του Νίκου Βιτσιλάκη
Για να πας μπροστά πρέπει να τιμάς το παρελθόν σου, για να κρατηθείς στην κορυφή οφείλεις να ξεπερνάς τον εαυτό σου.
Η σειρά XSR της Yamaha αποτελεί φόρο τιμής στην πρώτη τετράχρονη μοτοσυκλέτα της εταιρίας, την XS-1 (XS 650) του 1970 με τον αερόψυκτο δικύλινδρο σε σειρά κινητήρα. Δείχνει κατασκευή φτιαγμένη με μεράκιΤη μοτοσυκλέτα που στα χέρια του Kenny Roberts κατέκτησε τον τίτλο στο αμερικάνικο πρωτάθλημα Dirt Track το 1973 και το 1974, πριν δηλαδή δώσει τη θέση της στη δίχρονη τετρακύλινδρη ΤΖ750. Η XSR900 είναι αποτέλεσμα του ανήσυχου πνεύματος που διέπει την εταιρία του διαπασών τα τελευταία χρόνια. Παιδί της φιλοσοφίας Faster Sons, δείχνει πραγματικά αυτό που θέλει να δείχνει. Μια ιδιοκατασκευή αποτέλεσμα δουλειάς με μεράκι στην πίσω αυλή του σπιτιού μας, στο πνεύμα Yard Built που έχει ενστερνιστεί η Yamaha και που είναι υπεύθυνο για ρετρολούκ μοτοσυκλέτες με σύγχρονες τεχνολογικές εφαρμογές.
Μία νέα εποχή, κληρονομιά μιας άλλης εποχής
Η αρχή έγινε με τη δικύλινδρη XSR700 και πριν καταλαγιάσουν τα φλας συνεχίστηκε με την τρικύλινδρη XSR900, την οποία μάλιστα είχαμε την ευκαιρία να οδηγήσουμε σε αποκλειστικότητα ότανΜε τον πρόγονό της ο Kenny Roberts κέρδιζε αγώνες παρουσιάστηκε. Η ξεχωριστή σχεδίασή της είναι αποτέλεσμα συνεργασίας με τον Αμερικάνο βελτιωτή Rolland Sands. Αυτός ήταν που παρουσίασε το αρχικό concept σε διαγωνισμό της Yamaha, αυτός ήταν και που τον κέρδισε. Η μοτοσυκλέτα χαρακτηρίζεται εξωτερικά από το στρογγυλό σχήμα σε προβολέα και πίσω φανάρι, από ένα νέο και πανέμορφο πολυόργανο, τη μειωμένη χρήση πλαστικών υλικών και την έντονη παρουσία αντίστοιχων αλουμινένιων, όπως για παράδειγμα στο ρεζερβουάρ και στα φτερά, από τις λιτές σχεδιαστικές γραμμές και τις δεκάδες πανέμορφες λεπτομέρειες. Οι αλουμινένιες βάσεις σε προβολέα, μπροστινό φτερό και πολυόργανο δείχνουν σαν ιδιοκατασκευή και χαρακτηρίζονται από εξαιρετική αισθητική. Μία από τα ίδια και με τη σέλα δύο επιπέδων, που δείχνει ραμμένη στο χέρι! Είναι αλήθεια πως οπτικά, το τελικό αποτέλεσμα διχάζει. Οι μισοί θα τη λατρέψουν και οι υπόλοιποι θα την αγνοήσουν, έτσι όπως γίνεται συνήθως με μοτοσυκλέτες που διαφοροποιούνται από τη μάζα.
ΜΤ-09 πίσω από το ρετρολουκ
Πίσω από την εμφάνιση κρύβεται μια MT-09, δηλαδή ίδιος κινητήρας, ίδια φρένα, ίδιο πλαίσιο και αναρτήσεις. Ο τρικύλινδρος σε σειρά κινητήρας των 850 κ.εκ. (τεχνολογίας crossplane) αποδίδει ομοίως 115 ίππους και ίδια τιμή ροπής, σχεδόν 9 kgm. Οι διαφορές που έχει με τη δίδυμη αδερφή της εντοπίζονται κατά 98% στην εμφάνιση. Το υπόλοιπο 2% αφορά στη διαφοροποιημένη θέση οδήγησης (τραβηγμένη προς τα πίσω και ψηλότερη κατά 15mm) και στο σφικτότερο σετάρισμα της ανάρτησης προκειμένου να βελτιωθεί η σταθερότητα στις υψηλές ταχύτητες. Αυτή η κίνηση έχει βέβαια και το τίμημά της, αλλά γι αυτό θα μιλήσουμε παρακάτω. Είναι πολύ το γκάζι και οι 115 ίπποι δείχνουν αφηνιασμένοιΕυχάριστη προσθήκη το στάνταρ ρυθμιζόμενο (και πλήρως απενεργοποιούμενο) Traction Control, ενώ δεν λείπει το ABS και η τριπλή χαρτογράφηση, η δυνατότητα δηλαδή να ρυθμίσεις σε τρία επίπεδα την απόδοση του κινητήρα (και όχι την ιπποδύναμη, που σε κάθε περίπτωση είναι στους 115Hp).
