.jpg)
Γράφει ο Γιάννης Πετρόχειλος
Είναι αρκετός καιρός τώρα που σκέφτομαι τον τρόπο με τον οποίο θα εντάξω τους απλούς καθημερινούς Το τσακάλι αυτής της εβδομάδας είναι ο Ζώης Νικολάου.αναβάτες στον κόσμο της ενημέρωσης. Άλλωστε όλα για εκείνους γίνονται, άρα γιατί να μην έχουν λόγο και εκείνοι.
Σε αυτήν τη στήλη λοιπόν θα βρίσκουμε έναν από εσάς που οδηγείτε τη μοτοσικλέτα σας καθημερινά ή εκείνους που βγαίνετε γρήγορες βόλτες στα Σαββατοκύριακα ή εσάς που γυρίζετε τον κόσμο με δίκυκλο και θα μας μιλάτε για όλα αυτά που σας έχει προσφέρει η μοτοσικλέτα, αλλά και για τις δύσκολες στιγμές στη συμβίωση με τους δύο τροχούς.
Ο “πυροσβέστης” Ζώης Νικολάου
Τον Ζώη Νικολάου τον γνώρισα σε ένα καφενείο των Αμπελοκήπων πριν από περίπου 8 χρόνια και όταν τον Όλα ξεκίνησαν από το στρογγυλοφάναρο παπί του παππού!είδα πρώτη φορά το πρώτο πράγμα που ψιθύρισα ήταν: “Γίγαντας!”. Ο Ζώης είναι αυτό που θα λέγαμε ταγμένος μοτοσικλετιστής, έχουν περάσει από τα χέρια του αμέτρητες μοτοσικλέτες, έχει οδηγήσει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ασφάλτινης Ελλάδας, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει να σαρώνει και τις χωμάτινες διαδρομές της χώρας μας.
Η τρέλα του Ζώη για τους δύο τροχούς ξεκίνησε με μικρή ηλικία, στα χρόνια της εφηβείας. Τα καλοκαίρια έπαιρνε κρυφά το Honda C50 του παππού του και αλώνιζε τους δρόμους του χωριού, ενώ μόλις ενηλικιώθηκε αγόρασε την πρώτη του μοτοσικλέτα, ένα Yamaha TT 600 που είχε λιγουρευτεί από το σώμα της Πυροσβεστικής. Το μεγαλύτερο μέρος της “καριέρας” του ως μοτοσικλετιστής την πέρασε με γρήγορες μοτοσικλέτες δρόμου, όπως η Suzuki Hayabusa και η Yamaha R1 με τις οποίες απολάμβανε γρήγορες βόλτες και αδρεναλίνη. Βλέπετε, ο Ζώης είναι άνθρωπος της αδρεναλίνης, είναι για εκείνον το ελιξήριο της ζωής, το αλατοπίπερο σε ότι και αν κάνεις.
Αυτόν τον ενθουσιασμό τον βρήκε τα τελευταία χρόνια στο enduro στο οποίο μυήθηκε από φίλους και Ο Ζώης “τρέφεται” από την αδρεναλίνη με την οποία έχει παθιασμένη σχέση.συναδέλφους στην Πυροσβεστική. Μαζί με τους Στράτο Μυρογιάννη, Κώστα Σωτήρχο και πολλούς ακόμα πείστηκε να κάνει το πέρασμα από την άσφαλτο στο χώμα και διαπίστωσε γρήγορα ότι η ποικιλία που προσφέρει η εκτός δρόμου οδήγηση, σε συνδυασμό με την επαφή με τη φύση και φυσικά τους “τόνους” αδρεναλίνης που προσφέρει είναι στοιχεία που τον κάλυπταν απόλυτα ως αναβάτη. Η αγάπη λοιπόν για το enduro παγιώθηκε και σε κάθε ευκαιρία πλέον φοράει τη στολή του, ανεβαίνει στο Husqvarna του και σαρώνει τις χωμάτινες διαδρομές της Μυτιλήνης και της Αττικής.
