδίας μέχρι το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας, τα ακροδεξιά κόμματα σημείωσαν εκπληκτική άνοδο σε όλη τη Γηραιά Ήπειρο.

Είναι η πρώτη φορά από το 1984 που κόμμα της αριστεράς κερδίζει εκλογές στην Ευρώπη

Από την άλλη πλευρά, τονίζει ο Κροάτης συγγραφέας, είναι η πρώτη φορά από το 1984, όταν το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα αναδείχθηκε πρώτο στις εθνικές εκλογές της χώρας του, που κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς κερδίζει μια εκλογική αναμέτρηση. Το 26,5% του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές θεωρείται θρίαμβος. Αν μάλιστα διεξάγονταν στην Ελλάδα αύριο εθνικές εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ με αυτό το ποσοστό θα εξέλεγε 130 βουλευτές σε σύνολο 300.

Ο Χορβάτ το προχωρά ακόμη περισσότερο και τονίζει πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ο μόνος στην Ευρώπη. Από το κίνημα των «Indignados» («Αγανακτισμένων») στην Ισπανία γεννήθηκε το «Podemos» (που σημαίνει «Μπορούμε») και απέσπασε περίπου 8%, γεγονός που μεταφράζεται σε πέντε θέσεις στο Ευρωκοινοβούλιο. Έχουν συσταθεί πριν από μόλις τέσσερις μήνες και ήδη είναι το τέταρτο σε εκλογική δύναμη ισπανικό κόμμα και το τρίτο στην πρωτεύουσα Μαδρίτη. Η ιταλική «L’Altra Europa» («Η Άλλη Ευρώπη»), που στηρίζει την προεδρία του Αλέξη Τσίπρα στην Κομισιόν, ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 2014 και απέσπασε 4% στις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου και άρα τρεις θέσεις στο ευρωκοινοβούλιο. Στη Σλοβακία, η Ενωμένη Αριστερά -η οποία μετρά μόλις έναν μήνα ζωής- μπορεί να μην κατάφερε να πιάσει το όριο για την είσοδο στην ευρωβουλή, ωστόσο συγκέντρωσε το 5,9% και, αν γίνονταν αύριο εθνικές εκλογές, με αυτό το ποσοστό θα εξέλεγε έξι βουλευτές.

Ιδιαίτερη μνεία σε Μ. Γλέζο και Κ. Κούνεβα

Ο συγγραφέας αναφέρει πως δεν θα αποτελούσε έκπληξη αν για αυτά τα νέα αριστερά κόμματα ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε έμπνευση. Όπως επίσης δεν θα προκαλούσε έκπληξη το γεγονός πως σχεδόν όλα ξεπήδησαν μέσα από τα κινήματα διαδηλώσεων κατά τα τελευταία χρόνια της κρίσης. Επιπλέον, οι περισσότεροι ευρωβουλευτές που εξελέγησαν αυτή τη φορά έχουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο συνδεθεί με αυτά τα κινήματα.

Παράλληλα, ο Χορβάτ κάνει ειδική μνεία στην εκλογή του Μανώλη Γλέζου, τον οποίο χαρακτηρίζει «διαχρονική συμβολική φιγούρα κατά του φασισμού», με αποκορύφωμα τη γενναία πράξη του να ξηλώσει τη σβάστικα από τον ιστό της Ακρόπολης εν έτει 1941. Αναφορά γίνεται και στη βουλγαρικής καταγωγής και συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα.

Εν συντομία, επισημαίνει ο δημοσιογράφος, αυτό που έδειξαν οι ευρωεκλογές δεν είναι μόνο το τέλος του δικομματισμού στην Ευρώπη ή την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων, αλλά επίσης την άνοδο μιας νέας αριστεράς, πρόθυμης να πάρει ρίσκα, ακόμα κι αν αυτά σημαίνουν αποτυχία.

Επιμέλεια: Μαριάννα Μαρμαρά