του Νίκου Βιτσιλάκη
Eίναι 51 χρόνων, αρχιτέκτονας μηχανικός και έχει τέσσερις υπέροχες κόρες. Η καταγωγή της είναι από την Αθήνα και τα τελευταία οκτώ χρόνια έχει συμμετάσχει σε πολλούς αγώνες rally σε Ελλάδα και εξωτερικό. Παράλληλα, παίρνει μέρος σε αγώνες και πρωταθλήματα enduro, scramble, αντοχής και trail ride!
Το 2018 προβλέπεται ακόμα πιο συναρπαστικό, καθώς με την υποστήριξη της KTM SEE SA θα συμμετάσχει σε καταξιωμένους και απαιτητικούς αγώνες, όπως:
– Tuareg Rally, 3-10 Μαρτίου
– Hellas Rally, 20-27 Μαΐου
– Rally Albania, 9-16 Ιουνίου
– Serres Rally, 25-31 Αυγούστου
– Africa Eco Race, 31 Δεκεμβρίου – 14 Ιανουαρίου.
Όπλο της θα είναι ένα Husqvarna FE 450, που μόλις παρέλαβε και το οποίο έχει ήδη τροποποιήσει κατάλληλα, με μεγάλο ρεζερβουάρ βενζίνης και σύστημα πλοήγησης. Και όπως λέει η ίδια: «Οι αγώνες rally είναι πάντα μια πρόκληση για μένα και κάθε φορά που αποφασίζω να λάβω μέρος απολαμβάνω την προετοιμασία της μοτοσυκλέτας αλλά και του εαυτού μου. Ο μεγαλύτερός μου αντίπαλος είναι πάντα ο εαυτός μου. Να μπορώ κάθε φορά και παρά τους όποιους δισταγμούς μου να βάζω καινούργιους στόχους, που με μυαλό και καλή προετοιμασία να πετυχαίνω. Πιστεύοντας πως, όταν κάτι πραγματικά επιθυμείς, με θέληση και επιμονή μπορείς να το καταφέρεις. Η υποστήριξη που έχω πάντα και σε κάθε προσπάθειά μου από την οικογένεια είναι σίγουρα μοναδικό στήριγμα. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων έχω δημιουργήσει αρκετές φιλίες στον χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Σε έναν χώρο ιδιαίτερα ανταγωνιστικό, η χαρά μου είναι και δική τους χαρά και όταν αισθάνομαι απογοήτευση έχω την αμέριστη συμπαράσταση όλων. ”Έχει ημερομηνία λήξης το αγωνιστικό κομμάτι;” με ρώτησε κάποιος. Θα συνεχίζω να συμμετέχω σε αγώνες με τη μοτοσυκλέτα μου για όσο μπορώ να το υποστηρίζω σωματικά, πνευματικά και οικονομικά. Με γεμίζει ενέργεια και κάθε φορά που επιστρέφω από κάποιον αγώνα η ικανοποίησή μου είναι τεράστια, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα».
Η συνέντευξη
Συναντήθηκα μαζί της προκειμένου να την «ανακρίνω» και είμαι σίγουρος ότι μέσα από τις απαντήσεις της θα καταλάβετε πως αυτή η αρχιτέκτονας δεν είναι μια συνηθισμένη γυναίκα. Δείτε τη συνέντευξη και θα συμφωνήσετε μαζί μας πως δικαιολογημένα τιμά τη χώρα μας:
– Πότε πρωτοκαβάλησες μοτοσυκλέτα και τι ήταν;
Το πρώτο μου μηχανάκι ήταν ένα παπάκι 50 κυβικών και έγινε δικό μου σε ηλικία 16 χρόνων. Πήγαινα παντού με αυτό. Δύο χρόνια αργότερα πήρα δίπλωμα για μοτοσυκλέτα μεγάλου κυβισμού και οδηγούσα για χρόνια ένα Yamaha XT350.
– Πότε είδες τον πρώτο αγώνα μοτοσυκλέτας από κοντά και τι είδους ήταν;
Ο πρώτος αγώνας μοτοσυκλέτας που παρακολούθησα ήταν ένας αγώνας enduro στον Πύργο. Ήταν τον Μάιο του 2006, αν θυμάμαι καλά, και σίγουρα με εντυπωσίασε.
– Πότε αισθάνθηκες το πρώτο σου αγωνιστικό σκίρτημα;
Μου δόθηκε απρόσμενα η ευκαιρία να συμμετέχω σε ένα φιλικό trail ride, που έγινε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 2008 στη μνήμη κάποιου παλιού αγωνιζόμενου. Ήταν η πρώτη φορά που είχα αυτοκόλλητο νούμερο στη μοτοσυκλέτα μου και φυσικά η πρώτη φορά που αισθάνθηκα αγωνιζόμενη.
