H απόφαση για ένα οδοιπορικό διαρκείας Αθήνα- Μόντε Κάρλο-Τορεγιό- Σαλού-Βαρκελώνη- Σαν Μαρίνο – Αθήνα πάρθηκε σε χρόνο μηδενικό σε άλλο τόσο χρόνο τα κορίτσια της Opel υιοθέτησαν την ιδέα και μας παραχώρησαν ένα…Opel Agila.
Χμ πώς θα ταξιδεύαμε ένα τόσο μεγάλο και απαιτητικό ταξίδι με ένα αυτοκίνητο που φτιάχτηκε για την πόλη; Άνετα πολύ άνετα…έτσι λέμε τώρα που το κάναμε γιατί πριν κάνουμε τα πρώτα χιλιόμετρα – τα πιο επικίνδυνα- μέχρι την Πάτρα ακόμα το σκεπτόμαστε. Στο χάρτη βέβαια το ταξίδι φάνταζε μικρό …δυο παλάμες δρόμο. Μετά όμως ξεφυλίζοντας τον χάρτη βιβλίο της Michelin ήταν ούτε λίγο ούτε πολύ 9 ολόκληρες σελίδες πήγαινε και άλλες τόσες έλα.
Ήταν αλήθεια όλα όσα γράφανε οι συνάδερφοι μου για το νέο Agila. Γιατί όντως είναι μικρό αλλά ευρύχωρο, δυναμικό και συνάμα οικονομικό και, δεν θα το πιστέψετε, αλλά είναι και έξυπνο – αφού διαθέτει έξυπνες πρωτοποριακές λύσεις που μας διευκόλυναν στο ταξίδι, αλλά και μέσα στις πόλεις. Μαζί του διανύσαμε τη μισή Ιταλία, σχεδόν όλη τη Νότια Γαλλία για να καταλήξουμε στην Τaragona της Καταλονίας. Συνολικά κάναμε 4050 χιλιόμετρα ξοδέψαμε για διόδια και καύσιμο 560 ευρώ και φάγαμε όση πάστα και χαμόν μπορείτε να φανταστείτε. To Agila μας έχει την άνεση να συνδυάζει την πρακτικότητα και λειτουργικότητα με την ευρυχωρία . Άλλωστε σε σχέση με τον προκάτοχό του είναι είκοσι εκατοστά μακρύτερο, έξι εκατοστά φαρδύτερο, αλλά και επτά εκατοστά χαμηλότερο. Πάντως στο Μόντε Κάρλο «βάδισε» περήφανα δίπλα στα Ferrari και έκανε άνετα χωρίς ίχνος συμπλέγματος μια βόλτα στην πλατεία του καζίνου.
Το ίδιο άνετα νοιώθαμε και εμείς στο εσωτερικό της καμπίνας του, όπου κυριαρχεί η ευρυχωρία στην περιοχή της κεφαλής γεγονός που μας έκανε να νοιώθουμε σε όλο το ταξίδι ότι είμαστε σε λιμουζίνα. Η υπερυψωμένη θέση καθισμάτων μας και ο εργονομικά τοποθετημένος επιλογέας ταχυτήτων με το ρυθμιζόμενο καθ’ ύψος τιμόνι με χειριστήρια ηχοσυστήματος έκαναν τη ζωή μας κατά τη διάρκεια του ταξιδιού πολύ πιο εύκολη. Το στροφόμετρο του είναι ξεχωριστά τοποθετημένο στο ταμπλό, ενώ όλες οι άλλες ενδείξεις είναι σε μεγάλα στρογγυλά όμορφα όργανα. Όπως όλα τα Agila έτσι και το δικό μας είχε πλούσιο εξοπλισμό: ABS, εμπρόσθιους και πλευρικούς αερόσακους για οδηγό και συνοδηγό καθώς και κεντρικό κλείδωμα με τηλεχειρισμό και ηλεκτρικά παράθυρα μπροστά.
Φυσικά το καλύτερο μας ήταν οι άνετοι χώροι τους οποίους γεμίσαμε με ψώνια από …παντού. Ακόμα και φορτωμένο με λουκάνικα, μακαρόνια και ότι μπορείτε να φανταστείτε το 1.2 Agila που είχαμε μαζί μας, με τελική ταχύτητα 175 km/h, πήγαινε άνετα με τη σταθερή ταχύτητα- μεταξύ 140 και 150 km/h- που μας διευκόλυνε να μαζέψουμε τα άπειρα χιλιόμετρα του ταξιδιού. Γενικά μας εντυπωσίασε με την άνετη, ευχάριστη και δυναμική του συμπεριφορά. «Υπακούει» σαν πιστό σκυλί στα δύσκολα και ήταν πολύ σταθερό στους δρόμους ταχείας κυκλοφορίας. Εμείς που χρειάστηκε να μείνουμε σε αρκετές πόλεις ευχαριστηθήκαμε την άνεση του σε ώρες αιχμής, και δεν προβληματιστήκαμε πουθενά.
Η αλήθεια είναι ότι πολύ δύσκολα είπαμε αντίο στο Agila μας. Ήτανε παραπάνω από παλικάρι στο ταξίδι. Στην αρχή το κοιτούσαμε με δυσπιστία: «Πώς θα κάναμε με ένα αυτοκίνητο πόλης τόσα πολλά χιλιόμετρα;» …. Και όμως θέλαμε και άλλα τόσα για να ευχαριστηθούμε κα ι την επόμενη φορά τα κορίτσια της Opel να ξέρουν ότι θα το πάρουμε για ακόμα πιο πολλά χιλιόμετρα …έτσι γιατί το αγαπήσαμε!
Αν φυσικά επιθυμείτε να μάθετε περισσότερα για το Agila μας δεν έχετε παρά να επισκεφθείτε το επίσημο το www.opel.gr.