Στη θέση Α, το γκάζι είναι ξερό και απόλυτο, στη θέση Stanadard παραμένει ξερό και απόλυτο, ενώ στη θέση Β κάπως ηρεμεί η κατάσταση. Σε κάθε περίπτωση, η XSR θέλει να θυμίζει στον αναβάτη της πως οι 115 ίπποι βρίσκονται ανά πάσα στιγμή στη διάθεσή του, ακόμα κι όταν κινείται με 5η και 60 χλμ/ώρα. Σε κάθε απότομη κίνηση του δεξιού καρπού, η απόκριση στο γκάζι είναι άμεση και ακαριαία, οι στροφές αρχίζουν να χορεύουν σε τρελλούς ρυθμούς και η XSR δείχνει να το διασκεδάζει. Χωρίς κομπιάσματα και σκαλοπάτια ισχύος, δυνατά, γραμμικά, ελεγχόμενα και απολαυστικά, η δύναμη του τρικύλινδρου σου κλείνει το μάτι.
Τα οδηγικά
Αυτό που με εντυπωσίασε στην οδήγηση ήταν η παντελής έλειψη κραδασμών και ο ήχος του τρικύλινδρου. Στις μικρές ευθείες έφτανε ένα άνοιγμα του γκαζιού για να σηκωθεί ο μπροστινός τροχός με τρίτη ή/και τέταρτη σχέση στο κιβώτιο, το traction control ως γνωστόν αδιαφορεί για τις σούζες και ως εκ τούτου το χάρηκα δεόντως. Με το D-Mode στις θέσεις Α και Standard δεν ανοίγεις νευρικά το γκάζι με πρώτη και δεύτερη σχέση, δεν υπάρχει λόγος άλλωστε αφού η κλιμάκωση του κιβωτίου και η άφθονη ροπή σου επιτρέπουν να στρίψεις με μία πάνω και να μη μείνεις ξεκρέμαστος από δύναμη. Στη διαδρομή που έκανα και η οποία είχε καλή άσφαλτο, δεν κατέστη δυνατό να εντοπίσω κάποιο μειονέκτημα στην ανάρτηση, άφησα τις ρυθμίσεις στις εργοστασιακές επιλογές και δεν ασχολήθηκα ξανά μαζί της. Και όταν κάτι δεν σε ενοχλεί, πάει να πει πως κάνει καλά τη δουλειά του. Το ίδιο ισχύει και με τα φρένα, αν και η μοτοσυκλέτα που οδήγησα είχε ελάχιστα χιλιόμετρα στο κοντέρ της (λιγότερα από 100).
Το γεγονός ότι ήταν “άστρωτα” δικαιολογεί τη δύναμη που απαιτούσαν, ενώ το ABS ήταν σαν να μην υπήρχε, όπως και το traction control. Στο τέλος της μέρας προσπαθούσα να θυμηθώ αν κάπου κάτι πήγε στραβά, αλλά μάταιος ο κόπος, κιβώτιο και συμπλέκτης, που διαθέτει σύστημα υποβοήθησης (assist), συνεργάστηκαν αρμονικά και αβίαστα κάτω από κάθε συνθήκη. Εκεί που θα υποβάλλω μια μικρή ένσταση είναι στις συνεχείς εναλλαγές πορείας, όπου η ψηλότερη και “πιο πίσω” θέση οδήγησης και το πιο σφικτό σετάρισμα της ανάρτησης (πάντα σε σχέση με την ΜΤ-09) απαιτούσαν σωστή επιλογή της γραμμής εισόδου – εξόδου και δεν επέτρεπαν την ακαριαία αλλαγή κατεύθυνσης, τουλάχιστον στο βαθμό που το κάνει η ΜΤ-09. Μικρό το κακό και ..ρυθμιζόμενο, αφού η δυνατότητα επέμβασης στο σετάρισμα αμορτισέρ και πιρουνιού (απόσβεση επαναφοράς σε αμφότερα, επιπλέον προφόρτιση ελατηρίου στο αμορτισέρ) θα επαναφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Κονκλούζιον
Ζωντανός και παιχνιδιάρικος κινητήρας, ανάλαφρη αίσθηση και στιβαρή συμπεριφορά που εμπνέει εμπιστοσύνη. Λίγες μοτοσυκλέτες, ειδικά σε αυτήν την κατηγορία τιμής, μπορούν να συνδυάσουν τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Και αν το κάνουν, κάπου το κάνουν καλά και κάπου μέτρια, ενώ η XSR ξεπερνά παντού το μέσο όρο και σε ορισμένες περιπτώσεις αγγίζει το ιδεατό. Χωρίς δεύτερη σκέψη, μια μοτοσυκλέτα που σπάει την ανία της καθημερινής μετακίνησης έχοντας οδηγοκεντρικό χαρακτήρα σε υπερθετικό βαθμό. Η τιμή της στα 9.950 ευρώ είναι σημαντικά χαμηλότερη ανάμεσα στους κύριους ανταγωνιστές της (BMW R NineT, Kawasaki Z900RS, Triumph Thruxton), κάνοντάς την να φαντάζει σαν ευκαιρία.
