Επιμέλεια: Γιώργος Παλληκάρης
Ήταν στην έκθεση αυτοκινήτου SEMA το Νοέμβριο του 1985 όταν η αμερικάνικη εταιρία κατασκευής πολυτελών οχημάτων, παρουσίασε το Wildcat και συγκέντρωσε όλα τα φλας επάνω της.
Το εντυπωσιακού σχήματος όχημα, έφερε έναν V6 κινητήρα 3.8λτ. απόδοσης 360 ίππων και 540 Nm ροπής. Ήταν «παιδί» των μηχανικών της McLaren οι οποίοι πήραν την αγωνιστική τους εμπειρία και την έβαλαν στην πρώτη sport απόπειρα της Buick, προσφέροντας της μεγάλο κύρος. Μάλιστα η ισχύς πήγαινε και στους 4 τροχούς χάρη σε ένα αυτόματο κιβώτιο τεσσάρων σχέσεων το οποίο είχε και δυνατότητα χειροκίνητης εναλλαγής.
Το συγκεκριμένο concept, ακόμα και σήμερα (σχεδόν 40 χρόνια αργότερα), δείχνει πραγματικά φουτουριστικό, κυρίως χάρη στην οροφή σε σχήμα θόλου. Όλο το καμπυλόγραμμο αμάξωμα είναι κατασκευασμένο από σύνθετα ανθρακονήματα που επέτρεψαν στο concept να έχει εντυπωσιακά χαμηλό βάρος των 1.320 κιλών.
Παρά τον «πειραγμένο» κινητήρα και το χαμηλό βάρος, οι επιδόσεις δεν ήταν καλές. Πιο συγκεκριμένα το Wildcat χρειαζόταν 8.4 δευτ. για να κάνει το 0-100 ενώ η τελική ταχύτητα ήταν ηλεκτρονικά περιορισμένη στα 112χλμ./ώρα.
Το υψηλής τεχνολογίας εσωτερικό ήταν ένα πραγματικό στολίδι, με μια οθόνη στην κεντρική κονσόλα που εμφάνιζε πληροφορίες όπως οι δυνάμεις g, η ροπή, η πίεση λαδιού, ακόμα και η πυξίδα. Το τιμόνι χωρίς ακτίνες είναι επίσης ένα αξιοθέατο, υιοθετώντας οθόνη που δείχνει την επιλογή ταχυτήτων, τα χιλιόμετρα και την ταχύτητα στο τεράστιο γυάλινο θόλο.
Παρόλο που το concept που παρουσιάστηκε στη SEMA δεν ήταν λειτουργικό, η Buick κατασκεύασε ένα δεύτερο αυτοκίνητο το οποίο χρησιμοποίησε στην πραγματικότητα για μια σειρά μηχανολογικών δοκιμών, αλλά το Wildcat δεν κατάφερε να μπει ποτέ στη γραμμή παραγωγής. Ακολούθησαν άλλα τρία ομώνυμα concept (από το 1953, 1954, 1955) και το διαδέχτηκε το 1997 η Riviera Wildcat.
