Λίγες μέρες πριν από τα εγκαίνια του νέου μουσείου της Ακρόπολης (21 Ιουνίου 2009), η Νοτιοαφρικανή συγγραφέας Ναντίν Γκόρντιμερ, πολιτική ακτιβίστρια και αγωνίστρια κατά κάθε είδους διάκρισης και αδικίας, όπως είναι φανερό σε ολόκληρη την εργογραφία και τη ζωή της, τάσσεται υπέρ της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα.
Στον πρόλογο του βιβλίου του Κρίστοφερ Χίτσενς The Parthenon Marbles: The case for reunification, η Ναντίν Γκόρντιμερ υποστηρίζει:
προσφέρει τη μοναδική δυνατότητα να «ακολουθήσει» κανείς την Πομπή των Παναθηναίων όπως απεικονίζεται στη ζωφόρο (μήκους 160 μέτρων) και δη σε έναν χώρο που βλέπει κατευθείαν στον Παρθενώνα, στην κορυφή του ΙερούΒράχου.
Τα γλυπτά δεν ανήκουν και δεν ανήκαν ποτέ στον λόρδο Έλγιν. Η επιστροφή τους σήμερα βασίζεται σε δεδομένα που υπερβαίνουν τα αυστηρώς νομικά: στην αποκατάσταση μιας αποικιοκρατικής αδικίας, κεκαλυμμένης από μια απλή εμπορική συναλλαγή. Δεδομένης της προέλευσής τους, μπορεί να υποστηριχθεί με βεβαιότητα ότι τα γλυπτά ανήκουν στην Ελλάδα. Είναι ένα κομμάτι του πολιτιστικού DNA των Ελλήνων και εκεί ανήκουν. Η επιστροφή τους θα ήταν μια κατάκτηση για την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρη την ανθρωπότητα.>
