Γράφει ο Γιάννης Πετρόχειλος
Είναι αρκετός καιρός τώρα που σκέφτομαι τον τρόπο με τον οποίο θα εντάξω τους απλούς καθημερινούς Το τσακάλι αυτής της εβδομάδας είναι ο Κώστας Μενεξίδηςαναβάτες στον κόσμο της ενημέρωσης. Άλλωστε όλα για εκείνους γίνονται, άρα γιατί να μην έχουν λόγο και εκείνοι.
Σε αυτήν τη στήλη λοιπόν θα βρίσκουμε έναν από εσάς που οδηγείτε τη μοτοσικλέτα σας καθημερινά ή εκείνους που βγαίνετε γρήγορες βόλτες στα Σαββατοκύριακα ή εσάς που γυρίζετε τον κόσμο με δίκυκλο και θα μας μιλάτε για όλα αυτά που σας έχει προσφέρει η μοτοσικλέτα, αλλά και για τις δύσκολες στιγμές στη συμβίωση με τους δύο τροχούς.
Ο χαμογελαστός Κώστας Μενεξίδης
Η σχέση μου με τον Κώστα Μενεξίδη χάνεται στα χρόνια της “άγνοιας” όταν ανεβαίναμε στη σέλα της Γνήσιο παιδί της δίχρονης εποχής όπου όλα ήταν πιο αυθεντικά και πιο… λαδωμένα!μοτοσικλέτας και πηγαίναμε όπου μας έβγαζε ο δρόμο με τον γνωστό τρόπο “ταυτότητα στο στόμα”. Ο Κώστας είναι ένας μικρός γυρολόγος, δεν του αρέσει η στασιμότητα και προτιμά να ακολουθήσει την καρδιά του στην άκρη του κόσμου για να βρει αυτό που του αρέσει παρά να μείνει στη μιζέρια της καθημερινότητας.
Η μελισσοκομεία ήταν εκείνο που του κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον και την υπηρέτησε για πολλά χρόνια πριν βρει τον έρωτα της ζωής του και μετακομίσει στη Ρόδο για το δικό του “Love Story” με τη γλυκιά του Ροζίτα. Αυτήν την εποχή βρίσκεται στην Αθήνα και δουλεύει ως διανομέας. Όπως λέει ο ίδιος επιτέλους έκανε το αγαπημένο του χόμπι – την οδήγηση μοτοσικλέτας – επάγγελμα! Η μοτοσικλέτα ήταν, είναι και θα είναι μέρος της ζωής του με τις ιστορίες των δίχρονων enduro του παρελθόντος να τριγυρίζουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα στο μυαλό του και να τον κάνουν να χαμογελά.
Εκείνο που θαυμάζω περισσότερο στον Κώστα είναι η δύναμη με την οποία ξεπέρασε ότι άσχημο βρέθηκε στο δρόμο του. Ένας αισιόδοξος άνθρωπος που η δίχρονη κάπνα των εξατμίσεων έχει μπολιάσει μέσα σε αυτό το αυθεντικό τσακάλι!
Ας δούμε τι έχει να μας πει ο Κώστας
Η καλύτερη μοτοσικλέτα που είχα ποτέ ήταν… Το Yamaha TDR 250. Φυσικά, μπορείτε να καταλάβετε ότι για την εποχή μου ήταν το απόλυτο. Ήταν η κατάλληλη μοτοσικλέτα στην κατάλληλη στιγμή!
Η πιο απολαυστική διαδρομή που έχω κάνει ποτέ είναι… Με το δίχρονο Honda CRM 250 είχα κατέβει “Coast to Coast” από την Ήπειρο στην Αθήνα. Αξέχαστη εμπειρία και διαδρομή.
Το καλύτερο συνεργείο που έχω πάει είναι… Το συνεργείο που είχα από μικρός το είχε ο Σταυρός Καλιακάκης. Τώρα που δεν το έχει απλά τον ακολουθώ όπου και αν δουλεύει (Σιφναίος).
Το καλύτερο κατάστημα εξοπλισμού/αξεσουάρ που επισκέφτηκα είναι… Για μένα η Μοτοκίνηση είναι ότι καλύτερο μπορώ να βρω σε αξεσουάρ.
Η μάρκα ελαστικών που προτιμώ είναι… Πάντα και για πάντα Michelin!
Η μοτοσικλέτα για μένα είναι… Μεγάλη αγάπη. Και όπως λένε και οι Κινέζοι με μια μικρή παραλλαγή… η προέκταση των ποδιών μου.
Η μεγαλύτερη τρέλα που έχω κάνει είναι… Να ψάχνω για προφυλακτικά στη χιονισμένη Ορεινή Κορινθία! Όχι, ότι με ένοιαζε ιδιαίτερα… ήταν απλά μια πρόφαση για να οργώσω το βουνό.
Ο μεγαλύτερος μου φόβος με τη μοτοσικλέτα είναι… Η αφηρημάδα. Η δική μου και των υπόλοιπων όταν οδηγούν…
Το αγαπημένο μου αυτοκίνητο είναι… Μα φυσικά το Land Rover Defender.
Η συμβουλή μου για νέους μοτοσικλετιστές είναι… Χωρίς φόβο, αλλά με μεγάλη προσοχή!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τα τσακάλια της Τετάρτης || Θανάσης Ζαχαριάδης “Ο παθιασμένος”