Γράφει ο Γιάννης Πετρόχειλος
Ήμουν από τους τυχερούς που έζησα όλη την πορεία του Valentino Rossi στο πέρασμα των χρόνων. Valentino εσύ Superstar!Θυμάμαι ακόμα τις συζητήσεις στις αρχές της καριέρας του πίσω στο 1997, για έναν “τρελό πιτσιρικά ο οποίος τα σαρώνει όλα” στα GP125 όταν κατακτούσε τις πρώτες νίκες και τον πρώτο του τίτλο, μέχρι τα πρώτα σκετσάκια στους πανηγυρισμούς μιας ακόμα νίκης. Δεν πρόκειται να αναλύσω την καριέρα του Rossi, είμαι σίγουρος ότι αυτό θα το χορτάσετε τις επόμενες ημέρες, θα ήθελα όμως να μοιραστώ μια προσωπική στιγμή με το φαινόμενο “Γιατρός”.
Γυρίζω τον χρόνο πίσω και μεταφέρομαι στο Rimini, την πίστα Misano Adriatico. Ήταν 5 Σεπτεμβρίου του 2009 όταν αποφάσισα για πρώτη φορά να επισκεφτώ το χωριό του Rossi την Tavullia, κάτι που δεν είχα κάνει τα προηγούμενα χρόνια που είχα επισκεφτεί την ιταλική πίστα. Ήταν Σάββατο πριν τον αγώνα της Κυριακής και η ατμόσφαιρα, όπως πάντα, ήταν γιορτινή! Αυτό ήταν άλλωστε ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του Rossi – έκανε τον κόσμο χαρούμενο όχι μόνο με τις νίκες του, αλλά κυρίως με το μοναδικό του χάρισμα να “φτιάχνει” θέαμα!
Η Tavullia ζει και αναπνέει για τον Valentino της
Ανηφορίζοντας στην Tavullia και στρίβοντας στην τελευταία στροφή βλέπεις το τεράστιο πανό των κατοίκων τοΟ Rossi άνοιξε τη “βεντάλια” του κοινού που άρχισε να παρακολουθεί MotoGP οποίο σε ενημερώνει πως εδώ είναι η γενέτειρα του “Γιατρού”. Χαζεύεις τριγύρω σου και όπου και αν πέσει το μάτι σου θα δεις είτε το νούμερο 46, είτε το φωσφοριζέ κίτρινο, είτε τη λέξη”Vale”. Ακόμα και στην πιτσαρία που καθίσαμε για φαγητό τα σουπλά είχαν το νούμερο 46 πάνω τους και την εικόνα του Rossi. Ο τόπος αυτός ζει και αναπνέει για τον ήρωά της και πως να μην το κάνει αφού για χάρη του Ιταλού superstar τη γνωρίζει πλέον ακόμα και ο τελευταίος μοτοσικλετιστής στην άκρη του κόσμου. Αυτή ήταν η δύναμη ενός τόσο χαρισματικού αθλητή!
Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου και είναι η μέρα του αγώνα. Ο Rossi είναι το φαβορί για τη νίκη, αλλά έχει μεγάλη μάχη με τους Ισπανούς αντιπάλους του Jorge Lorenzo και Dani Pedrosa. Οι κερκίδες και οι λόφοι στην πίστα είναι ασφυκτικά γεμάτοι με τα επίσημα νούμερα να κάνουν λόγο για 65.000 θεατές, κάτι που σημαίνει ότι γύρω στους 70.000 οπαδοί του Rossi είναι έτοιμοι να πανηγυρίσουν.
