Κείμενο: Νίκος Τσαμάνδουρας
Φωτογραφίες: Nίκος και Κική Μαρκατάτου
Ήταν κάτι αναμενόμενο, κάτι που είχε συμβεί στο παρελθόν και έπρεπε να ξανασυμβεί στο παρόν. Τα «Γαϊδουράγκαθα» ήρθαν για να μείνουν και φέτος το διήμερο στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Ή κάτι τέτοιο.
Ας το πάρουμε από την-πολύ- αρχή όμως…
Σάββατο πρωί, μετά από ελαφρύ ξενύχτι. «Βρε μήπως να μην πάω φέτος;..» ,ήταν η μια σκέψη, από την άλλη «τόσο καιρό το λέμε…» ήταν η άλλη. Ευτυχώς δεν επικράτησε η λογική. Ένα σακίδιο με τα χρειώδη ένας έλεγχος στο καθαρά χωμάτινο μου πλέον CBR125R και αυτό ήταν. Βέβαια, η λέξη «έλεγχος» είναι σχετική. Τελευταία το σασμάν παραπονιόταν από 1η μέχρι 3η με αποτέλεσμα να υπάρχει μια δεύτερη «νεκρά» μεταξύ 2ας και 3ης. Επίσης κάτι λευκά συννεφάκια βγαίνουν πλέον από την εξάτμιση και όντας σίγουρος ότι το μηχανάκι μου δεν έχει κάθε τόσο νέο Πάπα συμπληρώνω το λάδι που πλέον είχε εκλείψει από το άτυχο κινητηράκι. Κάτι δεματικά ακόμα στα πολύπαθα πλαστικά και έτοιμος. Στα θετικά, ήμουν πλέον εξοπλισμένος με cruise control, μιας και κολλούσε και η ντίζα του γκαζιού σε στυλ «Μαμά κοίτα, χωρίς χέρια!..». Γενικά το διήμερο προβλεπόταν ενδιαφέρον.
Μαζευόμαστε λοιπόν στο Ηράκλειο στο γνωστό σημείο συγκέντρωσης. Πολύς λαός, πολλά ετερόκλητα μηχανάκια. Ξεχωρίζω την τραγική ιστορία του Γιάννη. Ο Γιάννης ήθελε να έρθει και τις άλλες φορές αλλά το κατάφερε μόλις φέτος. Επιστράτευσε και ένα δανεικό Yamaha TTR 600. Όχι όμως, δεν ήρθε με αυτό. Τον «άφησε» το προηγούμενο βράδυ, φόρτωσε ένα Innova (!) και ήρθε. Ήταν ένα από τα παπιά που θα ξανάγραφαν ιστορία.
Ξεκινάμε όσο διακριτικά μπορούν να ξεκινήσουν πάνω από 140 δίτροχα σε σχηματισμό αχταρμά και μετά από λίγο το χωριό της Αγίας Βαρβάρας σηματοδοτεί τις πρώτες χωμάτινες βαρβαρότητες που θα ξεκινούσαν. Η στάση στις ανεμογεννήτριες μας αποζημιώνει με τη θέα. Εντωμεταξύ η θερμοκρασία ανέβαινε. Όλα αυτά μέχρι τη Γέργερη και την επόμενη στάση στο Ζαρό για να γεμίσουμε ρεζερβουάρ και στομάχια (οι άλλοι, εγώ γεμάτος ήμουν-στο ρεζερβουάρ!).
Εν συνεχεία πρόσω ολοταχώς αλά hard enduro για το εγκαταλελειμένο χωριό Απολύχνος και από εκεί στάση πάλι στον Άγιο Παντελεήμονα. Ένα μικρό τάμα χρειάστηκε στον Άγιο να φτάσουμε ως εκεί, με το τερέν μετά να γίνεται ασφάλτινο (βοήθεια μας) για τις επόμενες κουκκίδες του roadbook, ως την Αγία Γαλήνη και την στάση που θα ακολουθούσε στο βενζινάδικο εκεί, ή τέλοσπαντων στην καντίνα παρακάτω. Κάπου ακόμα παρακάτω, φτάνουμε πάνω από τον Άγιο Παύλο (σε πείσμα όλων που πίστευαν πως θα βρούμε τον Άγιο Πέτρο) με θέα την Τριόπετρα. Το νότιο Ρέθυμνο είναι γεγονός και τα φωτογραφικά ντοκουμέντα δίνουν και παίρνουν μιας και κυρίως ήρθαμε για το check-in.
Πολλά σκέλη της διαδρομής λεγόντουσαν «ειδικές», ωστόσο αυτές που ήταν μπροστά τα είχαν όλα και κυρίως αυτό που είναι η ειδικότις του CBR μου. Άμμος. Μετά και άλλη άσφαλτος πινακίδες και χωριά που είναι αδύνατο να θυμηθώ και πάλι χώμα. Χαμένος και ακολουθώντας τη σκόνη κάτι καταλαβαίνω, κάτι σαν πάνω Μονή Πρέβελη. Κάπου εκεί παίχτηκε στάση αλλά δεν παίρνω και όρκο, τα ντουμάνια από τα δίχρονα ήταν πολλά…
Η οδύσσεια που λέγαμε βόλτα είχε και άλλο μέχρι την παραλία που θα πετούσαμε τα πτώματα μας κατασκηνώναμε. Μέσα στο κράνος και το μπουφάν σάουνα τα σήματα από τον έξω κόσμο συνεχίζουν να μου έρχονται πιο μπερδεμένα από ποτέ. Στάση σε βενζινάδικο –ώρα μου ήταν- και μετά μια πινακίδα που έλεγε «Πλακιάς» και μετά «Σούδα». Ένα κενό μνήμης και μετά ευτυχία! Οι πινακίδες έχουν φωνή και λένε «Σέλια» (εκεί βγάζουν απίστευτο τυρί παρεπιπτόντως), μετά «Ροδάκινο» και εν τέλει παραλία «Περιστερέ». Η Γη της Επαγγελίας ήταν εκεί, το σημείο της διανυκτέρευσης, τα σουβλάκια, όλα.
Μια βουτιά ήταν απαραίτητη ενώ η αναπλήρωση με μπύρες ηλεκτρολύτες μας έκανε ξανά ανθρώπους. Η νύχτα έπεφτε γλυκά με μια κιθάρα να ακούγεται, ιστορίες να εξιστορούνται ήδη και την επόμενη μέρα να μας περιμένει στη γωνία.
Ωραία πινελιά ο αέρας στα 9 μποφόρ, που σε συνδυασμό με την άμμο μας έκανε δωρεάν απολέπιση σε στυλ αμμοβολής. Τι θα συνέβαινε την επόμενη μέρα; Η συνέχεια προσεχώς στο Δεύτερο μέρος!
Πάρτε και μια ιδέα από τα βίντεο που σιγά σιγά κάνουν την εμφάνιση τους.