Ο Ζώης μεγάλωσε στην Αθήνα, αλλά τον τελευταίο καιρό λόγω των καθηκόντων του στο σώμα της Πυροσβεστικής έχει μεταφερθεί στην Μυτιλήνη. Από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισα, μέχρι και σήμερα που γράφω αυτές τις αράδες το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό όταν τον σκέφτομαι είναι ο αιώνιος έφηβος. Ένας άνθρωπος γεμάτος ενέργεια, παρορμητικός, αυθόρμητος, με στοιχεία που δεν συναντάς εύκολα πλέον στις μέρες μας και δηλώνουν καλοσύνη και ανιδιοτέλεια. Ευχαριστώ “Γίγαντα” που μου θύμισες τι πάει να πει πάθος για τη ζωή!
.jpg)
Ας δούμε τι έχει να μας πει ο Ζώης
Η καλύτερη μοτοσικλέτα που είχα ποτέ ήταν… Πριν μπω στον κόσμο του enduro ήταν το Suzuki Hayabusa του 2009. Με αυτό έκανα αμέτρητα ταξίδια και το απόλαυσα στο έπακρο.
Η πιο απολαυστική διαδρομή που έχω κάνει ποτέ είναι… Ο Μπράλος. Με το Hayabusa και πιο πριν με το Yamaha R1 του 2004 είχα περάσει τόσες φορές από τις απολαυστικές στροφές αυτής της διαδρομής που την είχα μάθει μέτρο-μέτρο.
Το καλύτερο συνεργείο που έχω πάει είναι… Συνεργείο δεν έχω κάποιο συγκεκριμένα. Τόσο στην Αθήνα όσο και στην Μυτιλήνη έχω γνωρίζει εξαιρετικούς μηχανικούς.
Το καλύτερο κατάστημα εξοπλισμού/αξεσουάρ που επισκέφτηκα είναι… Το Drakos Engineering είχε Όταν δεν οδηγεί θα τον βρεις σε κάποιο γήπεδο τένις με τον φίλο του Leo Katrisμεγάλη ποικιλία, ιδιαίτερα ότι είχε να κάνει με το enduro. Εξαιρετικός και ο Τζωρτζόπουλος.
Η μάρκα ελαστικών που προτιμώ είναι… Για enduro Mitas, για μοτοσικλέτα δρόμου τα Metzeler.
Η μοτοσικλέτα για μένα είναι… Η απόλυτη ψυχοθεραπεία, η απόλυτη διαφυγή και μια αγάπη η οποία έρχεται να προστεθεί στις υπόλοιπες – έμψυχες – αγάπες της ζωής μου.
Η μεγαλύτερη τρέλα που έχω κάνει είναι… Πιο πιτσιρικάς, όταν έβραζε το αίμα, ανέβηκα στο KTM Duke που είχα τότε και πήγα χωρίς στάση στο Λιτόχωρο από Αθήνα. Επέστρεψα την ίδια μέρα με την “ταυτότητα” στο στόμα και δυστυχώς ο Δούκας παρέδωσε πνεύμα.
Ο μεγαλύτερος μου φόβος με τη μοτοσικλέτα είναι... Η πτώση, όχι τόσο όταν κάνω enduro στο βουνό, αλλά περισσότερο στις καθημερινές μετακινήσεις.
Το αγαπημένο μου αυτοκίνητο είναι… Ένα Range Rover Discovery θα το ήθελα στο γκαράζ μου.
Η συμβουλή μου για νέους μοτοσυκλετιστές είναι… Πρώτα από όλα να αποκτήσει παιδεία μοτοσικλετιστική. Σίγουρα σωστός εξοπλισμός και εκεί δεν κάνουμε συμβιβασμούς. Επίσης, η μοτοσικλέτα χρειάζεται αγάπη, δεν είναι για flex, αν θέλουμε να πάρουμε κάτι για να φαινόμαστε, καλύτερα να πάρουμε ένα ωραίο ρολόι, όχι μια μοτοσικλέτα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τα τσακάλια της Τετάρτης || Πέτρος Πενταγιώτης “Ο καλλιεργημένος”
