Επιμέλεια: Θάνος Κυλάφης
Οι περιβαλλοντικές ανησυχίες είναι ένα καυτό θέμα στα περισσότερα μέρη του κόσμου αυτή την εποχή και πολλές κυβερνήσεις πιέζουν για να βρεθεί μια εναλλακτική λύση καυσίμων στους κινητήρες.
Υπάρχουν αρκετές επιλογές στο τραπέζι αυτή τη στιγμή, αλλά οι 3 κυριότερες είναι τα ορυκτά καύσιμα (ή συνθετική βενζίνη), τα ηλεκτρικά οχήματα με μπαταρία (BEV) ή το υδρογόνο που χρησιμοποιείται είτε ως καύσιμο είτε για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Συνθετικά καύσιμα
Το συνθετικό καύσιμο κατασκευάζεται χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους, αλλά γενικά απαιτεί τεράστιες ποσότητες ηλιακής ενέργειας για τη σύντηξη του υδρογόνου με τον άνθρακα. Καθώς αυτά τα στοιχεία λαμβάνονται και τα δύο από την ατμόσφαιρα, η καύση του τελικού προϊόντος έχει μηδενικές εκπομπές άνθρακα.
Ωστόσο, υπάρχουν μειονεκτήματα, καθώς με την τρέχουσα τεχνολογία δεν είναι δυνατή η παραγωγή σε μεγάλη κλίμακα και αυτό σημαίνει ότι το καύσιμο είναι απίστευτα ακριβό. Η καύση του μολύνει επίσης τον αέρα με επικίνδυνες τοξίνες όπως και το παραδοσιακό καύσιμο, επομένως δεν βοηθά στη βελτίωση της ποιότητας του αέρα.
Υδρογόνο
Το υδρογόνο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την τροφοδοσία οχημάτων με δύο διαφορετικούς τρόπους. Πρώτον, οι κινητήρες εσωτερικής καύσης μπορούν να προσαρμοστούν για να καίνε αέριο υδρογόνο αντί για βενζίνη. Δεύτερον, και πιο συχνά μέχρι στιγμής, το υδρογόνο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μια κυψέλη καυσίμου που παράγει ηλεκτρική ενέργεια και τροφοδοτεί έναν ηλεκτροκινητήρα.
Το πρόβλημα με τη χρήση υδρογόνου για μοτοσυκλέτες με την τρέχουσα τεχνολογία είναι η πυκνότητα ενέργειας και η αποθήκευση – αλλά αυτά βελτιώνονται συνεχώς.
Το υδρογόνο είναι μια δημοφιλής επιλογή επειδή το μόνο υποπροϊόν που απελευθερώνεται όταν το καίτε είναι νερό και οι κυψέλες καυσίμου υδρογόνου δεν χρησιμοποιούν τα απίστευτα επιβλαβή, τοξικά και αμφισβητήσιμα υλικά που απαιτούνται για την παραγωγή μπαταριών.
Ηλεκτροκίνηση
Πολλοί κατασκευαστές έκαναν τη βουτιά στις ηλεκτρικές μοτοσικλέτες, πιθανώς λόγω της σχετικά επιτυχημένης υιοθέτησής τους στον κόσμο του αυτοκινήτου, με διαφορετικά επίπεδα επιτυχίας.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλές αρνητικές πτυχές για τις ηλεκτρικές μοτοσικλέτες, όπως η συνεχής προσπάθεια εύρεσης της χρυσής τομής μεταξύ της αυτονομίας και του βάρους, οι μεγάλοι χρόνοι φόρτισης, οι δυσεύρετοι (ακόμα) σταθμοί φόρτισης, το κόστος και η αίσθηση πολλών μοτοσυκλετιστών ότι οι συγκεκριμένες μοτοσυκλέτες στερούνται “ψυχής”.
Οι μπαταρίες που χρησιμοποιούνται για την τροφοδοσία των κινητήρων κατασκευάζονται επίσης από επιβλαβή υλικά που εξορύσσονται (για να μην ανοίξουμε το κεφάλαιο των συνθηκών εργασίας/σκλαβιάς που επικρατούν εκεί).
Πάντως επί του παρόντος, αυτή η λύση δείχνει να επικρατεί στα μυαλά και τις καρδιές πολλών εταιρειών αλλά και κυβερνόντων.
Αυτοί είναι οι 3 βασικοί τρόποι με τους οποίους θα κινηθούμε προς το μέλλον της μοτοσυκλέτας, αν και προτείνονται και άλλες λύσεις όπως η βιοαιθανόλη ή κάποια υβριδική χρήση των παραπάνω τρόπων και, όσο η τεχνολογία προχωρά, θα ξεπηδούν και νέες εξελίξεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο κόσμος που ζούμε αλλάζει και μαζί του θα αλλάξει και η μοτοσυκλέτα – προς το καλύτερο ή το χειρότερο.
