H «Οικογένεια Τσέντσι», το θεατρικό έργο της Ιόλης Ανδρεάδη και του Άρη Ασπρούλη το οποίο απέσπασε εξαιρετικές κριτικές από τον αθηναϊκό τύπο, κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από την Κάπα Εκδοτική.

Προλογίζει η ποιήτρια Γλυκερία Μπασδέκη.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

…H οικογένεια Τσέντσι είναι μια θλιμμένη οικογένεια τεράτων, όπως οι περισσότερες οικογένειες αυτού του (επίγειου) κόσμου. H Iόλη Ανδρεάδη και ο Άρης Ασπρούλης ένιωσαν τη θλίψη των Τσέντσι, δεν φοβήθηκαν το μαύρο αίμα τους, δεν μπήκαν στην ευκολία μιας καταγγελτικής αφήγησης. Οι πρωταγωνιστές (επινοημένοι εκ νέου) λένε τα καινούρια τους λόγια έγκλειστοι σε μια βιτρίνα – Αγία Τράπεζα και θυσιαστήριο και «περάστε ν’ αγοράσετε». Όλοι γνωρίζουν τη μοίρα τους, όλοι είναι αιώνια παγιδευμένοι στα σώματά τους – σώματα εξουσίας, υποταγής, έρωτα, μοιρολατρείας. Η (εξαιρετική, εξαιρετικότατη) δραματουργία πάτησε πάνω στα προϋπάρχοντα κείμενα των Αρτώ και Σταντάλ (Οι Τσέντσι και η πραγματική ιστορία), χωρίς όμως να εγκλωβιστεί σ’ αυτά. Η Ανδρεάδη και ο Ασπρούλης είναι οι ηθικοί αυτουργοί μιας νέας γλώσσας, σκληρής και συγκινησιακής, φορτισμένης και ανάλαφρης, εντατικής και διεκπεραιωτικής που λειτουργεί σαν ένα είδος μαγικής επωδού που θα πει «φτου κακά αυτού του κόσμου»… | Από τον πρόλογο της ποιήτριας Γλυκερίας Μπασδέκη

Τιμή 8.50 ευρώ
Αριθμός Σελίδων 64
Διαστάσεις 21 Χ 17
Εξώφυλλο Μαλακό
Έτος 2015
Συγγραφείς: Ιόλη Ανδρεάδη και Άρης Ασπρούλης
Πρόλογος: Γλυκερία Μπασδέκη
Επιμέλεια: Λυδία Ελιόγλου και Μαργαρίτα Α. Κωτσίνη
Εικόνα Εξωφύλλου: Κατερίνα Χαδουλού

