Στο περιθώριο της παρουσίασης του νέου Ford Fiesta είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε και να περάσουμε δύο ημέρες με τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή Ράλι 2000 και 2002, Marcus Gronholm.

Αρχικά, πιστεύαμε ότι θα συναντούσαμε έναν τυπικό Φινλανδό, λιγομίλητο, αγέλαστο και ελαφρώς ψυχρό. Η πραγματικότητα όμως μας εξέπληξε (ευχάριστα). Ο Marcus Gronholm είναι πολύ προσιτός, χαμογελαστός και χωρίς το παραμικρό στοιχείο βεντετισμού. Καθόταν σε κάποια άκρη, χωρίς να μιλά δυνατά και να προσπαθεί να κάνει συνεχώς αισθητή την παρουσία του, όπως πολλοί, που δεν έχουν κάνει ούτε το ένα εκατοστό απ’ ό,τι έχει κάνει αυτός.

Στο τραπέζι, από τη στιγμή που κάθισε, επικρατούσε απόλυτη ησυχία. Είναι λογικό βέβαια να νιώθουμε αμηχανία με έναν δις παγκόσμιο πρωταθλητή στη διπλανή καρέκλα. Όταν ξεκίνησε δειλά μια κουβέντα με αφορμή το μοντέλο που παρουσιαζόταν, μας μίλησε σαν παλιός φίλος, ακόμα και για προσωπικά του θέματα. Για τη γυναίκα του, για τα παιδιά του, για την απόφασή του να εγκαταλείψει την επαγγελματική εμπλοκή του με τους αγώνες, όταν ήταν στο απόγειο της απόδοσης και της δόξας του, για τα αυτοκίνητά του, για τους Φινλανδούς οδηγούς, για τα όνειρά του για το μέλλον. Είχα καθίσει δίπλα του και έτσι είχα την ευκαιρία να συζητήσω πολύ ώρα μαζί του.

Τον ρώτησα λοιπόν τι κρυβόταν πίσω από την ανακοίνωσή του, πριν από ακριβώς ένα χρόνο, να μη συνεχίσει στο WRC. «Ήταν μια δύσκολη απόφαση», μου είπε, «που τη σκεφτόμουν καιρό, αλλά παρότι θα μπορούσα ίσως να είμαι καλός για ένα ή δύο χρόνια, δεν ήθελα να ρισκάρω να μη φύγω με το κεφάλι ψηλά». Λογικά βέβαια, ρώτησα αν του λείπει και αν το μετάνιωσε. «Όχι δεν το μετάνιωσα, αλλά τώρα τελευταία, ειδικά όταν για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια ήμουν θεατής στο ράλι Φινλανδίας, μου κακοφάνηκε λίγο και άρχισε να μου λείπει», λέει, κοιτώντας χαμηλά. Σταματά για λίγο και προσθέτει χαμογελώντας: «Όμως δεν είπα ότι δεν θα ξανατρέξω, είπα ότι δεν θα ασχοληθώ επαγγελματικά με αυτό. Μάλιστα εφέτος, θα συμμετάσχω στο memorial Bettega». Το πρόσωπό του είχε φωτιστεί, όταν έλεγε: «Ποτέ δεν ξέρεις…»

Ο Gronholm ήταν μοναδικός οδηγός που σταμάτησε το σερί του Loeb, πιστεύει όμως ότι τώρα πια ο Γάλλος είναι ανίκητος. «Ο Loeb κάνει κάποια λάθη, αλλά είναι σπάνια και μικρά. Η ομάδα και το αυτοκίνητο είναι πολύ καλά και ο συνδυασμός κερδίζει σχεδόν πάντα, αλλά κανείς δεν είναι ανίκητος στους αγώνες».

Σαν απόδειξη ότι δεν ζει με τις αναμνήσεις του και δεν επιδιώκει κοινωνική καταξίωση από τις επιτυχίες του παρελθόντος, έχει κρατήσει δύο από τα αγωνιστικά αυτοκίνητά του, όλα τα κύπελλα και τις φωτογραφίες του σε μια αποθήκη κάπου στη φάρμα του! Όχι μέσα στο σπίτι του, ώστε να τα βλέπουν όλοι όσοι μπαίνουν. Αργότερα σκέφτεται, ίσως να κάνει ένα μικρό χώρο, σαν μουσείο.

Τα τρία παιδιά του, δύο κόρες κι ένας γιος, δεν δείχνουν να συγκινούνται καθόλου από τις αγωνιστικές του επιτυχίες και δεν επιθυμούν να συμμετάσχουν σε αγώνες. «Όμως κι εγώ δεν τα πιέζω καθόλου». Μεγάλη εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι δυσκολεύτηκε να θυμηθεί τι αυτοκίνητο πήρε πριν 2 χρόνια στο 10χρονο (τότε) γιο του, για να κινείται μέσα στη φάρμα τους.

Όταν χαλάρωσε περισσότερο η συζήτηση μου είπε: «Το πρωί θα βγω να τρέξω μια ώρα, το κάνω κάθε μέρα. Μα γιατί, ρώτησα. «Γυμνάζομαι πολύ, για να κρατιέμαι σε φόρμα.» Άρα ετοιμάζεσαι για κάτι άλλο. Μετά τις μοτοσυκλέτες, το μποξ και το WRC τι ετοιμάζεις; «Σίγουρα, θα κάνω κάτι, αλλά δεν ξέρω ακόμα τι. Είμαι όμως έτοιμός για όλα!»