– Πότε έκανες τον πρώτο σου αγώνα και με τι μοτοσυκλέτα; Τι θυμάσαι από αυτόν περισσότερο;
Η πρώτη φορά που συμμετείχα σε αγώνα μοτοσυκλέτας ήταν έναν μήνα μετά, τον Φεβρουάριο του 2008, σε ηλικία 41 ετών και με μια ΒΜW HP2 1200cc, σε έναν αγώνα trail ride στην Ελευσίνα. Είχα μεγάλη αγωνία αν θα τα κατάφερνα, γιατί η εν λόγω μοτοσυκλέτα είναι αρκετά βαριά και σε έναν αγώνα πλοήγησης, όπως είναι το trail ride, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να κάνεις λάθος στη διαδρομή και να χρειαστεί να μανουβράρεις τη μηχανή σου, να πέσει κάτω και να χρειαστεί να τη σηκώσεις. Θυμάμαι να με προσπερνάνε μοτοσυκλέτες, να προσπερνάω κι εγώ, αλλά σίγουρα δεν θα ξεχάσω την περιέργεια στα μάτια όλων όταν με συναντούσαν στη διαδρομή. Μια γυναίκα και μάλιστα οδηγώντας μία τόσο δύσκολη μηχανή να συμμετέχει σε αγώνα; Όμως, τα κατάφερα, τερμάτισα και μάλιστα διακρίθηκα. Η ικανοποίησή μου φυσικά ήταν τεράστια.
– Ποιος ήταν ο άνθρωπος που σε βοήθησε για πρώτη φορά;
Ένας πολύ καλός μου φίλος, που ξεκινήσαμε μαζί να συμμετέχουμε σε αγώνες. Ακόμα και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, με στηρίζει και με βοηθάει όταν του το ζητήσω.
– Ο άνδρας σου σε στηρίζει; Πώς αντέδρασε όταν του πρωτοείπες ότι θέλεις να συμμετάσχεις σε αγώνες;
Είναι ο σύντροφός μου σε όλα και με στηρίζει από την πρώτη στιγμή που σκέφτηκα να συμμετέχω σε αγώνα. Πολλές φορές μάλιστα, που είχα οποιουσδήποτε φόβους ή δεύτερες σκέψεις, ήταν κοντά μου και με ενθάρρυνε.
– Τι λένε οι κόρες σου, ποια ατάκα έχεις να θυμάσαι;
Είναι σίγουρα περίεργο μια μητέρα τεσσάρων κοριτσιών να συμμετέχει σε αγώνες μοτοσυκλέτας. Πιστεύω όμως ότι είναι και όλες τους περήφανες για μένα και χαίρονται μαζί μου βλέποντας τη χαρά μου όταν επιστρέφω από έναν αγώνα. Έπειτα από το τελευταίο ατύχημα, που είχα κατά τη διάρκεια ενός αγώνα rally, θα μου μείνει αξέχαστη η ατάκα της μικρής μου κόρης «να ξέρεις την επόμενη φορά που θα μπεις στο νοσοκομείο δεν θα έρθω να σε επισκεφτώ…»Έχει τέσσερις κόρες και ξεκίνησε τους αγώνες σε ηλικία 41 ετών!
– Τι σκέφτεσαι πριν από την εκκίνηση κάθε αγώνα
Πριν την εκκίνηση κάθε αγώνα μία σκέψη με συνοδεύει. Να τερματίσω γερή και δυνατή φέρνοντας ένα καλό αποτέλεσμα!
Η αλήθεια είναι ότι σε κάθε μου αγώνα και προσπαθώντας για το καλύτερο κάποιες φορές υπερβαίνω τα όριά μου και ο κίνδυνος μεγαλώνει. Οι αγώνες rally που συμμετέχω απαιτούν πολλές ώρες οδήγησης για αρκετές συνεχόμενες ημέρες. Για τον λόγο αυτόν η διαχείριση των δυνάμεων και των συναισθημάτων μου, ο εαυτός μου με άλλα λόγια, είναι ο μεγαλύτερός μου αντίπαλος.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων έχω δημιουργήσει αρκετές φιλίες στον χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Αν και είναι ανδροκρατούμενος και ιδιαίτερα ανταγωνιστικός, η χαρά μου είναι χαρά όλων και όταν αισθάνομαι απογοήτευση, έχω την αμέριστη συμπαράσταση όλων.
– Χρησιμοποιείς μοτοσυκλέτα στην καθημερινή σου μετακίνηση;
Χρησιμοποιώ καθημερινά τη μοτοσυκλέτα μου, χειμώνα καλοκαίρι. Η οδήγηση στους δρόμους της Αθήνας είναι για μένα μια ατελείωτη παιδική χαρά, αν και γνωρίζω καλά ότι ο κίνδυνος ενός ατυχήματος παραμονεύει παντού!
Κυκλοφορεί καθημερινά με μοτοσυκλέτα, χειμώνα καλοκαίρι!– Ποια είναι η καλύτερη μοτοσυκλέτα που έχεις οδηγήσει στο χώμα;
Μάλλον δεν είμαι και πολύ αντικειμενική, αλλά το HP2 μου και η οδήγηση μαζί του στο χώμα παραμένει ο πρώτος μου έρωτας…
– Διηγήσου μας μια ενδιαφέρουσα ιστορία από την αγωνιστική σου καριέρα.