Το “αλητάκι” της διπλανής πόρτας χάρισε τεράστια χαρά σε εκατομμύρια φίλους της μοτοσικλέτας
Ο αγαπημένος τους Vale καταφέρνει να κερδίσει τον αγώνα και τότε είναι που αντιλαμβάνομαι τι ακριβώς Η επόμενη μέρα του MotoGP φαντάζει δύσκολη χωρίς τον “Γιατρό”, αλλά τα θεμέλια είναι γερά!σημαίνει Valentino Rossi. Μέχρι εκείνη τη στιγμή πίστευα ότι όντως ο Ιταλός ήταν μοναδικός αναβάτης με ξεχωριστό ταλέντο, αλλά μετά το τέλος εκείνου του αγώνα κατάλαβα ότι ο Rossi ήταν κάτι παραπάνω από αυτό. Ο κόσμος ασυγκράτητος έσπευσε κάτω από το βάθρο των νικητών να αποθεώσει τον Valentino κάτι που έγινε με συγκλονιστικό τρόπο. Τρελαμένοι Ιταλοί και όχι μόνο τραγούδαγαν ρυθμικά το όνομά του και πρόσωπα γεμάτα πραγματική χαρά με έκαναν να αναρωτηθώ για το τι τελικά ήταν αυτός ο αθλητής, αυτός ο άνθρωπος. Δεν είναι υπερβολή να γράψω ότι ανατρίχιασα από το δέος της αγάπης του κόσμου.
Εκείνο που με άφησε αποσβολωμένο παρόλα αυτά ήταν ότι μετά τη διαδικασία της βράβευσης, τις σαμπάνιες και τους πανηγυρισμούς, κανείς – μα κανείς – δεν κουνήθηκε από τη θέση του. Συνέχισαν να αποθεώνουν το είδωλό τους τραγουδώντας και ο Vale δεν τους χάλασε το χατίρι. Έπειτα από περίπου μισή ώρα αναμονής ξαναβγήκε στο βάθρο των νικητών για να χαιρετήσει τον κόσμο και να τραγουδήσει μαζί τους παίρνοντας στα χέρια του ένα μικρόφωνο. Έμεινε στο βάθρο για περίπου 40 λεπτά πανηγυρίζοντας με τους θαυμαστές του (υπολογίζω να ήταν από κάτω 20.000 κόσμος) κάτι που παρακολούθησα από απόσταση αναπνοής καθώς βρισκόμουν στην αίθουσα Τύπου της πίστας.
“Γιατρός” είναι μόνο ένας…
Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ένας αναβάτης αυτού του βεληνεκούς μπορεί να πανηγυρίζει σαν μικρό Ένας αθλητής τεράστιου βεληνεκούς που ξεπέρασε τα όρια του μηχανοκίνητου αθλητισμούπαιδί μπροστά στους θεατές. Ήταν μια νίκη, μια απλή νίκη μέσα στο Misano, Και όμως τη χάρηκε σαν να ήταν η πρώτη και την πανηγύρισε σαν τρελός μαζί με τους φίλους του.
Αυτή η εικόνα με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι βρίσκομαι μπροστά σε κάτι μεγάλο. Σε κάτι μεγαλύτερο από το MotoGP. Ο Valentino Rossi δεν ήταν απλά ένας γρήγορος αναβάτης, ήταν πολύ περισσότερα και ξεπερνούσε τα όρια των Grand Prix. Ενέπνευσε αμέτρητους νέους και νέες να αγαπήσουν τους αγώνες μοτοσικλέτας γιατί ήταν ένας από εκείνους, απλός, ευχάριστος και γήινος. Δημιούργησε αναβάτες με όνειρα γιατί ήταν ένας από εκείνους και κυρίως έκανε το MotoGP αυτό που είναι τώρα. Η έμφυτη ικανότητά του να διασκεδάζει τον κόσμο – να δημιουργεί ιστορίες – κάνοντας αυτό που αγαπάει περισσότερο με τον πλέον απλό τρόπο, τον έφερε στην κορυφή, τον έκανε τον σημαντικότερο πρεσβευτή του αθλήματος στον κόσμο, τον έκανε θρύλο! Τολμώ να πω ότι Valentino Rossi δε θα ξαναβγεί ποτέ…’
Ένα βίντεο με τις καλύτερες στιγμές του Ιταλού θρύλου!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο Valentino Rossi ανακοίνωσε το τέλος της θρυλικής του καριέρας
Επίσημα με Ducati η ομάδα του Rossi στο MotoGP
