Τετάρτη μεσημέρι στην Ιερά οδό και χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία βρίσκω ένα ταξί για να με μεταφέρει στη λεωφόρο Βουλιαγμένης. Κάνω το σταυρό μου που βρέθηκε ο Χριστιανός τόσο γρήγορα και δε θα καθυστερήσω στη δουλειά μου. Εκείνη την ώρα υπάρχει και άλλος ένας πελάτης που κάθεται μπροστά και έτσι βολεύομαι στην πίσω σειρά καθισμάτων. Λέω που θέλω να πάω και διαπιστώνω ότι η κίνηση είναι “σπασμένη” οπότε το καλό είναι διπλό (και βρήκα ταξί και θα φτάσω γρήγορα στον προορισμό μου). Καθαρά από συνήθεια σηκώνω το δεξί μου χέρι για να πιάσω τη ζώνη ασφαλείας και να την δέσω. Ψάχνω, ψάχνω, πουθενά το κούμπωμα. Κοιτάζω καλύτερα και πάλι τίποτα. Αποκλείεται αναρωτιέμαι και γυρίζω το σώμα μου για να δω καλύτερα αλλά με έκπληξη διαπιστώνω ότι το συγκεκριμένο ταξί δεν έχει κουμπώματα για τις ζώνες ασφαλείας!
Υ.Γ. Όπως καταλάβατε δεν μπήκα καν στο κόπο να τον ρωτήσω γιατί δεν υπάρχουν τα κουμπώματα για τις ζώνες. Γιατί πολύ απλά δεν ήθελα να ακούσω τη φθηνή δικαιολογία του άμυαλου και αντιεπαγγελματία οδηγού.
Δείτε το video από το συγκεκριμένο ταξί…