Tου Δημήτρη Διατσίδη
Γεννημένος από Έλληνες γονείς, στην Αυστραλία στις 10 Δεκεμβρίου του 2007, ο Μαριάνος Νικολής αγωνίζεται ήδη για 2η χρονιά στο Asia Talent Cup που διεξάγεται κυρίως μαζί με τους Αγώνες του MotoGP, αυτούς που γίνονται στην Ασία και την Ωκεανία. 0 14χρονος που κάνει όλα όσα “πρέπει να κάνει ένα νέο παιδί”, όπως χαρακτηριστικά λέει ο ίδιος, “αν ένα παιδί έχει αποφασίσει να τρέχει σε αγώνες”.
Ξεκίνησε αρχικά παρακολουθώντας τα αδέλφια του να τρέχουν με μοτοσυκλέτες και στα 4 του ανέβηκε πρώτη φορά σε μοτοσυκλέτα! “Όταν ήμουν 7 χρονών, έκανα τον πρώτο μου Αγώνα στην χωμάτινη πίστα Dirt Track της Κάμπερα” (όπου μένει η οικογένεια) και γρήγορα κατάφερε να γίνει Πρωταθλητής στο Dirt Track και μετά στις ασφάλτινες πίστες πήρε το Πρωτάθλημα στο Oceania Junior Cup με Yamha R125.
Το επόμενο βήμα ήταν να μετακομίσει στο Asia Talent Cup, όπου μέχρι στιγμής έχει ως καλύτερο αποτέλεσμα την 5η θέση.
“Τα όνειρα μου είναι σίγουρα να τρέξω στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και αυτός είναι ο κύριος στόχος μου”, λέει με αφοπλιστική ειλικρίνεια, γνωρίζοντας ότι δεν είναι κάτι εύκολο και ότι χρειάζεται τρομερή προσπάθεια για να τον πετύχει. “Θα το καταφέρω προοδεύοντας σιγά-σιγά και ελπίζοντας ότι θα πάω στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα”, λέει, αφού η προπόνηση είναι πολύ περιορισμένη στην Αυστραλία, με λίγες πίστες και μάλιστα σε μεγάλες αποστάσεις από το σπίτι του.
Μόνο δύο φορές το μήνα έχει τη δυνατότητα να κάνει μικρής διάρκειας δοκιμές με τη μοτοσυκλέτα, τη στιγμή που οι συνομήλικοι του στην Ισπανία ή την Ιταλία προπονούνται τουλάχιστον 2-3 φορές ανά εβδομάδα πάνω σε μοτοσυκλέτα! “Η διαφορά με τους Ευρωπαίους οδηγούς είναι πολύ μεγάλη και οι θυσίες που πρέπει να κάνουμε είναι να μετακινηθούμε με την οικογένεια στην Ευρώπη, γιατί ατυχώς αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να συνεχίσω από δω και πέρα”, δηλώνει με συναίσθηση των δυσκολιών του εγχειρήματος.
Ο μεγαλύτερος αδελφός του Γιάννης που τον ακολουθεί στους Αγώνες, έχοντας και το ρόλο του μηχανικού, εγκατέλειψε τη δική του πορεία στους αγώνες και αφοσιώθηκε στη βοήθεια του Μαριάνου που έδειξε ότι έχει αυτό το κάτι που μπορεί να κάνει τη διαφορά στο πιο ψηλό επίπεδο αγώνων.
Ο πατέρας του Νικ, παρά το ότι οι δουλειές δεν πήγαν όσο καλά θα ήθελε, είναι αποφασισμένος να δώσει την ευκαιρία στον Μαριάνο. Οι χορηγοί είναι λίγοι και είναι κυρίως Ελληνο-Αυστραλοί φίλοι της οικογένειας, οπότε ο ίδιος έχει βάλει μπροστά τη διαδικασία πώλησης του σπιτιού τους στην Κάμπερα, ώστε να μετακομίσουν στην Ισπανία και με τα χρήματα της πώλησης να υποστηρίξουν τις οικονομικές απαιτήσεις της συμμετοχής στο European Talent Cup! “Ναι, θα το κάνω, για να μην πω αργότερα ότι δεν στήριξα τον Μαριάνο σε κάτι που φαίνεται ότι έχει το ταλέντο”.
Ναι, μοιάζει με την υπόθεση του Casey Stoner, που ο πατέρας του πούλησε τα πάντα εδώ και πήγαν στην Ευρώπη και τελικά το όνειρο έγινε πραγματικότητα. Μάλιστα γνωριζόμαστε και μιλάμε με τον πατέρα του Casey”, μας είπε τηλεφωνικά από την Αυστραλία, από όπου παρακολουθεί τους Αγώνες του 14χρονου γιού του. Η οικογένεια είναι τόσο ενωμένη στην αναζήτηση αυτού του ονείρου, που ο Γιάννης θα μείνει στην Αυστραλία για να δουλεύει και “θα στέλνω τα λεφτά που χρειάζονται για να μπορεί να τρέχει ο αδελφός μου”, όπως είπε!
Στην Ιαπωνία ο Μαριάνος έκανε μια καταπληκτική εκκίνηση και στους πρώτους γύρους ανέβηκε στην 4η θέση, από την 12η από την οποία είχε ξεκινήσει, με την Honda NSF250R με την οποία γίνονται οι Αγώνες. Τελικά στο δεύτερο μισό του Αγώνα αντιμετώπισε ένα μικρό τεχνικό πρόβλημα και έχασε μερικές θέσεις τερματίζοντας στην 8η θέση, που θεωρείται ένα καλό αποτέλεσμα.
Πέρα από όλη την προσπάθεια της οικογένειας και την – ακατανόητη για πολλούς – θυσία της πώλησης του σπιτιού για το κυνήγι ενός ονείρου, που υπάρχουν πολλές πιθανότητες να μην καταλήξει σε επιτυχία, ο Μαριάνος είναι προσηλωμένος στο στόχο του και αντιμετωπίζει κάθε αντιξοότητα με αισιοδοξία.
Άλλωστε η έμπνευσή του είναι οδηγοί που κυνήγησαν το όνειρό τους: “Ο Valentino Rossi ήταν και είναι ο αγαπημένος μου οδηγός, αλλά τώρα πρέπει να είναι ο Fabio Quartararo γιατί η στάση ζωής του είναι εκπληκτική όταν δεν είναι πάνω στη μοτοσυκλέτα”, μας λέει ο μικρόσωμος οδηγός που θυμάται έντονα την επίσκεψή του φέτος το καλοκαίρι στην Ελλάδα και την προπόνησή του στην πίστα της Σπάρτης με τον Γιώργο Παπασταύρου, όπου είχε τη δυνατότητα να τρέχει για 30 λεπτά συνέχεια (που είναι η διάρκεια των Αγώνων του), τη στιγμή που στην Αυστραλία το μέγιστο που μπορεί να προπονηθεί είναι 15′ λεπτά!
Όπως και νάχει εμείς να τους ευχηθούμε τα καλύτερα στη μεγάλη αυτή περιπέτεια της αναζήτησης του ονείρου της συμμετοχής στο MotoGP!