Στατιστικά, από το 1977 που προκηρύχθηκε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Οδηγών Ράλι έχουν διεξαχθεί τριάντα Πρωταθλήματα, που κερδήθηκαν από δεκαεπτά διαφορετικούς οδηγούς. Από αυτούς οι έξι ήταν Φινλανδοί και κατέκτησαν συνολικά δεκατέσσερα Πρωταθλήματα, δηλαδή σχεδόν το 50%.

Θυμήθηκα την απάντηση του Kankkunen. Όταν τον ρώτησαν γιατί οι Φινλανδοί είναι τόσο καλοί στα ράλι, απάντησε: «Γιατί έχουν άδειο κεφάλι και βαρύ πόδι». Ποια είναι όμως η άποψη του Gronholm; «Ίσως να έχει δίκιο ο Kankkunen! (γελάει) Τα ράλι είναι παράδοση στη Φινλανδία. Βοηθούν οι παλαιότεροι πρωταθλητές, οι ομάδες, ακόμα και οι team managers νομίζω ότι μας αντιμετωπίζουν καλύτερα. Βέβαια, και οι ειδικές διαδρομές στους αγώνες του εθνικού μας πρωταθλήματος είναι τόσο απαιτητικές που, αν καταφέρουμε να μάθουμε να οδηγούμε γρήγορα σε αυτές, μπορούμε παντού».

Όμως η μοναδική γυναίκα στο WRC με αξιώσεις, η Michele Mouton,  ήταν από τη χώρα του Loeb και όχι τη Φινλανδία. «Είχαμε ορισμένες γυναίκες στο εθνικό πρωτάθλημα αλλά δεν είχαν καμία σχέση με τη Mouton. Ίσως τελικά να είναι ανδρικό άθλημα». Αυτή η απάντηση δεν μου άρεσε, γι’ αυτό άλλαξα θέμα, και παρά το γεγονός ότι γενικά είθισται να μη ρωτούμε πολλά για το μέλλον των αυτοκινήτων που παρουσιάζονται, πολύ περισσότερο δε κάποιον που δεν εκπροσωπεί επίσημα την εταιρία, δεν κρατήθηκα. Η παρουσία σας στο λανσάρισμα του νέου Fiesta σημαίνει κάτι για το… αγωνιστικό του μέλλον; «Όχι, προς το παρόν. Το μέγεθός του βέβαια είναι πολύ καλό για ράλι, αλλά εξαρτάται από το marketing, και ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι έχουν στο μυαλό τους. Προς το παρόν, υπάρχει (και υποστηρίζεται) το Focus, αλλά… θα δούμε…»

Βιογραφικό

Marcus Gronholm (5.2.1968)

Ο 40χρονος σήμερα Παγκόσμιος Πρωταθλητής του 2000 και 2002 γεννήθηκε στο Kauniainen και μαζί με το μόνιμο συνοδηγό του, Timo Rautiainen, αποσύρθηκαν στο τέλος του 2007. Στα 13 του χρόνια έμεινε ορφανός, όταν ο πατέρας του, οδηγός αγώνων και ο ίδιος, σκοτώθηκε σε δοκιμές. Μετά από προτροπή του ξαδέρφου του (και αργότερα περιστασιακού team mate), Sebastian Lindholm, άρχισε να τρέχει σε αγώνες motocross αλλά μετά από ένα σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο, ξεκίνησε το Boxing. Τη δεκαετία του ’90 συμμετείχε σε ορισμένους αγώνες με Celica και Corolla, ενώ πολύ αργότερα, στα 30 του χρόνια βρέθηκε να κερδίζει ειδικές διαδρομές του Φινλανδικού Ράλι που συμμετείχε ως ιδιώτης και κέντρισε το ενδιαφέρον των εταιριών. Δέχθηκε προτάσεις από τη Ford, την Toyota και την Peugeot με την οποία τελικά συνεργάστηκε από το 1999 ως το 2005. Παρά το γεγονός ότι δεν συμμετείχε καν στον πρώτο αγώνα του 2000, κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, έχασε την επόμενη χρονιά με ελάχιστη διαφορά από το Burns και ξανακέρδισε άνετα το 2002. Μετά «χτύπησε ο ιός» που ακούει στο όνομα Loeb και σάρωσε τα πρωταθλήματα αλλά ορισμένες νίκες πήγαν και πάλι στο Φινλανδό. Το 2006 υπέγραψε συμβόλαιο με τη Ford και ήταν ο μοναδικός οδηγός που κατάφερε να αποσπάσει νίκη από τον Loeb, κατακτώντας τη 2η θέση στο πρωτάθλημα οδηγών και βοηθώντας παράλληλα τη Ford να κερδίσει αυτό των κατασκευαστών. Το 2007 η Ford πήρε και πάλι τον τίτλο, ο Gronholm τερμάτισε 2ος αλλά το Σεπτέμβριο ανακοίνωσε την πρόθεσή του να τερματίσει την καριέρα του.

Ας απολαύσουμε τον Marcus Gronholm σε in car πλάνα από την ειδική διαδρομή”Αγία Τριάδα” στο, δικό μας, Ράλλυ Ακρόπολις του 2006.