Γράφει ο Γιάννης Πετρόχειλος
Είναι αρκετός καιρός τώρα που σκέφτομαι τον τρόπο με τον οποίο θα εντάξω τους απλούς καθημερινούς ο τσακάλι αυτής της Τετάρτης είναι ο Κώστας Παστρίμαςαναβάτες στον κόσμο της ενημέρωσης. Άλλωστε όλα για εκείνους γίνονται, άρα γιατί να μην έχουν λόγο και εκείνοι.
Σε αυτήν τη στήλη λοιπόν θα βρίσκουμε έναν από εσάς που οδηγείτε τη μοτοσικλέτα σας καθημερινά ή εκείνους που βγαίνετε γρήγορες βόλτες στα Σαββατοκύριακα ή εσάς που γυρίζετε τον κόσμο με δίκυκλο και θα μας μιλάτε για όλα αυτά που σας έχει προσφέρει η μοτοσικλέτα, αλλά και για τις δύσκολες στιγμές στη συμβίωση με τους δύο τροχούς.
Το τσακάλι αυτής της Τετάρτης είναι ο Κώστας Παστρίμας
Ο Κώστας Παστρίμας δεν είναι ένα τυχαίο τσακάλι. Είναι ένας παλιός συνεργάτης (ακόμα κουτσογράφει γιαΚαλό φαγητό, γρήγορες μοτοσικλέτες, ταξίδια… αξίες ανεκτίμητες για τον Κώστα αυτοκίνητο), ένας άνθρωπος που τον χαρακτηρίζει το ήθος, η ευγένεια και η καλοσύνη. Μαχητής ο ίδιος και πάντα “μέσα σε όλα”, ο Κώστας ζει στη Ραφήνα. Έχει αλλάξει περίπου… 4.000 δουλειές (τελευταία ήταν κάπου στην Αραβική Χερσόνησο), ωστόσο ένα πράγμα παραμένει στην κορυφή των προτιμήσεών του και δεν είναι άλλο από τη μοτοσικλέτα, τους αγώνες και το αυτοκίνητο.
Με τον 49χρονο Κώστα έχουμε κάνει πολλά ταξίδια καλύπτοντας αγώνες MotoGP και WSBK, οπότε αντιλαμβάνεστε τις περιπέτειες που έχουμε ζήσει.
Περιμένοντας να παραλάβουμε ένα ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο σε κάποιο αεροδρόμιο της Ιταλίας βρισκόμαστε μπροστά από τον πάγκο συναλλαγής και τυχαία φοράμε και οι δύο μπλε μπλούζα. Στη διάρκεια της αναζήτησης του αυτοκινήτου λοιπόν, ακούμε την εργαζόμενη κοπέλα να μιλάει στο τηλέφωνο και να λέει. “Davanti ci sono due spessi con il blu”.
Φυσικά, δεν είχε αντιληφθεί ότι μπορούμε να καταλάβουμε ιταλικά και για εκείνους που ακόμα δεν έχουν αρχίσει να γελάνε η φράση μεταφράζεται ως: “Έχω μπροστά μου δύο χοντρούς με μπλε”. Δεν είπε ψέμματα φυσικά η κοπέλα, αλλά δεν μπορέσαμε να κρατηθούμε και ξεσπάσαμε σε γέλια μέχρι δακρύων.
Διαβάστε και απολαύστε τον Κώστα Παστρίμα
Η καλύτερη μοτοσικλέτα που είχα ποτέ ήταν… από αυτές που είχα στην κατοχή μου σίγουρα η Honda VFR 800. Λάτρεψα το V-TEC και μαζί πήγαμε παντού. Μέχρι και σε Ράλι Ακρόπολις, να τρέχουμε από Ειδική σε Ειδική από τις «κοπάνες». Από όλες τις (αρκετές) μοτοσικλέτες που έχω οδηγήσει ξεχωρίζω τη Yamaha YZF-R1 με τον Big Bang κινητήρα. Σαν να πέρασα σε άλλη διάσταση…
Η πιο απολαυστική διαδρομή που έχω κάνει ποτέ είναι… δύσκολο να ξεχωρίσω μόνο μία και θα Μετά τα 30 του ανέβηκε σε σέλα μοτοσικλέτας…επιλέξω δύο. Από τη μία η πολύ κλασική εκδρομή στη Βόρεια Εύβοια (Αθήνα-Λίμνη). Πάντα με καλή παρέα, σε μια πολύ όμορφη διαδρομή και με μπόλικη αδρεναλίνη για να «δέσει» μια από τις καλύτερες μοτοσικλετιστικές συνταγές.
Δε θα ξεχάσω όμως ποτέ την πρώτη φορά που βρέθηκα με μοτοσικλέτα στο εξωτερικό και κάναμε τη διαδρομή από την Ανκόνα μέχρι το Σαν Μαρίνο χωρίς να πατήσουμε καθόλου στην Autostrada. ‘Άλλος κόσμος, ονειρικά πλασμένος.
Το καλύτερο συνεργείο που έχω πάει είναι… ο “Σπούργος” στα Μελίσσια… αυθεντικός!
Το καλύτερο κατάστημα εξοπλισμού/αξεσουάρ που επισκέφτηκα είναι… δεν ξέρω, δεν απαντώ!
Η μάρκα ελαστικών που προτιμώ είναι… άλλη μία δύσκολη επιλογή. Θα έλεγα τα Pirelli Diablo Corsa για την ωραία αίσθηση και τη σιγουριά που μου έδιναν.
Η μοτοσικλέτα για μένα είναι… πόσο σημαντική είναι η μοτοσικλέτα για εμένα το κατάλαβα όταν ύστερα από μια πενταετία «αποχής» ανέβηκα ξανά στη σέλα. Μπορεί να ήταν η σέλα του «ταπεινού» Transalp ηλικίας άνω των 20 ετών, που οδηγώ αυτόν τον καιρό, ωστόσο ένιωσα σαν να μην είχε περάσει ούτε μια μέρα.
