Honda CB1000R: Βελούδινη γροθιά

Του Νίκου Τσαμάνδουρα

Τι μπορείς να κάνεις όταν έχεις μια μοτοσυκλέτα σαν το CB1000R για 24 ώρες; Η απάντηση είναι …ότι μπορείς και αμέσως μετά να ξεχυθείς σε δρόμο και ..πίστα.

Τώρα που είναι αρχή του κειμένου να ξεκαθαρίσουμε πως δεν πρόκειται για κλασική δοκιμή μοτοσυκλέτας. Η Honda αυτή τη φορά μας παραχώρησε το γυμνό της 1000άρι για λόγους… εκπαιδευτικούς, όπως μπορείτε άλλωστε να διαβάσετε και εδώ για τα τεκταινόμενα του μαθητεύειν στο California Superbike School. Πάνω από 200 χλμ γράφτηκαν σε αυτό το 24ωρο, αρκετά για μια εκ των έσω εμπειρία ασφαλών συμπερασμάτων.

Μετενσάρκωση CBR

Με το που ανεβαίνεις στο μεγαλύτερο μέλος της οικογένειας των CB καταλαβαίνεις πως οι προθέσεις είναι μεν καθημερινές λόγω μεγάλου τιμονιού, επιθετικές δε λόγω της θέσης οδήγησης, που σε τοποθετεί αρκετά πιο σκυφτά από αυτό που θα περίμενες. Η πρώτη εικόνα από τη θέση του αναβάτη είναι το μεγάλο και ευανάγνωστο πολυόργανο με τις ενδείξεις να είναι αμιγώς ηλεκτρονικές. Ο κινητήρας που κρύβει στα σπλάχνα του το CB1000R είναι όμοιος με εκείνον του παντοδύναμου supersport CBR1000RR, προσαρμοσμένος –αν όχι εξημερωμένος- στα δεδομένα της καθημερινής χρήσης. Σχετικό είναι αυτό δηλαδή, μιας και μιλάμε για 144 ίππους που κρύβονται έντεχνα στα Riding Modes της μοτοσυκλέτας, όπως αυτά ορίζονται από το συνδυασμό του -Throttle By Wire- ηλεκτρονικού γκαζιού και του ηλεκτρονικού πακέτου βοηθημάτων που το συνοδεύει. Έτσι, έχουμε το Rain, το Standard, το Sport και το User, 3+1 modes που επεμβαίνουν σε απόδοση ισχύος, έλεγχο πρόσφυσης και φρένο κινητήρα. Το ακόμα καλύτερο στην περίπτωση είναι πως στη λειτουργία User ο αναβάτης μπορεί να σετάρει τη μοτοσυκλέτα όπως θέλει ο ίδιος και πάνω στις προαναφερθείσες παραμέτρους.

O τετρακύλινδρος εν σειρά έχει χωρητικότητα 998cc και σε σχέση με τον προηγούμενο διαθέτει 16% περισσότερη συνολική δύναμη και 5% αυξημένη ροπή στις μεσαίες στροφές. Οι 146 ίπποι δεν διεκδικούν πρωτεία στην κατηγορία των streetfighters, όπου ο ευρωπαϊκός ανταγωνισμός (Aprilia V4 1100 Tuono, BMW S1000R, KTM 1290 Super Duke) υπερτερεί σημαντικά, σίγουρα όμως είναι ικανοί να προσφέρουν συγκινήσεις και να μετακινούν σβέλτα τα 212 κιλά της πλήρους υγρών μοτοσυκλέτας (12 λιγότερα από πριν, που σημαίνει 20% βελτιωμένη αναλογία κιλών ανά ίππο). Η Honda ισχυρίζεται, πάντως, πως η αυξημένη διαδρομή των εμβόλων του τετρακύλινδρου και η πιο κοντή κλιμάκωση του κιβωτίου ταχυτήτων, πάντα σε σχέση με τον κινητήρα του Fireblade, είναι παράγοντες που προσφέρουν καλύτερη απόκριση του γκαζιού και καλύτερες επιδόσεις σε ταχύτητες έως τα 130Km/h.

Τα πολλαπλά προγράμματα οδήγησης με διαφορετικούς συνδυασμούς ισχύος, φρένου κινητήρα και συστήματος επιλογής ροπής (Selectable Torque Control) τρέχουν σε ένα νέο, προηγμένο σύστημα διαχείρισης κινητήρα, μέσω ηλεκτρονικά ελεγχόμενου γκαζιού (Throttle By Wire). Ο συμπλέκτης είναι πλέον τύπου slipper (ολίσθησης), ενώ η Honda προσφέρει και την ακριβότερη έκδοση CB1000R+ με σύστημα quickshifter στο κιβώτιο ταχυτήτων (για αλλαγές χωρίς τη χρήση του συμπλέκτη).

