Τα τσακάλια της Τετάρτης || Γιώργος Μαμάκος "Ο μοναχικός καβαλάρης"

Γράφει ο Γιάννης Πετρόχειλος

Είναι αρκετός καιρός τώρα που σκέφτομαι τον τρόπο με τον οποίο θα εντάξω τους απλούς καθημερινούςΤο τσακάλι αυτής της εβδομάδας είναι ο Γιώργος Μαμάκος. αναβάτες στον κόσμο της ενημέρωσης. Άλλωστε όλα για εκείνους γίνονται, άρα γιατί να μην έχουν λόγο και εκείνοι.

Σε αυτήν τη στήλη λοιπόν θα βρίσκουμε έναν από εσάς που οδηγείτε τη μοτοσικλέτα σας καθημερινά ή εκείνους που βγαίνετε γρήγορες βόλτες στα Σαββατοκύριακα ή εσάς που γυρίζετε τον κόσμο με δίκυκλο και θα μας μιλάτε για όλα αυτά που σας έχει προσφέρει η μοτοσικλέτα, αλλά και για τις δύσκολες στιγμές στη συμβίωση με τους δύο τροχούς.

Ο “easy rider” Γιώργος Μαμάκος

Τον Γιώργο Μαμάκο τον γνώρισα μέσα από τη στήλη “Τα Τσακάλια της Τετάρτης” και ομολογώ ότι είναι ένας Κρυφός πόθος του Γιώργου είναι να αποκτήσει μια Harley Davidson την οποία λατρεύει.αναβάτης που έψαχνα εδώ και αρκετό καιρό. Έχω γνωρίσει πολλά διαφορετικά “τσακάλια” τον τελευταίο χρόνο, ωστόσο δεν είχα συναντήσει μέχρι τώρα αυτό που θα χαρακτήριζα ως “easy rider”. Ο Γιώργος ανακάλυψε τη μοτοσικλέτα από μικρή ηλικία, ωστόσο πάντα είχε μικρού κυβισμού δίκυκλα. Από την πρώτη βόλτα που έκανε κατάλαβε ότι αυτό που τον ελκύει περισσότερο είναι η βόλτα, το ταξίδι, η ξεχωριστή επαφή με τη φύση και όχι η ταχύτητα και οι πίστες.

Τα μεγάλα του ταξίδια ξεκίνησαν με το παπί Honda Dream, αλλά αργότερα, με το cruiser Suzuki GN 250 όργωσε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Ο Γιώργος επιλέγει πάντα επαρχιακούς δρόμους στις διαδρομές του, ενώ όταν ανέβει στη σέλα της μοτοσικλέτας του προτιμάει να μην έχει προγραμματίσει το ταξίδι του. Ξεκινάει και όπου τον βγάλει ο δρόμος! Του αρέσει να απολαμβάνει κάθε στιγμή της διαδρομής και δεν έχει κανένα πρόβλημα να κάνει μοναχικές βόλτες – εκείνος, η μοτοσικλέτα και ο δρόμος.

Ο Γιώργος έχει μεγαλώσει στο Μαρούσι και τώρα μένει στην Πεύκη. Είναι ένας άνθρωπος που απολαμβάνει Ο Γιώργος έχει αλλεργία στα… διόδια!τη ξέγνοιαστη οδήγηση, του αρέσει να “ακούει” την ησυχία της φύσης και έχει βρει το νόημα της ζωής στο ταξίδι. Πάντα πάνω στο Suzuki του κουβαλάει όλα τα απαραίτητα εργαλεία και εξαρτήματα προκειμένου να είναι καλυμμένος σε δύσκολες καταστάσεις, μιας που δεν ξέρει που θα τον βγάλει ο δρόμος. Δεν μπορώ να μη φαντάζομαι τον Γιώργο σε κάποιο ερημικό δρόμο του Καζακστάν να απολαμβάνει το τσιγάρο του ή σε κάποια απομακρυσμένη λίμνη της Νορβηγίας να πλένει το πρόσωπό του. Ένας σύγχρονος μοναχικός καβαλάρης με τα όλα του.

Ας δούμε τι έχει να μας πει ο Γιώργος

Η καλύτερη μοτοσικλέτα που είχα ποτέ ήταν… Το Honda Dream 100 (παπί μεν, άλλα πήγαινα ταξίδια με Το Suzuki το έφτιαξε όλο με τα χέρια του καθώς του αρέσει να περνάει χρόνο μαστορεύοντας.αυτό). Δυστυχώς, μου το έκλεψαν το 200. Τώρα έχω ένα τσοπεράκι ταπεινό αλλά σκληρό, το Suzuki GN 250.

Η πιο απολαυστική διαδρομή που έχω κάνει ποτέ είναι… O γύρος της Πελοποννήσου σε μόλις δύο ημέρες.

Το καλύτερο συνεργείο που έχω πάει είναι… Ο Biliris στην Πεύκη και το DBR στο Μαρούσι.

Το καλύτερο κατάστημα εξοπλισμού/αξεσουάρ που επισκέφτηκα είναι… Λίγο από εδώ και λίγο από εκεί. Ωστόσο, στο HDP Motorcycle Accessories, σε ένα υπόγειο στην Φιλαδέλφεια, βρήκα πράγματα που δεν υπήρχαν σε μεγαλύτερα καταστήματα (φτιάχνει και σκάρες για όλες τις μοτοσικλέτες).

Η μάρκα ελαστικών που προτιμώ είναι… Έχω καταλήξει στα Metzeler.

Η μοτοσικλέτα για μένα είναι… Έρωτας, οργασμός, αγάπη, πάθος, ελευθερία, ιδέα, εργαλείο, σύντροφος, ξέσπασμα, ψυχοθεραπεία ιδίως όταν την φτιάχνεις μόνος σου.

Η μεγαλύτερη τρέλα που έχω κάνει είναι… Ένα μονοήμερο ταξίδι από Αθήνα – Λευκάδα – Πρέβεζα – Αθήνα 980 χιλιομέτρων. Ακόμα μία είναι πάλι μονοήμερη από Αθήνα – Βόλο και επιστροφή Αθήνα μέσα από την Εύβοια, 800 χιλιόμετρα πάντα σε επαρχιακούς δρόμους.

Ο μεγαλύτερος μου φόβος με τη μοτοσικλέτα είναι… Να χρειαστεί να την αφήσω παραπάνω από μία ημέρα στο συνεργείο.

Το αγαπημένο μου αυτοκίνητο είναι… Citroen Xantia.

Η συμβουλή μου για νέους μοτοσυκλετιστές είναι… Οι εξής δύο. Πρώτον, να μάθουν να συμπεριφέρονται σαν μηχανόβιοι και όχι σαν απλοί οδηγοί δίκυκλου. Δεύτερον, ο δρόμος δεν συγχωρεί, γι’ αυτό υπάρχουν “άγραφοι” νόμοι που πρέπει να βρουν και να τους μάθουν καλύτερα και από τα σήματα του ΚΟΚ.