του Νεκτάριου Διατσίδη

 

Το Yamaha Racing Heritage Club πήρε πρωταγωνιστικό ρόλο στην πρόσφατη Yamaha Racing Experience στην Χερέθ, συγκεντρώνοντας θρύλους αγώνων όπως ο Valentino Rossi και ο Luca Cadalora μαζί με τους αναβάτες του WorldSBK και Endurance World Championship στο Circuito de Jerez Angel Nieto, με τις εικονικές δίχρονες μοτοσυκλέτες.
Το Yamaha Racing Heritage Club (YRHC) ιδρύθηκε για να προστατεύσει και να γιορτάσει την πλούσια αγωνιστική κληρονομιά της Yamaha, και ποιος καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό από το να προσκαλέσει τα μέλη του και μερικούς θρυλικούς αναβάτες στο αποκλειστικό διήμερο Yamaha Racing Experience (YRE) στην Ισπανία;
Ο ηλιόλουστος καιρός στη Χερέθ ταίριαξε με την απίστευτη σύνθεση των αναβατών της Yamaha που κέρδισαν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής Grand Prix Rossi, βρέθηκε μαζί με τον τρεις φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή Grand Prix Cadalora, μαζί με τους σημερινούς αναβάτες του WorldSBK της Yamaha, συμπεριλαμβανομένου του έξι φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή Superbike Jonathan Rea και του συναθλητή του στην Pata Prometeon Yamaha, Πρωταθλητή του 2020 στην WorldSSP Andrea Locatelli, συν του διπλού Πρωταθλητή στην WorldSSP (2021 και 2022) Dominique Aegerter.

Επιπλέον, οι σημερινοί Παγκόσμιοι Πρωταθλητές Endurance FIM, ο Niccolò Canepa της επίσημης ομάδας Yamalube YART Yamaha EWC, ο Karel Hanika, ο Marvin Fritz και ο Robin Mulhauser συμμετείχαν επίσης σε αυτή τη διασκέδαση. Με όλους αυτούς τους σούπερ σταρ αναβάτες, το 2024 YRE επρόκειτο να είναι ένα επικό γεγονός, αλλά το γκαράζ της Yamaha Racing Heritage Club αποδείχθηκε σημαντικότατο σημείο και κέρδισε τον έπαινο του “πιο Cool γκαράζ” από τον Canepa.

Ο Luca Cadalora εξηγεί τις ιδιαιτερότητες των μοτοσυκλετών εκείνης της εποχής!

Ένας από τους κύριους λόγους για αυτό ήταν τα μέλη του YRHC που έφεραν μερικές από τις πιο εμβληματικές δίχρονες μοτοσυκλέτες των τελευταίων δεκαετιών στην Ισπανία. Τα αναμφισβήτητα αστέρια του σόου ήταν η άψογα συντηρημένες μοτοσυκλέτες του Eddie Lawson YZR500, η 0W81 του 1986 που κέρδισε τον Τίτλο του και η 0W86 του 1987, καθώς και η YZR250 0WB9 του 1990 του Cadalora που τον οδήγησε στην τρίτη θέση στο πρωτάθλημα αυτής της χρονιάς. Τις μοτοσυκλέτες αυτές παρείχε η γενναιόδωρη οικογένεια Battisti, μετά τον θάνατο ενός από τα ιδρυτικά μέλη του YRHC, του θρυλικού συλλέκτη μοτοσυκλετών Luciano Battisti που έφυγε από τη ζωή πέρυσι.
Άλλες μοτοσυκλέτες που έκαναν μεγάλη επιτυχία με τους αναβάτες τους, ήταν οι δύο πανέμορφες ρέπλικες του 2001 YZR500 0WL6, η μία στα χρώματα του Max Biaggi εκείνης της χρονιάς και η άλλη βασισμένη στα χρώματα της Yamaha του Alex Hoffman του 2002, που κατασκευάστηκε με αγάπη από την αρχή από τα μέλη του YRHC, Carlo Mattarozzi και Alex Arletti.
Υπήρχαν επίσης τρείς ρέπλικες YRHC TZ750, μία βασισμένη στη TZ750D, με την οποία ο Christian Sarron έφτασε στη δεύτερη θέση στο Πρωτάθλημα Formula 750 το 1977, μία βασισμένη στη YZR750 του 15 φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή Giacomo Agostini που οδήγησε στην τελευταία του νίκη σε παγκόσμιο πρωτάθλημα το 1977, και μία άλλη με βάση τη YZR750 με την οποία ο Johnny Cecotto κέρδισε τον τίτλο της Formula 750 το 1978.