Μέσα στη νύχτα των άλλων

Το CB1000R ήρθε στα χέρια μου απόγευμα και το επόμενο πρωί έπρεπε να είναι στην πίστα των Μεγάρων για το CSS. Κάτι που αυτομάτως συνεπάγεται πως ο ύπνος ήταν μια σχετικά δευτερεύουσα επιλογή. Με τις πρώτες βόλτες στην Αθήνα άρχισαν τα όργανα να παίζουν στις 6.000 – 8.000 στροφές, εκεί που ο κινητήρας δίνει το παρών μακραίνοντας χέρια και ευφραίνοντας αυτιά. Ειδικά στο Sport Mode ο εμπρός τροχός θα αποχωριστεί πολλές φορές την άσφαλτο. Βέβαια για λίγο, καθώς η πόλη δεν επιτρέπει πολλά-πολλά. Αν βρεθεί στην κίνηση το CB θα κουράσει λίγο στο θέμα συμπλέκτης, που είναι ίσως και το μόνο μελανό σημείο αν θέλετε ένα μεγάλο παιχνίδι για να ζωντανέψετε την καθημερινή σας ρουτίνα. Όταν πέσει το σκοτάδι, το CB φαίνεται «περισσότερο». Τα Led κυριαρχούν σε όλες τις εκφάνσεις του φωτισμού της μοτοσυκλέτας με εξέχουσα θέση να έχει το εμπρός φωτιστικό σώμα, ενώ αντίστοιχα και το πίσω αξίζει μια δεύτερη ματιά από τους περαστικούς. Αυτό που επίσης αναδεικνύεται μέσα στη νύχτα, αλλά αποτελεί πολυτέλεια μόνο του αναβάτη, είναι το πολυόργανο, που έχει και αυτό τη NeoRetro λογική του συνόλου. Λεπτομέρειες -όπως τα κοψίματα του ρεζερβουάρ- γυαλίζουν, με τα λογότυπα να δίνουν ρεσιτάλ φινιρίσματος.

Κατέβα να το χαζέψεις

Μιας και πιάσαμε τα του φαίνεσθαι, ας κατέβουμε από τη μοτοσυκλέτα. Μερικά βήματα πίσω είναι αρκετά για να δεις τον υπερθετικό βαθμό της NeoRetro και -ελαφρώς- Café Racer φιλοσοφίας που χαρακτηρίζει τη φρεσκαρισμένη σειρά των CB. Βασικός όγκος ο κινητήρας, απαλλαγμένος από κάθε τι περιττό γύρω του. Μεγάλο ρεζερβουάρ με εμβληματικά λογότυπα και ένα άκρως εντυπωσιακό μονόμπρατσο ψαλίδι στον πίσω τροχό είναι τα βασικά στοιχεία, ενώ έπονται η σέλα και ο πίσω λασπωτήρας σε θέση που εξυπηρετεί κυρίως το design. Ναι, μάλλον το δεύτερο άτομο δεν είναι το φόρτε του CB1000R, αλλά ο τυχερός ιδιοκτήτης αυτό το ξέρει ήδη (και μάλλον αυτό επιθυμεί). Με πιο προσεκτικές ματιές φαίνονται και τα λογότυπα της Tokico και της Showa σε φρένα και αναρτήσεις αντίστοιχα, υποδηλώντας την ποιότητα των περιφερειακών, ενώ στους λίγους εκτεθειμένους χώρους της μοτοσυκλέτας υπάρχουν σχεδιαστικές πινελιές με αυστηρά –και πάλι- κοψίματα, όπως τα συνοδευτικά πλαστικά του ψυγείου.

Το CB1000R έχει σχεδιαστική ταυτότητα που βασίζεται στη φιλοσοφία του concept NSC (Neo Sports Café), που με τη σειρά του βασιζόταν στο επίσης concept CB4. Σίγουρα αποτελεί προπομπό μιας νέας σχεδιαστικής ταυτότητας για τη Honda, απόλυτα σύγχρονης και λίαν μινιμαλιστικής, αναμειγνύοντας στοιχεία από διάφορες κατηγορίες. O Ιάπωνας κατασκευαστής κάνει λόγο για κουλτούρες sports naked και café racer. Εμείς θα χαρακτηρίσουμε τη σχεδίαση του NSC σαν μεταμοντέρνα, καθώς έχει πετύχει να αναβλύζει ρετρό στοιχεία και να τα συνδυάζει με αντίστοιχα φουτουριστικά. Κανείς δεν πρόκειται να την μπερδέψει με κάτι άλλο, είναι ξεκάθαρη και εξατομικευμένη. Όλα αυτά παρατηρώντας τη μοτοσυκλέτα στο πάνω και μπροστινό μέρος, γιατί από εκεί και πέρα δεν μας δείχνει κάτι ριζοσπαστικό. Σίγουρα κάθε εξάρτημά της έχει επιλεγεί με αισθητικά κριτήρια, ακόμα πιο σίγουρα αυτά τα ίδια είναι που την ανάγουν σε μοτοσυκλέτα με σπορ καταβολές. Το περίτεχνο μονόμπρατσο ψαλίδι, το αφαιρούμενο υποπλαίσιο, το τεράστιο ανεστραμμένο πιρούνι, οι επιβλητικές ακτινικές τετραπίστονες δαγκάνες, το ογκώδες τελικό με τη διπλή απόληξη, όλα μα όλα εντυπωσιάζουν ουσιαστικά στην πράξη και όχι στη θεωρία.

Η ώρα της πίστας, δηλαδή της αλήθειας

Από τις 8 το πρωί μέχρι τις 18.00 το απόγευμα «έπρεπε» να κάνω γύρους στην πίστα των Μεγάρων στο πλαίσιο του Level 2 του California Superbike School. Με τη δειλία της μεγάλης μοτοσυκλέτας και των ασκήσεων του σχολείου να διαδέχεται τον ενθουσιασμό, ένα χαμόγελο διαρκείας πήρε θέση πίσω από τη ζελατίνα του κράνους μου. Στην ασφάλεια της πίστας βλέπεις ότι ο κινητήρας έχει ένα πολύ ευρύ φάσμα λειτουργίας που θα σε προδώσει πολύ δύσκολα, ενώ η ροπή και η δύναμη είναι πλουσιοπάροχες μέχρι και την 3η σχέση στο κιβώτιο, όπου συναντάμε μέχρι και power wheelie, ενώ προφανώς μεγάλες τελικές –πολύ μεγάλες όμως- υπάρχουν, αλλά -πιστέψτε με- δεν τις θέλετε σε μια γυμνή μοτοσυκλέτα, όσο καλή κι αν είναι. Το πακέτο που συνοδεύει το ηλεκτρονικό γκάζι κάνει ιδιαίτερα φιλικό τον κινητήρα, σε βαθμό που θεώρησα το CB1000R πιο «εύκολο» ακόμα και από το CB650F προηγούμενης γενιάς (αντικαταστάθηκε εφέτος από το CB650R) που με συνόδευσε στο προηγούμενο επίπεδο του CSS.

Στον τομέα «στρίψιμο» η επιθετική θέση οδήγησης θα σε αφήσει να αγριέψεις χωρίς να σε πιάσει η μέση σου, ενώ τα φαρδιά ελαστικά δεν θα μείνουν με τις λεγόμενες chicken stripes, δηλαδή τις γραμμές του απάτητου πέλματος. Τουναντίον, οι μάλλον ευμεγέθεις βίδες κάτω από τα μαρσπιέ (αυτές που τα προστατεύουν στις επαφές με το έδαφος) θα φαγωθούν αρκετά όταν τα μαλακά ελαστικά βρουν πρόσφορη και τραχιά άσφαλτο. Στα φρένα δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Είναι όσο «αυστηρά» πρέπει, με αίσθηση και δύναμη, αλλά και με το καλύτερο τους χαρακτηριστικό να είναι το διακριτικότατο ABS. Για το κιβώτιο ταχυτήτων τι να πούμε πέραν του ότι είναι κλασσικό “Honda”; Mε ακρίβεια, αίσθηση και αθόρυβη λειτουργία εμπνέει εμπιστοσύνη στον αναβάτη κάτω από κάθε συνθήκη και σε συνεργασία με το σύστημα περιορισμένης ολίσθησης κάνει τα κατεβάσματα απόλυτα ασφαλή και ελεγχόμενα. Οι αναπηδήσεις του πίσω τροχού έχουν γίνει παρελθόν και ο οδηγός μπορεί να φτάσει στη στροφή με “όσα” και να βγει με άλλα “τόσα” χωρίς να ασχολείται με απώλειες πρόσφυσης και μπλοκαρίσματα. Έκτακτα!

Επίλογος

Η σύντομη συνύπαρξη με το CB1000R έχει δυο πλευρές. Την πολύ ευχάριστη, εκείνη δηλαδή που διαθέτει δύναμη, γκάζι, στήσιμο, ποιότητα και την λιγότερο ευχάριστη, αυτή που έχει να κάνει με τις απόλυτες επιδόσεις και τον εξοπλισμό. Προς Θεού, δε λέμε ότι είναι σπαρτιάτικο, αλλά θα περιμέναμε κάτι παραπάνω από πλευράς ηλεκτρονικών βοηθημάτων. Ωστόσο, στην καθημερινότητα θα δεις ότι προέχει η πρώτη πλευρά, αυτή που θα σε κάνει να χαμογελάς και να απολαμβάνεις ανά πάσα στιγμή -και σε κάθε επίπεδο- μια στιβαρή κατασκευή υψηλών προδιαγραφών. Η τιμή της μοτοσυκλέτας βρίσκεται αυτή την περίοδο σε καθεστώς προσφοράς (13.850€ από 14.500€) και αν ζητάτε το κάτι παραπάνω υπάρχει και η έκδοση CB1000R+ (15.350€ από 15.900€), που επιπρόσθετα της “απλής” διαθέτει quickshifter, θερμαινόμενα γκριπ, πάνελ αλουμινίου στο μπροστινό και πίσω φτερό (hugger), μικρή ζελατίνα και κάλυμα σέλας συνεπιβάτη με ένθετο αλουμινίου.

Τέλος, ευχαριστούμε το Motomarket για τον εξοπλισμό που μας προστατεύει, ενώ περισσότερες πληροφορίες για το Honda CB1000R μπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα της αντιπροσωπείας εδώ

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