Η Υπόθεση
Ρώμη, 1599. Ο Κόμης Τσέντσι είναι ο πλουσιότερος άντρας της εποχής. Είναι έξυπνος, ασεβής και κυνικός. Είρωνας και σκωπτικός. Οι φήμες για εκείνον οργιάζουν. Λέγεται, πως οι φρίκες του δεν έχουν προηγούμενο και πως οι ορέξεις του, παρά την ηλικία του, δεν γνώρισαν ακόμη το μέτρο. Ένα βράδυ, ο Τσέντσι δέχεται μια απρόσμενη επίσκεψη. Στο Μέγαρό του καταφτάνει ο απεσταλμένος διαπραγματευτής του Πάπα, Σινιόρ Καμίλο. Ο Κόμης δυσκολεύεται να βρει το καλό στις προθέσεις του απρόσκλητου επισκέπτη και η βροχή που τον συνοδεύει δεν μοιάζει με αγαθό οιωνό. Ο Σινιόρ Καμίλο, συμβουλεύει τον Τσέντσι, πως αν επιθυμεί να παραμείνουν άγνωστα τα μέχρι τώρα εγκλήματά του, οφείλει άμεσα να παραχωρήσει στο Βατικανό το ένα τρίτο της περιουσίας του. Ο γέρο-Τσέντσι, παρά τις αντιρρήσεις του, έκπληκτος από την πρόταση της Ιεράς Εξέτασης να φιμωθεί με τον ίδιο του τον χρυσό, αποφασίζει να συνθηκολογήσει. Στο όνομα, όμως, αυτής της συνθηκολόγησης -και αφού το χρυσάφι που παραχωρεί μοιάζει αρκετό για μερικά εγκλήματα ακόμα- σχεδιάζει το ανομολόγητο: ένα τεράστιο όργιο, όπου θα σκοτώσει τους δυο του γιους και θα σπιλώσει την τιμή της μονάκριβης κόρης του. Η ατιμασμένη Βεατρίκη, είναι η μόνη σε ολόκληρη τη Ρώμη που έχει το θάρρος να τον εκδικηθεί για τα ανομήματά του. Η εξουσία, όμως, είναι μια δύναμη χωρίς δικαιοσύνη και επιστρέφεται σ’ όποιον την πολεμά. Το ικρίωμα που την περιμένει είναι ζεστό. Και η ιστορία είναι πραγματική.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Λίγα λόγια για τους Τσέντσι
Η «Οικογένεια Τσέντσι» γράφτηκε την άνοιξη του 2015. Βασίζεται δραματουργικά στο θεατρικό έργο «Οι Τσέντσι» του Αρτώ και στην πραγματική ιστορία από το ομώνυμο χρονικό του Σταντάλ. Το έργο αποπειράται να παρουσιάσει ένα γεγονός του 16ου αιώνα στο σήμερα, με έναν τρόπο διαμεσολαβημένο και χωροταξικά περιορισμένο, τοποθετώντας τους ήρωες εγκλωβισμένους σε μια ιδεατή βιτρίνα, η οποία τους προσδίδει κύρος, αλλά τους αφαιρεί κάθε διέξοδο φυγής. Οι Τσέντσι (Les Cenci) του Αρτώ αποτέλεσαν έργο-ορόσημο για το λεγόμενο «Θέατρο της Σκληρότητας» και το κείμενό του θεωρήθηκε υψηλής δραματουργικής δύναμης και μεγάλης επιρροής σε πολλαπλά πεδία και κινήματα των τεχνών του 20ου αιώνα. Στο πρώτο ανέβασμα του έργου, το οποίο πραγματοποιήθηκε από τον Αρτώ στις 7 Μαΐου του 1935, η παράσταση κρίθηκε ως αποτυχία από κοινό και κριτικούς κι έμεινε στην σκηνή μόνο για 17 βράδια. Τον ρόλο του Κόμητα Τσέντσι ερμήνευε ο ίδιος ο Αρτώ, ο οποίος μετά την οικονομική καταστροφή του εγχειρήματος απογοητεύτηκε τόσο που αποφάσισε πως δε θα ξανασκηνοθετήσει για το θέατρο ποτέ. Τα πάθη της οικογένειας των Τσέντσι, τα φρικαλέα εγκλήματα του Κόμη Τσέντσι και η γενναία και τραγική αυτοθυσία της 16χρονης Βεατρίκης, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για κορυφαίους ποιητές, στοχαστές και ζωγράφους όπως ο Σέλλεϋ, ο Σταντάλ, ο Μοράβια, ο Αρτώ και η Αρτεμισία Τζεντιλέσκι. Ο τελευταίος απόγονος της οικογένειας, ο Φράνκο Τσέντσι, είναι σήμερα 57 ετών και ζει στη Ρώμη ως καλλιτέχνης. Τα περισσότερα έργα του αφορούν στη Βεατρίκη Τσέντσι, στην οποία αφιέρωσε και την μεγάλη του έκθεση το 2013 στην Acta International Gallery.

Η παράσταση:
Η  «Οικογένεια Τσέντσι» παρουσιάζεται αυτή την περίοδο στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206), σε σύλληψη και σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη με τους ηθοποιούς Μιλτιάδη Φιορέντζη, Ελεάνα Καυκαλά και Μαρία Προϊστάκη. Πραγματοποιούνται 6 τελευταίες παραστάσεις έως 10 Ιανουαρίου 2016 κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21.30.