Rossi, Canepa

Το μόνο πρόβλημα με μια τόσο εντυπωσιακή σειρά μοτοσυκλετών και αναβατών ήταν να αποφασίσουν ποιος θα οδηγούσε τι. Όταν ξεκίνησε η διοργάνωση, ο Rossi άδραξε αμέσως την ευκαιρία να βγει στην πίστα με τη YZR500 του 1986 του Lawson και ήταν η πρώτη φορά που ο “The Doctor” οδήγησε δίχρονη μοτοσυκλέτα GP 500cc από τότε που το MotoGP μεταπήδησε στην εποχή των τετράχρονων το 2002. Ο Rea τον συνόδευσε οδηγώντας την 0W86, με τον Cadalora στην YZR250 του, δημιουργώντας ένα μοναδικό θέαμα στη ζωή μιας τριάδας λευκών και κόκκινων δίχρονων μοτοσυκλετών Yamaha GP που κάνουν γύρους στην πίστα της Jerez.
Η Rea περιέγραψε την εμπειρία ως εξής: «Η οδήγηση στη YZR500 με τον Valentino ακριβώς μπροστά μου ήταν μια πραγματικά ξεχωριστή στιγμή και κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ!»

Valentino Rossi, Johnny Rea

Ο Βορειοϊρλανδός έφερε επίσης μερικές αναμνήσεις αργότερα, όταν βγήκε με την ρέπλικα TZ750 του Agostini, μια μοτοσυκλέτα παρόμοια με αυτή που είχε ο παππούς του. «Το να οδηγήσω την TZ750 του Giacomo Agostini ήταν μια ξεχωριστή στιγμή για μένα, καθώς ο μπαμπάς μου είχε μία στο γκαράζ του και την χορηγούσε στον Joey Dunlop όταν την οδηγούσε, οπότε ήταν μια συναισθηματική στιγμή».
Ένα άλλο αποκορύφωμα της εκδήλωσης ήταν όταν ο Locatelli οδήγησε τη ρέπλικα 0WL6 του Biaggi, μία από τις τελευταίες δίχρονες μοτοσυκλέτες GP της εποχής της, καθώς ο Ιταλός εκπλήρωσε ένα παιδικό όνειρο: «Το να οδηγείς αυτή τη μοτοσυκλέτα ήταν καταπληκτικό. Μεγάλωσα βλέποντάς την στους αγώνες στην τηλεόραση και είχα φανταστεί ότι οδηγούσα ακριβώς αυτή τη μοτοσυκλέτα. Δεν απογοητεύτηκα. Ήταν πολύ γρήγορη, τα λάστιχα και τα φρένα ήταν καλά και ειλικρινά, ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα να την οδηγήσω στην Χερέθ».
Ο Canepa ήταν επίσης χαρούμενος που πήρε στα χέρια του τη ρέπλικα του Biaggi, δηλώνοντας: «Η δύναμη έρχεται τόσο επιθετικά, πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός. Αλλά όταν αρχίζεις να κατανοείς τα χαρακτηριστικά του κινητήρα, μπορείς πραγματικά να τον απολαύσεις και η ισχύς που προσφέρει είναι φανταστική. Επιπλέον, φυσικά, ο ήχος είναι απίστευτος! Είναι εντυπωσιακό το πόσο ελαφριά και ωραία είναι αυτή η μοτοσυκλέτα, ακόμη και σε σύγκριση με τις σύγχρονες, και ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα να οδηγήσω μία από τις τελευταίες δίχρονες μοτοσυκλέτες 500 GP».
Ο Ιταλός περιέγραψε επίσης την ρέπλικα TZ750 του Sarron ως “θηρίο!” ενώ ο Locatelli ένιωσε δέος όταν έφτασε να οδηγήσει τη ρέπλικα YZR750 του Agostini: «Είναι τόσο διαφορετική από τη σημερινή μοτοσυκλέτα μου, αλλά έχει ακόμα τόση δύναμη και πρέπει να την οδηγείς με εντελώς διαφορετικό στυλ, αλλά μου άρεσε πολύ»!


Μετά από δύο ημέρες συγκλονιστικής δράσης στη Χερέθ, η επόμενη εκδήλωση στο ημερολόγιο του YRHC 2024 είναι το Veterans Motocross des Nations (VMXoN) στο Foxhills από τις 22 έως τις 25 Αυγούστου. Εκεί θα βρίσκεται ο τρεις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής των 125cc MX Alessio Chiodi και μια έκθεση ιστορικών μοτοσυκλετών εκτός δρόμου της Yamaha.