Μια ιστορία αγάπης που ξεκινά ένα Χριστουγεννιάτικο βράδυ σε κάποιο δρόμο της Αθήνας. Μια μοιραία συνάντηση που φέρνει κοντά έναν δεξιοτέχνη βιολονίστα και μια πάμπλουτη κληρονόμο. Έτσι θα αρχίσει να ξετυλίγεται ο μίτος μια απίστευτης ιστορίας τεσσάρων γενεών μουσικών που μεταναστεύουν σαν πλάνητες τσιγγάνοι – Κωνσταντινούπολη, Βιέννη, Βουδαπέστη, ένα ταξίδι στην Ευρώπη με προορισμό την Αλεξάνδρεια και, τέλος, η Αθήνα.
Έρωτες, σαγηνευτικές περιπέτειες μα και ανθρώπινα δράματα που συνιστούν την ίδια τη ζωή. Γυναίκες που μαγεύτηκαν και παθιάστηκαν, άνδρες που πόνεσαν και δοκιμάστηκαν. Και όλα αυτά ρέουν σαν την ονειρική μουσική που φτερουγίζει μέσα από τις χορδές ενός βιολιού και γίνεται η πυρωμένη σφραγίδα του βίου και της πολιτείας των ανδρών, που το κράτησαν στα χέρια τους. Ένας ολόκληρος κόσμος αισθημάτων, γνώσης και πάθους, έτσι ακριβώς όπως πρέπει να είναι η Μουσική αλλά και η μεγάλη Τέχνη όποιας μορφής. Να συγκινεί και να μαγεύει…
Διαβάστε επίσης:
«Ιστορίες για τον Θεό και τον άνθρωπο»
«Αθηνά, ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη»
Ο Κώστας Καρακάσης γεννήθηκε στην Αίγυπτο από Έλληνες γονείς και φοίτησε στην Ξενάκειο 
Σχολή του Καΐρου. Η οικογένειά του είχε άμεση σχέση με τον πνευματικό και καλλιτεχνικό κόσμο. Ο θείος του, Σταύρος Καρακάσης, πολύ γνωστός στους αλεξανδρινούς αλλά και αθηναϊκούς κύκλους, ανήκε στην ομάδα των Αιγυπτιωτών ποιητών και λογοτεχνών του 1930. Μετά τον πόλεμο, η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα. Σε πολύ νεαρή ηλικία κατετάγη εθελοντής στο Βασιλικό Ναυτικό, όπου υπηρέτησε για πολλά χρόνια. Κατόπιν άσκησε διάφορα επαγγέλματα και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τον τουρισμό και τις δημόσιες σχέσεις.
Τα τελευταία χρόνια έχει εγκατασταθεί στο Ναύπλιο για εφησυχασμό και απομόνωση, μακριά από τον “νέο τρόπο” ζωής της πρωτεύουσας. Διετέλεσε διευθυντής της ΔΕΠΑΝ Ναυπλίου για έξι χρόνια και υπήρξε ο εμπνευστής και ουσιαστικός δημιουργός του Μουσικού Φεστιβάλ Ναυπλίου. Άρχισε να γράφει από νεαρή ηλικία, παρόλο που τότε η συγγραφή δεν τον απασχολούσε σοβαρά, ενώ ασχολήθηκε και με την ποίηση. Μάλιστα, δύο από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν από την Ηλέκτρα Παπακώστα στην δεκαετία του 1970 κ
αι τα ερμήνευσε η Καίτη Χωματά. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά.
Στην πεζογραφία πρωτοεμφανίστηκε το 2000 με το μυθιστόρημά του «Αθηνά, ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός και γνώρισε μεγάλη εκδοτική επιτυχία. Για το βιβλίο αυτό τιμήθηκε με το Βραβείο Πεζογραφίας και Πνευματικών Αξιών από την Ελληνική Εταιρεία Χριστιανικών Γραμμάτων. Ακολούθησαν το 2005 το «Πορτραίτα σε θρυμματισμένο καθρέφτη» από τις εκδόσεις Λιβάνη, το 2006 τα «Η αγάπη δεν έχει τέλοςκαι «Ιστορίες για τον Θεό και τον άνθρωπο» από τις εκδόσεις Ψυχογιός, και το 2007 το «Ένας Ίκαρος ήταν αρκετός» από τις εκδόσεις Λογοσοφία.
________________________________________
Κώστας Καρακάσης: «Ο βιολονίστας»
ISBN 978-960-453-567-5 – Σελίδες 488 – τιμή 19,90 ευρώ – έκδοση Φεβρουαρίου 2009 (τελευταία ανατύπωση Ιανουάριος 2010, 7η έκδοση, 45η χιλιάδα)
