Κείμενο & Φωτογραφίες: Νίκος Βιτσιλάκης

  

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

 

Όλα καλά κι ωραία, πήγα στην έκθεση, είδα τα νέα μοντέλα, γύρισα σπίτι και οι σκέψεις άρχισαν. Tι να Πας σε μία έκθεση και αναρωτιέσαι μετά τι να πρωτοπάρεις…(πρωτο)πάρω;

Οι νέες μοτοσυκλέτες ήταν όντως πολλές, οι εταιρίες έχουν αφηνιάσει τα τελευταία χρόνια και παράγουν διαρκώς ελκυστικές προτάσεις, οπότε μεγάλη η χαρά του υποψήφιου αγοραστή και αντίστοιχου μεγέθους το δίλημμα για την τελική επιλογή. 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Τα γούστα διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο και πόσο μάλλον από μοτοσυκλετιστή σε μοτοσυκλετιστή και επειδή οι τάσεις και οι ανάγκες έχουν αλλάξει, εγώ σαν δημοσιογράφος του χώρου πρέπει να «ικανοποιήσω» τα αυτιά του τελικού καταναλωτή.

To χαμόγελο περισσεύει... όταν βρίσκεται ανάμεσα σε τόσα μοντέλα!

Δύσκολη η επιλογή
Δύσκολο και συνήθως το αποφεύγω σαν γενικολογία, να προτείνω δηλαδή τις καλύτερες μοτοσυκλέτες και scooter, όχι με τη δικαιολογία του «όλα καλά είναι» αλλά με το σκεπτικό του τι πραγματικά θέλεις. Και αυτό το «θέλεις» δεν συμβαδίζει απαραίτητα με αυτό που χρειάζεσαι, το ξέρετε καλύτερα από μένα Άλλο τι θέλεις και άλλο ποιες είναι οι ανάγκες σου…αυτό. Οι ερωτήσεις φίλων και αναγνωστών ποικίλουν, άλλος θέλει κάτι για να κυκλοφορεί στην πόλη, άλλος κάτι για να κάνει ταξιδάκια και άλλος κάτι για να μπει στο μάτι του γείτονα. Άβυσσος οι επιθυμίες μας και γι αυτό εγώ θα μιλήσω για τις θεωρητικές δικές μου, που κάλλιστα θα μπορούσαν να καλύψουν αυτές των πραγματικών μου αναγκών αλλά και της ματαιοδοξίας μου. Σκοπός μου είναι με διάφορα αφιερώματα μέσα στη χρονιά να κατηγοριοποιήσω και παρουσιάσω ανάλογα τις δεκάδες των μοντέλων που μας έχουν κατακλύσει και από εκεί και πέρα ο καθένας ας αποφασίσει τι του κάνει. Μέχρι τότε, θα ..αποκαλύψω το δικό μου top ten, τις δέκα δηλαδή μοτοσυκλέτες που εγώ θα ήθελα να έχω στο γκαράζ (που δεν έχω) του σπιτιού μου.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Παράλληλα, θα προσπαθήσω να δικαιολογήσω την κάθε επιλογή μου ξεχωριστά. Σύντομα θα ακολουθήσει και ένα άρθρο με τις μοτοσυκλέτες και τα scooter που κατά την άποψή μου έχουν τα φόντα να γίνουν best seller στην Ελληνική αγορά. Οπότε, μείνετε συντονισμένοι.

ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ TOP TEN…

 

Aprilia RSV4-RR/RF
Γιατί αυτή η μοτοσυκλέτα είναι ότι πιο κοντά στην αγωνιστική   έκδοση του παγκόσμιου SBK και όχι απαραίτητα γιατί είναι κάτι που έχω ανάγκη. Θέμα ματαιοδοξίας για μένα, απτή πραγματικότητα για άλλους πιο τυχερούς, που έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν μια μοτοσυκλέτα φτιαγμένη στους αγώνες και είτε να τη χαρούν σε κάποια πίστα είτε να αγωνιστούν μαζί της στα διεθνή πρωταθλήματα με αξιώσεις από την πρώτη στιγμή.

Aprilia RSV4-RR/RF

 

BMW R nineT Urban G/S
Το Urban G/S κατασκευάστηκε για να θυμίζει έντονα το R80G/S, ένα μοντέλο που εμφανίστηκε το 1980, που ποτέ δεν είχα και που άλλαξε τον τρόπο που έβλεπε ο κόσμος το συνδυασμό BMW και οδήγηση εκτός δρόμου. Με χαλάνε βέβαια οι χυτές ζάντες που φοράει από τη μαμά του, ευτυχώς όμως υπάρχουν οι ακτινωτές που βλέπετε στη φωτογραφία, έστω και στον έξτρα εργοστασιακό εξοπλισμό.

BMW R nineT Urban G/S

 

Ducati Scrabler Desert sled
Κατά πρώτον γιατί είναι πολύ καλή μοτοσυκλέτα στο δρόμο και κατά δεύτερον γιατί είναι εξαιρετική στο χώμα. Και εμένα, μου αρέσει το χώμα. Οδήγησα το έλκηθρο της ερήμου σε συνθήκες ερήμου προ μηνών και ομολογώ πως μαζί του έζησα απολαυτικές στιγμές με τέρμα γκάζι σε κροκάλα, φυτευτή πέτρα και παχιά άμμο. Και επειδή το πορτοφόλι μου δεν είναι αντίστοιχα παχύ, αυτό το Ducati είναι κοντά στην πραγματικότητά μου.