Ο διήμερος αγώνας του πανελλήνιου πρωταθλήματος enduro στα Γρεβενά ήταν για μένα ο σημαντικότερος αγώνας που συμμετείχα. Ήταν πολύ απαιτητικός οδηγικά, σε ένα πολύ δύσκολο τερέν με κατηφορικά πετρωτά, λασπερά μονοπάτια, οδήγηση κατά μήκος βαθύ ποταμού, δύσβατα περάσματα, μια διαδρομή που επαναλήφθηκε και την επόμενη μέρα. Είμαι πολύ περήφανη που κατάφερα να τερματίσω αυτόν τον αγώνα.
– Ποιος είναι ο δυσκολότερος αγώνας που έχεις κάνει;
Ο αγώνας Libya Rally στο Μαρόκο τον Απρίλιο του 2016, λόγω των μεγάλων χιλιομετρικά αλλά και δύσκολων αγωνιστικών ημερών.
– Τι ονειρεύεσαι για το μέλλον;
Για την εφετινή χρονιά το αγωνιστικό μου πρόγραμμα περιλαμβάνει πέντε αγώνες rally. Οι δύο ελληνικοί Hellas @ Serres Rally, το rally Albania στη γειτονική χώρα και δύο στο Μαρόκο. Το Tuareg Rally τον Μάρτιο και το Africa Eco Race στο τέλος του χρόνου, που είναι και το μεγάλο μου όνειρο, αφού πρόκειται για έναν αγώνα 14 ημερών, που ξεκινά από το Monaco με τερματισμό στο Dakar, ακολουθώντας την παλαιά διαδρομή του Paris- Dakar!
– Η μεγαλύτερη αγωνιστική χαρά σου μέχρι σήμερα;
Η συμμετοχή και ο τερματισμός μου στο Tuareg Rally στην Τυνησία.
– Η μεγαλύτερη αγωνιστική απογοήτευσή σου μέχρι σήμερα;
Η αναγκαστική μου εγκατάλειψη την τρίτη μέρα του αγώνα μετά τον τραυματισμό μου στο Libya Rally στο Μαρόκο, τον Απρίλιο του 2016.Δεν έχει σκεφτεί ούτε στιγμή να τα παρατήσει!
– Σκέφθηκες κάποια στιγμή να τα παρατήσεις και γιατί;
Μέχρι σήμερα και παρά τις όποιες δυσκολίες ή τραυματισμούς μου, δεν έχω σκεφτεί να τα παρατήσω.
– Τι είναι αυτό που σε πεισμώνει περισσότερο ως άνθρωπο;
Θέλω να φτάνω μέχρι το τέλος, να ολοκληρώνω την προσπάθειά μου.
– Ποιον αγωνιζόμενο θαυμάζεις από την Ελλάδα και ποιον από το εξωτερικό;
Στον ελληνικό χώρο με έχει εντυπωσιάσει ένας νέος αγωνιζόμενος για το ήθος και τις οδηγικές του ικανότητες, ο Ηλίας Κυριλής, που δυστυχώς δεν συμμετέχει πλέον σε αγώνες. Είδωλο και ήρωάς μου είναι ο μοναδικός Ισπανός πολυπρωταθλητής Marc Coma (πολυνίκης στο rally Dakar).
– Πόσο έχουν επηρεάσει οι αγώνες την καθημερινότητά σου;
Οι αγώνες μοτοσυκλέτας απαιτούν προετοιμασία τόσο της μοτοσυκλέτας όσο και του αναβάτη. Αναμφισβήτητα κάθε φορά που αποφασίζω μια ακόμα συμμετοχή μου ξοδεύω πολύ χρόνο και ενέργεια για να είμαι έτοιμη εγώ και η μοτοσυκλέτα μου να αντιμετωπίσουμε τον επερχόμενο αγώνα.
– Τι συμβουλή έχεις να δώσεις σε μια γυναίκα που θέλει να ακολουθήσει τα χνάρια σου;
Η μία και μοναδική μου συμβουλή σε μία γυναίκα που επιθυμεί να ασχοληθεί με αγώνες μοτοσυκλέτας είναι να μην το βάλει κάτω, γιατί με τη θέληση και την επιμονή της μπορεί να καταφέρει τα πάντα!
Μεγαλύτερος αντίπαλος είναι ο εαυτός της!– Πώς τα πας από μηχανολογικές γνώσεις;
Ξεκινώντας την ενασχόλησή μου με το άθλημα, οι μηχανολογικές μου γνώσεις ήταν σχεδόν ανύπαρκτες. Προχωρώντας όμως συνειδητοποίησα ότι είναι απαραίτητες όταν συμμετέχεις σε έναν αγώνα και πολύ περισσότερο σ’ έναν πολυήμερο αγώνα rally. Έτσι σήμερα μπορώ να συντηρώ ικανοποιητικά τη μοτοσυκλέτα μου.
– Τι είναι αυτό που απεχθάνεσαι στην όλη διαδικασία ενός αγώνα;
Όλα είναι μέρος της διαδικασίας. Μια διαδικασία που απολαμβάνω με το παραπάνω. Ως εκ τούτου δεν υπάρχει κάτι που να απεχθάνομαι σε έναν αγώνα.
