Γράφει ο Γιάννης Πετρόχειλος
Είναι αρκετός καιρός τώρα που σκέφτομαι τον τρόπο με τον οποίο θα εντάξω τους απλούς καθημερινούς Το Τσακάλι αυτής της εβδομάδας είναι ο Μάνος Αργυρός.αναβάτες στον κόσμο της ενημέρωσης. Άλλωστε όλα για εκείνους γίνονται, άρα γιατί να μην έχουν λόγο και εκείνοι.
Σε αυτήν τη στήλη λοιπόν θα βρίσκουμε έναν από εσάς που οδηγείτε τη μοτοσικλέτα σας καθημερινά ή εκείνους που βγαίνετε γρήγορες βόλτες στα Σαββατοκύριακα ή εσάς που γυρίζετε τον κόσμο με δίκυκλο και θα μας μιλάτε για όλα αυτά που σας έχει προσφέρει η μοτοσικλέτα, αλλά και για τις δύσκολες στιγμές στη συμβίωση με τους δύο τροχούς.
Ο “Λίκτορας” Μάνος Αργυρός
Με τον Μάνο Αργυρό μας ενώνουν πολλά κοινά πράγματα, τόσο στη ζωή όσο και στον κόσμο των δύο Τι κοινό μπορεί να έχει ένα “goblin” με όμορφα Ιταλικά V2; τροχών. Του αρέσουν οι Ducati (και εμένα), έχει αλλάξει τρία Aprilia Tuono (εγώ τέσσερα), έχει ανακαλύψει την μαγεία των ταξιδιών (me too) και είναι λάτρης της βόλτας με καλή παρέα και των track day σε πίστα. Τον Μάνο τον γνώρισα μέσα από τα club της Ducati και μέσα από κοινές παρέες συναντιόμασταν ανά περιόδους συζητώντας για τα αγαπημένα μας πράγματα.
Ο Μάνος ζει στην Πεντέλη και κάνει μια από τις δουλειές που θα ζήλευαν πολλοί. Κατασκευάζει και βάφει φιγούρες παιχνιδιών στρατηγικής στο εργαστήριό του (@badpaintingstudio) πετυχαίνοντας εκείνο που πολλοί αναζητούν χρόνια ολόκληρα – να κάνει δηλαδή το χόμπι του, δουλειά. Το μικρόβιο της μοτοσικλέτας του το κόλλησε ο γαμπρός του, αν και είχε εικόνες από μοτοσικλέτα από μικρός καθώς ο πατέρας και ο θείος του οδηγούσαν δίκυκλο.
Η πρώτη του επαφή με μοτοσικλέτα ήρθε κοντά στα 17-18 του χρόνια με ένα Yamaha MT50 και αργότερα Έχει πάρει μέρος σε 6ωρο αγώνα αντοχής στην πίστα των Σερρών!αγόρασε το πρώτο του Ducati που ήταν ένα μαύρο Monster 600. Ο ίδιος αναφέρει ότι χάρη σε αυτό το “δίτροχο σχολείο” έμαθε να οδηγεί και να εμπιστεύεται τη μοτοσικλέτα του. Αργότερα πέρασαν από τα χέρια του Multistrada, Monster S4 και έπειτα ήρθε το μικρόβιο των Aprilia Tuono. Πέρασαν τρία από τα χέρια του και το τελευταίο αποφάσισε να το κρατήσει για πάντα.
Ο Μάνος είναι ένας ευγενικός και έξυπνος άνθρωπος με τρομερό χιούμορ. Έχει μια έντονη – κρυφή – ενέργεια την οποία άμεσα μεταφέρει στον συνομιλητή του και τον κάνει να αισθάνεται άνετα. Ενώ είναι και εκείνος που θα φέρει την παρέα ανάποδα για μια βόλτα στη Λίμνη ή στην Επίδαυρο. Ζωντανός άνθρωπος γεμάτος όνειρα τα οποία δεν διστάζει να μοιραστεί με τους οικείους του, κάτι που χωρίς να το καταλάβει, δημιουργεί ένα αίσθημα αισιοδοξίας στον περίγυρό του.
Δείτε τις δημιουργίες του Μάνου στο Instagram @badpaintingstudio.
Για περισσότερα επισκεφτείτε το site του ΕΔΩ.
Ας δούμε τι έχει να μας πει ο Μάνος.
Η καλύτερη μοτοσικλέτα που είχα ποτέ ήταν… Η απάντηση είναι εύκολη. Είναι η Ducati Monster S4. Ένα από τα παρατσούκλια του είναι Λίκτορας, από ένα παιχνίδι στρατηγική.Μετάνιωσα που την έδωσα.
Η πιο απολαυστική διαδρομή που έχω κάνει ποτέ είναι… Δύσκολη ερώτηση. Μάλλον, το να γυρίζω ασταμάτητα στην πίστα των Σερρών.
Το καλύτερο συνεργείο που έχω πάει είναι… Του Θωμά Νταή για Ducati και KTM.
Το καλύτερο κατάστημα εξοπλισμού/αξεσουάρ που επισκέφτηκα είναι… Για εκείνους που είναι λίγο μεγαλύτεροι ίσως να θυμούνται ένα κατάστημα στην Καλλιρρόης που είχε φέρει τα Wintex. Δεν θυμάμαι το όνομά του.
Η μάρκα ελαστικών που προτιμώ είναι... Μετά από συσσωρευμένη εμπειρία θα έλεγα τα Pirelli. Μου Του έλειψαν οι βόλτες με την παρέα στη διάρκεια της καραντίνας.άρεσαν επίσης τα Bridgestone Και τα Continental.
Η μοτοσικλέτα για μένα είναι... Είναι ζωή, είναι όνειρο. Μικρός ονειρευόμουν ότι θα έτρεχα σε αγώνες στο εξωτερικό ή στην Ελλάδα, κάτι που φυσικά δεν ήταν εφικτό. Είναι αυτό που μου έλειψε περισσότερο στην καραντίνα. Δίνει ενέργεια σε όλα τα υπόλοιπα, οι βόλτες, οι πίστες, ακόμα και η παρέα για καφέ και οι συζητήσεις για εξατμίσεις, κλικ στις αναρτήσεις και τέτοια, συνθέτουν ένα μοναδικό παζλ.
Η μεγαλύτερη τρέλα που έχω κάνει είναι… Θυμάμαι σε κάποια βόλτα στην παραλιακή, ένας φίλος μου έδωσε ένα Suzuki GSX-R1000 όταν εγώ είχα το Ducati Monster 600 με τους 60 ίππους. Ήταν τόσο το γκάζι όταν το άνοιξα που πέρασα ένα φανάρι κόκκινο χωρίς να το καταλάβω. Αμέσως σταμάτησα στην άκρη, του το έδωσα και τον ευχαρίστησα… με νόημα.
Ο μεγαλύτερος μου φόβος με τη μοτοσικλέτα είναι… Παλιά δεν τον είχα, αλλά πλέον φοβάμαι την πτώση. Παλαιότερα δεν τον είχα, πηγαίναμε πάντα στο όριο, αλλά το πέρασμα του χρόνου μου “χάρισε” τον φόβο της πτώσης.
Το αγαπημένο μου αυτοκίνητο είναι… Είχα ένα Ford Fiesta δίλιτρο, αγαπημένο. Αν ήθελα να έχω ένα θα ήταν ένα αμερικανικό muscle car.
Η συμβουλή μου για νέους μοτοσυκλετιστές είναι... Πρώτα από όλα σωστός εξοπλισμός. Έπειτα να κατανοήσει καλά αυτό που οδηγεί και φυσικά να το απολαύσει. Να πάει βόλτες, πίστες, να μάθει, να το ξεζουμίσει, να το χαρεί στο μέγιστο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τα τσακάλια της Τετάρτης || Ανέστης Πανταζής “Ο Σαλονικιός”
Τα τσακάλια της Τετάρτης || Βασίλης Χρυσανθακόπουλος “Ο μπαλαδόρος”
Τα τσακάλια της Τετάρτης || Φαίδωνας Ευθυμίου “Ο Μποξεράκιας”