Ducati Scrabler Desert sled

 

Harley Davidson NYX
H «Νύχτα» δεν είναι μοτοσυκλέτα εμπορίου αλλά μια βελτιωμένη από ελληνικά χέρια Harley Sportster Iron 883 του 2016, γέννημα θρέμα της H-D Athena και του customizer Πασχάλη Τσαλαμάγκα. Μια κατασκευή που κέρδισε πέρυσι την πρώτη θέση, ανάμεσα σε ..211 συμμετοχές, στο σχετικό διαγωνισμό που έγινε στο φεστιβάλ του Biarritz στη νοτιοδυτική Γαλλία. Ήμουν εκεί μοναδικός Έλληνας δημοσιογράφος και αντιλαμβάνεστε πως αισθάνθηκα όταν όλοι με ρωτούσαν για τη «ΝΥΧ». Τι τη θέλω; – Μα φυσικά για το σαλόνι μου…

Harley Davidson NYX

 

Honda CB1100EX
Γιατί είναι CB από τα παλιά, θυμίζοντας πολύ τη μοτοσυκλέτα που άλλαξε τον χάρτη στο χώρο των superbikes, δηλαδή τη CB750 του 1969. Να κάνω μαζί της χαλαρές βόλτες κατά Σούνιο μεριά με συνεπιβάτισσα, ηλιοβασιλέματα και κουβεντούλα. Για να γυαλίζω τα χρώμιά της και να αναπολώ τις εποχές που αλώνιζα με αντίστοιχες μοτοσυκλέτες. Και, φυσικά, να αρχίσω σιγά σιγά το custοmization, κοινώς να τη φέρω στα μέτρα μου.

Honda CB1100EX

 

Husqvarna Vitpilen 401
Μάλλον γιατί με Husqy έχω ζήσει μοναδικές στιγμές στα νιάτα μου και μάλλον γιατί ακόμα με συγκινούν τέτοιου είδους κατασκευές «κούτσουρα». Το λευκό βέλος (αυτό σημαίνει το όνομά του στα Σουηδικά) είναι αυτό που αναβιώνει την κατηγορία SOS (Sound of Singles, δηλαδή μονοκύλινδρες μοτοσυκλέτες αγώνων) και είπαμε, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και ανεξερεύνητη αυτή ενός μοτοσυκλετιστή.

Husqvarna Vitpilen 401

 

KTM 1290 Super Adventure R
Για να φύγω μαζί του για πάντα σε ένα ταξίδι που θα διαρκέσει για πάντα. Για να χαράξω πορεία και να μη με νοιάζει τι θα συναντήσω μπροστά μου και κάθε στιγμή να χαίρομαι την οδήγηση, εντός και εκτός δρόμου. Μια πραγματική Οn/Off κατασκευή με ασφάλτινο χαρακτήρα και όλα τα ηλεκτρονικά καλούδια που κάνουν οδήγηση και ζωή εύκολες και ευχάριστες.

KTM 1290 Super Adventure R

 


Kymco AK 550

Η χρηστική πλευρά της μετακίνησής μου χωρίς να χάνεται η χαρά της οδήγησης. Για να μη λερώνομαι στη βροχή, για να παίρνω μαζί μου πράγματα, για να έχω κάπου να βάζω το κράνος όταν παρκάρω και για να κυκλοφορώ με κάτι σύγχρονο, δυνατό και ασφαλές όταν βαριέμαι να αλλάζω ταχύτητες. Το οδήγησα προ ημερών, αν και μοντέλο προπαραγωγής ομολογώ πως αποδείχθηκε ανώτερο των προσδοκιών μου.

Kymco AK 550

 

Triumph Street Triple RS
Εδώ και χρόνια μακράν το καλύτερο streetfighter στα μεσαία κυβικά και τώρα βιταμινωμένο με νέο υπερκυβισμένο κινητήρα είναι αυτό που θέλω για να κυκλοφορώ κάθε μέρα και για να κάνω κάθε χιλιόμετρο της εκάστοτε διαδρομής μου να μιλάει στην καρδιά μου. Πιο απλά δεν μπορώ να το πω, αυτό το Triple είναι το καλύτερο Street στην ιστορία της Triumph.

Triumph Street Triple RS

 


Yamaha MT-10SP
Για τις μέρες που θα έχω πολλά νεύρα. Να στέκομαι στα φανάρια και να λυσσάω στις εκκινήσεις. Να σταματάω κάθε τρεις και λίγο και να το λιώνω σε burn out. Να με κοιτάνε με τρόμο όπου περνώ και όπου σταθώ. Γιατί όλοι έχουμε μια σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας και γιατί θέλω να λέω πως έχω ένα γυμνό R1. Α… και γιατί πάντα ήθελα ένα ..TDR 1000.

Yamaha MT-10SP

 

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης