Πέρασαν κιόλας 19 χρόνια από τότε που ο Ayrton Senna, ίσως ο μεγαλύτερος οδηγός στην ιστορία της F1, έφυγε από την ζωή. Ήταν 1 Μαϊου του 1994, ώρα 14:17 το μεσημέρι. Στην στροφή Tamburello της πίστας Imola, γράφτηκε η πιο μαύρη σελίδα στο μηχανοκίνητο αθλητισμό.
Το ίνδαλμα εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, ο «θρύλος» των βραζιλιάνων, ο άνθρωπος με το μοναδικό χάρισμα να οδηγεί πιο γρήγορα από κάθε άλλον, χτύπησε με τη Williams με 310 χλμ./ώρα. στον προστατευτικό τοίχο. Όλοι πάγωσαν. Μηχανικοί, οδηγοί και θεατές έμειναν αποσβολωμένοι, κοιτώντας το κορμί του να κείτεται στο cock-pit του μονοθεσίου.
Το κομμάτι της ανάρτησης που αποκολλήθηκε και διαπέρασε το κράνος, προκάλεσε σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Ήταν ήδη νεκρός. Έπειτα από λίγες ώρες ανακοινώθηκε και επίσημα ο θάνατος του από το νοσοκομείο της Μπολόνια όπου είχε μεταφερθεί.
Παντού πένθος. Στη Βραζιλία εκατομμύρια άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους με δάκρυα στα μάτια, αποχαιρετώντας τον καλύτερο, τον μεγαλύτερο, τον κορυφαίο. Το Ayrton Senna. Κηδεύτηκε με τιμές εθνικού ήρωα. Όσο για το τι προκάλεσε το μοιραίο ατύχημα, ακόμα και σήμερα παραμένει μυστήριο.
Ο Senna μπορεί να μην κατέκτησε τους τίτλους του Schumacher για παράδειγμα, να είχε μόνο τρία πρωταθλήματα και 41 κερδισμένους αγώνες, αλλά ήταν το κάτι άλλο στην πίστα. Όταν έμπαινε στο μονοθέσιο, μάγευε με τις απίστευτες οδηγικές ικανότητες του. Στη βροχή, εκεί που άλλοι έκοβαν ταχύτητα αυτός ανέβαζε, πατούσε τέρμα το γκάζι και «χόρευε», σπάζοντας τα χρονόμετρα.
«Ήμουν ήδη στην pole, ένα δευτερόλεπτο ταχύτερος από τους άλλους, αλλά συνέχιζα. Ξαφνικά, ήμουν σχεδόν δύο δευτερόλεπτα. Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν οδηγούσα πλέον συνειδητά. Οδηγούσα με το ένστικτο αλλά βρισκόμουν σε μια διαφορετική διάσταση. Ήταν σαν να βρίσκομαι σε ένα τούνελ. Όλο το σιρκουί ήταν ένα τούνελ. Συνέχιζα να πηγαίνω όλο και πιο γρήγορα. Ήμουν πολύ πάνω από το όριο αλλά μπορούσα να βρω κι άλλο. Τότε σαν να ξύπνησα και συνειδητοποίησα ότι ήμουν σε μια διαφορετική ατμόσφαιρα. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να επιβραδύνω και να επιστρέψω στα pit. Αυτό δεν με τρόμαξε, παρόλο που ήμουν πολύ μακριά από τη συνειδητή μου αντίληψη. Πήγα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου απλά δεν είχα όρεξη να οδηγήσω άλλο». Ο Ayrton Senna!!!
Επιμέλεια: Λουκάς Παπαλάμπρος