Επιμέλεια: Θάνος Κυλάφης
Οι Ιάπωνες κατασκευαστές έχουν μια μακρά και νικηφόρα ιστορία στους αγώνες μοτοσυκλέτας. Αυτή την στιγμή όμως δέχονται μια δυναμική επίθεση από τους Ευρωπαίους για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια. Έχει έρθει η ώρα για μια αλλαγή νοοτροπίας;
Εκτός από τον θρίαμβο του Casey Stoner το 2007 με την Ducati, κάθε Παγκόσμιος Πρωταθλητής MotoGP ή 500cc από το 1975 έχει φτάσει στην κατάκτηση του τίτλου του με έναν Ιάπωνα κατασκευαστή.
Αυτό είναι ένα εκπληκτικό στατιστικό και μια απίστευτη επίδοση.
Και όμως οι πρόσφατες εκκλήσεις από τους μεγαλύτερους αναβάτες των σύγχρονων MotoGP να αλλάξουν νοοτροπία οι ιαπωνικές εταιρίες είναι απολύτως λογικές.
Οι ιαπωνικές εργοστασιακές ομάδες πρέπει να αλλάξουν νοοτροπία και να ακολουθήσουν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι ευρωπαίοι ανταγωνιστές τους, εάν θέλουν να ανακόψουν την αυξανόμενη κυριαρχία εις βάρος τους εταιρειών όπως η Ducati, η Aprilia και η KTM, σύμφωνα με τον 8 φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή, Marc Marquez, και τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή του 2021 και επικεφαλής της βαθμολογίας του 2022, Fabio Quartararo.
Τα σχόλιά τους δεν προκαλούν πραγματικό σοκ λαμβάνοντας υπόψη τις επικρίσεις που έχουν ασκηθεί τόσο στη Honda όσο και στη Yamaha τα τελευταία χρόνια, με τα δύο εργοστάσια να υποστηρίζονται ουσιαστικά από τα αποτελέσματα των αντίστοιχων κορυφαίων αναβατών τους – και με την απουσία του Marquez ιδιαίτερα να τονίζει το πόσο δραματική έχει γίνει η κατάσταση για την πιο επιτυχημένη εταιρία των MotoGP.
Αυτή τη στιγμή η Honda βρίσκεται στο χειρότερο σερί της χωρίς τερματισμό στο βάθρο από το 1982 και με τον Marquez να εξακολουθεί να είναι η κορυφαία Honda στην κατάταξη του πρωταθλήματος παρά το γεγονός ότι έχει χάσει έξι αγώνες μέχρι στιγμής φέτος.
Ο Marquez μίλησε στα μέσα ενημέρωσης κατά τη διάρκεια μιας σύντομης επίσκεψης του στο Grand Prix της Αυστρίας του περασμένου Σαββατοκύριακου και ξεκαθάρισε τα σχόλια που έκανε σχετικά με την ανάγκη της ομάδας να αλλάξει κατά την απουσία του.
“Η ομάδα δεν είναι άνθρωποι, είναι η έννοια της ομάδας”, εξήγησε. “Βλέπουμε ότι οι ευρωπαϊκές ομάδες λειτουργούν με διαφορετικό τρόπο. Βλέπουμε ότι η Honda δουλεύει πολύ, περισσότερο από ποτέ, και ο προϋπολογισμός είναι εκεί – δεν μπορείς να πεις ότι δεν λειτουργούν”.
“Όταν λοιπόν λέω ότι πρέπει να αλλάξουμε την ομάδα, εννοώ την ιδέα, τον συντονισμό, να προσπαθήσουμε να βρούμε τον τρόπο (για να είμαστε πάλι ανταγωνιστικοί)”.
“Δεν είμαι ο τύπος που θα πει ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος, γιατί η Honda είναι μια εταιρία που έχει κερδίσει περισσότερους τίτλους από οποιαδήποτε άλλη στον κόσμο και είμαι εδώ μαζί τους γιατί πιστεύω σε αυτήν και πιστεύω ότι μπορώ να φτάσω πάλι στην κορυφή μαζί τους”.
Η ιδέα του για το πού πρέπει να έρθει αυτή η αλλαγή φαίνεται να είναι επίσης ξεκάθαρη: ένας στενότερος “εναγκαλιασμός” των ομάδων δοκιμών και αγώνων.