Οι συγγραφείς:

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Η Ιόλη Ανδρεάδη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία στη RADA και στο King’s College London, στο οποίο ολοκλήρωσε το 2014 τη διδακτορική της διατριβή γύρω από το Θέατρο και την Τελετουργία, ως υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση. Έζησε 6,5 χρόνια στο Λονδίνο. Είναι απόφοιτος του Θεάτρου Τέχνης, του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στην Πολιτιστική Πολιτική στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έχει σκηνοθετήσει περισσότερες από 25 παραγωγές σε Αθήνα, Λονδίνο, Εδιμβούργο, Βερολίνο, Ρώμη και Νέα Υόρκη. Ιδρυτικό μέλος της διεθνούς πλατφόρμας σκηνοθετών «World Wide Lab», η οποία δημιουργήθηκε στο Watermill Center του Bob Wilson το 2011 και της οποίας διετέλεσε Καλλιτεχνική Διευθύντρια το 2013, στο Brooklyn της Νέας Υόρκης, και το 2015, χρονιά όπου με δική της πρωτοβουλία το Lab φιλοξενήθηκε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Σύρο. Τη σεζόν 2014 – 2015 δίδαξε «Αρχαίο Δράμα και Devised Theater» στο Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, πραγματοποιώντας επίσης σεμινάρια θεάτρου στον ίδιο χώρο με τον τίτλο «Χωράω», για άτομα σε απεξάρτηση, σε συνεργασία με το «18 άνω». Από τον Νοέμβριο του 2014 συμμετέχει στο Caravan Project, διδάσκοντας δημιουργική γραφή σε ακριτικές περιοχές (Λέσβος, Κρήτη κ.α.). Τον Ιανουάριο του 2015 έκανε πρεμιέρα στο Θέατρο Σημείο το έργο της «Αρτώ / Βαν Γκογκ, avec un pistolet». Η παράσταση εκείνη αποτέλεσε το πρώτο μέρος της έρευνας που διεξάγει πάνω στα κείμενα και τη σκέψη του σπουδαίου μεταρρυθμιστή και θεωρητικού του θεάτρου Αντονέν Αρτώ, η οποία έρευνα συνεχίζεται με την «Οικογένεια Τσέντσι».

Άρης Ασπρούλης
Ο Άρης Ασπρούλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1984. Αριστούχος Κοινωνιολογίας Παντείου με μεταπτυχιακές σπουδές στη «Μεθοδολογία και Εφαρμογές στην Κοινωνική Πολιτική» στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, σπουδαστής σήμερα στο τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της Α.Σ.Κ.Τ. και Υποψήφιος Διδάκτορας στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου, με ερευνητικό αντικείμενο την Κοινωνιολογία της Εργασίας. Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) και του Κέντρου Κοινωνικής Μορφολογίας και Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου (ΚΕΚΜΟΚΟΠ), έχει πραγματοποιήσει διαλέξεις σε ακαδημαϊκά συνέδρια, έχει δημοσιεύσει σε επιστημονικά περιοδικά και έχει διδάξει Κοινωνιολογία της Εργασίας στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας. Από το 2006 εργάζεται ως Freelance Publicist για την προώθηση θεατρικών παραστάσεων, πολιτιστικών οργανισμών, συναυλιών, βιβλίων, εκθέσεων και φεστιβάλ, δημιουργώντας τη δημόσια εικόνα καλλιτεχνικών δράσεων και προσώπων. Ιδρυτικό μέλος και υπεύθυνος επικοινωνίας της ομάδας «bijoux de kant» από το 2010 έως σήμερα. Τη σεζόν 2012-2013 συμμετείχε στη δημιουργική ομάδα για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση του καλλιτεχνικού προγραμματισμού του νεοσύστατου πολυχώρου «Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων». Από τον Σεπτέμβριο του 2014 διατελεί Διευθυντής Επικοινωνίας και Προβολής στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν.

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης