Του Περικλή Χαλάτση
Ας μη γελιόμαστε. Ο συμπαθέστατος Ιορδάνης Σερδερίδης δεν είναι νεαρούλης και δεν μπορεί να έχει τις αντοχές που έχουν οι παγκόσμιοι πρωταθλητές που έχουν ηλικία κάπου ανάμεσα στα 20-40 χρόνια.
Ο Ιορδάνης Σερδερίδης όπου και αν αγωνίζεται διαφημίζει μέσα από το αγωνιστικό του αυτοκίνητο τα ελληνικά χρώματα είναι 60άρης. Γεννήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 1964. Και όμως. Δεν το βάζει κάτω. Είναι σκληρή η δοκιμασία στις δυσπρόσιτες ειδικές διαδρομές. Του αξίζουν συγχαρητήρια.
Φέτος στον πιο δύσκολο αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, στο ράλλυ της Αφρικής κράτησε ένα σταθερό ρυθμό και τερμάτισε μέσα στη δεκάδα. Με κατάλληλη στρατηγική και εκμεταλλευόμενος την εμπειρία του από τις τρεις προηγούμενες εμφανίσεις του στη χώρα της Αφρικής, ολοκλήρωσε τον αγώνα σημειώνοντας μία από τις κορυφαίες επιδόσεις της καριέρας του.
«Όταν αγωνίζεσαι στο Ράλλυ Σαφάρι, γνωρίζεις εκ των προτέρων πως θα συναντήσεις αρκετές δυσκολίες. Φέτος είμασταν κατάλληλα προετοιμασμένοι και μπορέσαμε να ανταπεξέλθουμε με επιτυχία στα διάφορα προβλήματα που εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια του αγώνα», ήταν τα πρώτα λόγια του Ιορδάνη Σερδερίδη έπειτα από τον τερματισμό του στο Ράλλυ Σαφάρι.
Και συνέχισε: «Νιώθω πολύ χαρούμενος τόσο για την εμφάνιση, όσο και για το αποτέλεσμα. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στους μηχανικούς της M-Sport οι οποίοι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό κατά τη διάρκεια του τετραήμερου αυτού αγώνα. Ευχαριστώ και τον συνοδηγό μου, Fred Miclotte, η εμπειρία του οποίου με βοήθησε ώστε να κρατήσω ένα σταθερό ρυθμό καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα, γεγονός που μας αντάμειψε με αυτό το καταπληκτικό αποτέλεσμα!»
Όσον αφορά την επόμενή του εμφάνιση, ο Έλληνας οδηγός δήλωσε: «Πάντα μου περνάει από το μυαλό η σκέψη να αποχωρήσω και να το κάνω μετά από ένα κορυφαίο αποτέλεσμα όπως αυτό στο Ράλλυ Σαφάρι! Τα συναισθήματα όμως που αποκομίζεις μετά από έναν τέτοιο αγώνα, η υποστήριξη του κόσμου που λαμβάνεις σε κάνουν να θέλεις να το σκεφτείς ξανά. Σίγουρα θα ήθελα να αγωνιστώ για άλλη μια χρονιά στο Ράλλυ Ακρόπολις, τον αγώνα της χώρας μου. Η συγκίνηση που νιώθω όταν συμμετέχω στον κορυφαίο, κατά την άποψή μου, αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ δεν περιγράφονται. Θέλω να το ξαναζήσω και φέτος. Από εκεί και πέρα, ίσως αγωνιστούμε και σε κάποιους άλλους αγώνες, ώστε να προετοιμαστούμε για το ραντεβού στα ελληνικά βουνά»