Είναι κάτι στο οποίο η Ducati πρωτοστάτησε με την εκτεταμένη χρήση του Michele Pirro όχι μόνο ως δοκιμαστή αλλά και ως αναβάτη wildcard και προφανώς υποβοηθήθηκε από την κοντινή απόσταση των κεντρικών γραφείων της Μπολόνια της Ducati με τους περισσότερους αγώνες των MotoGP που γίνονται στην Ευρώπη.
Τα ιαπωνικά εργοστάσια άργησαν να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους, καθώς και τα τρία (με τη Suzuki περιλαμβανόμενη) αναγκάστηκαν ουσιαστικά να δημιουργήσουν τις δικές τους ευρωπαϊκές ομάδες δοκιμών τα τελευταία χρόνια.
Όμως, καθώς αυτές οι ομάδες γίνονται πιο σημαντικές από ποτέ σε μια εποχή περιορισμένων δοκιμών – και με ένα νέο μπροστινό ελαστικό Michelin το 2024 που θα “ανακατέψει την τράπουλα” – ο Marquez λέει ότι η Honda πρέπει να γίνει πιο ενιαία εσωτερικά.
“Είναι αλήθεια ότι πρέπει να βρουν τον τρόπο για να οργανωθούν καλά”, πρόσθεσε, “γιατί κάθε φορά έχουμε όλο και περισσότερους αγώνες, λιγότερες δοκιμές και η δουλειά του εργοστασίου γίνεται όλο και πιο σημαντική στην πίστα. Αλλά η πίστα πρέπει να συνεργάζεται με το εργοστάσιο”.
“Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα πει «πρέπει να οργανώσεις την ομάδα έτσι». Είμαι αναβάτης”.
“Φυσικά, ζητάω την καλύτερη μοτοσυκλέτα στην πίστα και αυτός είναι ο δικός μου στόχος και ο στόχος της Honda. Το HRC είναι εκεί για να κερδίσει τίτλους και ο στόχος όλων των αναβατών που οδηγούν για τη Repsol Honda είναι να παλέψουν για το Πρωτάθλημα”.
Αυτό είναι μόνο το ήμισυ του ζητήματος, ωστόσο, με ένα άλλο μέρος του παζλ να είναι ο τρόπος με τον οποίο τα ιαπωνικά εργοστάσια έχουν μείνει πίσω πρόσφατα όσον αφορά τις νέες καινοτομίες.
Δεν παρέμειναν ανταγωνιστικοί με τα αεροδυναμικά πακέτα και τις συκευές ρύθμισης ύψους (ride height devices), και η επιτάχυνση αποτελεί το βασικό πρόβλημα του Quartararo φέτος, ενώ η απουσία συκευής ρύθμισης ύψους στο πίσω μέρος μέχρι την μέση της χρονιάς σίγουρα δεν βοήθησε τον Joan Mir στην υπεράσπιση του τίτλου του το 2021.
Και ενώ η Yamaha εργάζεται για να αντιμετωπίσει ορισμένα από αυτά τα προβλήματα με την πρόσληψη του Luca Marmorini (από τις ομάδες της Ferrari και της Toyota στην Formula1) για να ανανεώσει την εξέλιξη του κινητήρα της, ο Quartararo λέει ότι υπάρχει ακόμα αρκετό περιθώριο για την ομάδα να βελτιωθεί, όντας λιγότερο συντηρητική και πιο μπροστά στην σκέψη.
“Νιώθω ότι παίζουμε πολύ μακριά από τους κανόνες”, είπε. “Είμαστε υπερβολικά προσεκτικοί και νομίζω ότι μερικές φορές πρέπει να παίξεις λίγο. Ήδη από του χρόνου θα αλλάξει λίγο ο τρόπος (δουλειάς), για παράδειγμα ένας νέος μηχανικός έρχεται στη Yamaha. Νιώθω ότι αλλάζει πολύ αργά (η νοοτροπία), αλλά τουλάχιστον μπορώ να δω ότι παίρνουν λίγο την ευρωπαϊκή νοοτροπία, ειδικά την ιταλική”.
“Αλλά νομίζω ότι αυτός είναι ο τρόπος, να δοκιμάσεις πολλά πράγματα. Ίσως μερικές φορές ακόμη και πράγματα που πιστεύουμε ότι δεν είναι χρήσιμα, γιατί πρέπει να δοκιμάσουμε αυτό που έχουν στο μυαλό τους”.
