Το Ράλι Ακρόπολις είναι ελληνικός αγώνας κατά συνέπεια συμβαδίζει με όλα όσα συμβαίνουν στην ελληνική πραγματικότητα. Δηλαδή είναι κάθε χρόνο και δυσκολότερο να πραγματοποιηθεί. Φέτος ήταν πιο δύσκολο από κάθε άλλη χρονιά!
Αποφασίστηκε να γίνει κάνα δυο μήνες πριν την ημερομηνία διεξαγωγής του και επειδή στη FIA και το Eurosport το ήξεραν ακόμη και τα πρες παπιέ στα γραφεία ότι θα είναι δύσκολο να γίνει, του είχε δοθεί μια ημερομηνία τον… Οκτώβριο. Εκείνη την εποχή εγώ ήμουν σίγουρος πως δεν θα γίνει ο αγώνας και είχα δικαιολογήσει την άποψή μου.
Αχ… αυτός ο καιρός!
Έπεσα έξω διότι τα capital controls ήταν μια καλή αφορμή για τον Francois Ribeiro να μας χαρίσει το παράβολο και να κρατήσει στο πρόγραμμα έναν αγώνα κίνητρο για οδηγούς και ομάδες λόγω του ονόματός, της ιστορίας και της αίγλης που προσφέρει σε όποια διοργάνωση τοποθετείται. Και έτσι και Έστω και για ένα διήμερο ξεφύγαμε από την καθημερινότητά μας!!! έγινε, με μεγάλο χορηγό ουσιαστικά την Eurosport Events.
Ερχόμαστε λοιπόν στο τώρα αφού έχει ολοκληρωθεί ο αγώνας με τα όποια προβλήματα προέκυψαν, κατά βάση λόγω καιρού. Και τι γίνεται; Δεν ασχολείται κανείς με την ουσία του πράγματος που είναι πως ο αγώνας συνέχισε να μετράει χρόνια. Συνέχισε να είναι σημαντικός αφού έβγαλε πρωταθλητή. Συνέχισε να υπάρχει στις καρδιές μας γιατί οι Αθανασούλας – Ζακχαίος μας ανέβασαν στο βάθρο και επίσης συνέχισε να μας κρατά σε επαφή με μια διεθνή πραγματικότητα.
Γιατί η ουσία του Ακρόπολις για μένα ήταν ανέκαθεν αυτή. Πως για μια εβδομάδα κάποτε, ένα τριήμερο αργότερα και ένα διήμερο σήμερα οι Έλληνες κυρίως οι θεατές έχουν την ευκαιρία να ζήσουν από κοντά το πώς γίνονται τα πράγματα σε σωστή βάση. Το πώς είναι να βλέπεις από κοντά τα καλύτερα μηχανήματα της εποχής με τους καλύτερους χειριστές, στην προκειμένη περίπτωση, της Ευρώπης. Πως οδηγοί και συνοδηγοί προσέχουν ακόμη και τι τρώνε και πως οι μηχανικοί «σκίζονται» να κατεβάσουν ένα μοτέρ σε 20 λεπτά.
Είναι ωραία στο… βουνό!
Γιατί στην κοινωνία της ποδοσφαιρόφατσας του καφενείου, στην οποία ζούμε, είναι ωραία να πηγαίνεις στο βουνό, να ζεις την περιπέτεια και αντί να τσακωθείς με τον διπλανό σου επειδή σου έβρισε τον… Kajetanowicz, να προσπαθείτε μαζί να ξεκολλήσετε από τη λάσπη ένα αυτοκίνητο.
Και τώρα που είπα λάσπη! Πιστεύω πως αν κάποιος θέλει να χτυπήσει την οργάνωση δεν δικαιούται να το κάνει φέτος με αφορμή τον καιρό. Ας το κάνει για κάποιον παλαιότερο ίσως αγώνα που υπήρχαν εξόφθαλμα σφάλματα ή φαγώθηκαν λεφτά που έπρεπε να βελτιώσουν τον αγώνα ή που κινδύνεψε κάποιος. Να το κάνει φέτος επειδή έβρεξε και να αρχίσει να κατηγορεί τους οργανωτές ότι δεν είχαν τετρακίνητα ασθενοφόρα ή ελικόπτερα σινούκ ή διαστημόπλοια για αεροδιακομιδή σε δευτερόλεπτα, είναι αν μη τι άλλο γραφικός!
