Τα τσακάλια της Τετάρτης || Παναγιώτης Δρακονταειδής "Ο Σπεσιαλίστας"

Γράφει ο Γιάννης Πετρόχειλος

Είναι αρκετός καιρός τώρα που σκέφτομαι τον τρόπο με τον οποίο θα εντάξω τους απλούς καθημερινούς Το Τσακάλι αυτής της εβδομάδας είναι ο Παναγιώτης Δρακονταειδήςαναβάτες στον κόσμο της ενημέρωσης. Άλλωστε όλα για εκείνους γίνονται, άρα γιατί να μην έχουν λόγο και εκείνοι.

Σε αυτήν τη στήλη λοιπόν θα βρίσκουμε έναν από εσάς που οδηγείτε τη μοτοσικλέτα σας καθημερινά ή εκείνους που βγαίνετε γρήγορες βόλτες στα Σαββατοκύριακα ή εσάς που γυρίζετε τον κόσμο με δίκυκλο και θα μας μιλάτε για όλα αυτά που σας έχει προσφέρει η μοτοσικλέτα, αλλά και για τις δύσκολες στιγμές στη συμβίωση με τους δύο τροχούς.

Ο Pinsaiolo, Παναγιώτης Δρακονταειδής

Αυτήν την εβδομάδα έχουμε ένα πολύ αγαπητό τσακάλι με το οποίο συνεργάστηκα για λίγο καιρό σε χώρο άσχετο με τη μοτοσικλέτα. Πρόκειται για τον Παναγιώτη Δρακονταειδή, έναν φιλόδοξο άνθρωπο ο οποίος έφυγε από την αγαπημένη του Κεφαλλονιά σε μικρή ηλικία για να κυνηγήσει το όνειρό του και να γίνει ένας κορυφαίος σεφ/μάγειρας. Παράλληλα βέβαια με την αγάπη του για τα ζυμάρια και την πίτσα, ο Παναγιώτης έχει κρυμμένη και μια ακόμα αγάπη, αυτή για τους δύο τροχούς.

Από μικρή ηλικία στο νησί βρισκόταν πάντα στη σέλα κάποιου δανεικού παπιού ή κάποιας μοτοσικλέτας, Η προσέγγισή του στα θέματα ασφάλειας στο κομμάτι της μοτοσικλέτας είναι αξιοθαύμαστη!ωστόσο όταν έκανε δική του την πρώτη του μοτοσικλέτα όλα μπήκαν στη θέση τους. Πλέον το scooter του είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς του, ενώ δε χάνει την ευκαιρία και για μια χαλαρή βόλτα όταν βρίσκει χρόνο. Ο Παναγιώτης είναι παράδειγμα προς μίμηση όσον αφορά την ασφάλεια και την προνοητικότητα στην οδήγηση μοτοσικλέτας. Προσέχει πάντα τον εξοπλισμό του, έχει πάντα τη μοτοσικλέτα του στην καλύτερη δυνατή κατάσταση κάτι που θα έπρεπε να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Αυτό τον κάνει αξιοθαύμαστο στα μάτια μου!

Τα τελευταία χρόνια έχει βρει τον τρόπο να βγάζει την ενέργειά του πάνω στους δύο τροχούς κάνοντας mountain bike το οποίο όπως λέει ο ίδιος του δίνει τόση αδρεναλίνη ώστε όταν βγει στο δρόμο να είναι διπλάσια συγκεντρωμένος στην οδήγηση και όχι στο πως να κάνει ριψοκίνδυνες κινήσεις. Απολαμβάνει την ουσία της μοτοσικλέτας, την αίσθηση ελευθερίας που προσφέρει, ενώ εκμεταλλεύεται σωστά και την πρακτικότητα της. Αυτό που έχω να πω στον Παναγιώτη είναι να μη σταματήσει να ονειρεύεται τις πολύ πρωινές καλοκαιρινές βόλτες με μοτοσικλέτα στο αγαπημένο του νησί, αυτό άλλωστε είναι η κρυφή σωτηρία της δικής του ψυχής!

Ας δούμε τι έχει να μας πει ο Παναγιώτης

Η καλύτερη μοτοσικλέτα που είχα ποτέ ήταν… Ένα Yamaha XMAX 250 του 2010, αποδείχτηκε εξαιρετικά αξιόπιστο, ακόμη και σε ταξίδι (με ένα άτομο).

Η πιο απολαυστική διαδρομή που έχω κάνει ποτέ είναι… Από Αργοστόλι προς Άσσο Κεφαλλονιάς, σου κόβει την ανάσα η θέα του Ιονίου!

Το καλύτερο συνεργείο που έχω πάει είναι… Kymco Stefanopoulos, πολύ σωστή αντιμετώπιση και εξυπηρέτηση για ότι χρειαστείς.

Το καλύτερο κατάστημα εξοπλισμού/αξεσουάρ που επισκέφτηκα είναι…Mega Stock Bazaar. Ότι έχω πάρει όλα αυτά τα χρόνια είναι από εκεί. Με κλειστά μάτια.

Η μάρκα ελαστικών που προτιμώ είναι… Pirelli Angel στο scooter και Michelin Wild Enduro στο ποδήλατο, έχουμε και μια τρέλα για τα βουνά.

Η μοτοσικλέτα για μένα είναι… Ανάσα, ελευθερία, τρόπος ζωής αλλά και εργαλείο δουλειάς.

Η μεγαλύτερη τρέλα που έχω κάνει είναι…Στα 16 μου πήρα ένα Honda C50 (πειραγμένο) δανεικό και πέρναγα τάπα σε όλη την πόλη της Κεφαλλονιάς χωρίς εμπειρία και χωρίς κράνος.

Ο μεγαλύτερος μου φόβος με τη μοτοσικλέτα είναι… Ο κάθε ανόητος οδηγός με 2 ή 4 ρόδες που δεν είναι συγκεντρωμένος 100% στον δρόμο και δε σέβεται τίποτα.

Το αγαπημένο μου αυτοκίνητο είναι… Ford Mustang Bullit στο απίστευτο κυπαρίσσι του χρώμα.

Η συμβουλή μου για νέους μοτοσικλετιστές είναι… Κράνος, προστατευτικά σώματος, σωστή συμπεριφορά γιατί πάντα κάποιος σας περιμένει να γυρίσετε σπίτι.