του Νίκου Βιτσιλάκη
Οι αγώνες γίνονται πάνω από όλα για να περνάμε καλά, για να βελτιωνόμαστε εντός και εκτός πίστας σαν αθλητές και να χαιρόμαστε θέαμα σαν θεατές. Όμως, αυτά που έγιναν στην πίστα της Χαλκίδας κατά τη διάρκεια του 3ου αγώνα της χρονιάς είναι πράγματα που απλά στιγματίζουν το θεσμό.
Δεν ήμασταν εκεί και δυσκολευτήκαμε να πιστέψουμε αυτά που μας μετέφεραν. Τα είχαμε γράψει εδώ
αλλά όπως αποδείχθηκε δεν τα είχαμε γράψει όλα, αφού πέραν του τραγικού περιστατικού με την επίθεση αναβάτη σε «αντίπαλο» αγωνιζόμενο είχαμε και κάποιες άλλες μαύρες στιγμές, που αφορούν σε διαχωρισμούς ..βορείων και νοτίων. Κοινώς υπήρξαν έντονες φραστικές λογομαχίες με αντικείμενο την ..προέλευση ορισμένων αναβατών και αυτό σίγουρα πρόκειται για μια δυσάρεστη και κατακριτέα ενέργεια.
Επικοινωνήσαμε με τον παλιό καλό συνάδερφο δημοσιογράφο Ηλία Ντέβελι, που είναι από τους πλέον αρμόδιους να πάρουν θέση, σε μια προσπάθεια να μάθουμε τι ακριβώς συνέβη στο παρασκήνιο του κατά τα υπόλοιπα πολύ καλού αγώνα. Σας μεταφέρουμε όσα μας είπε, ευχόμενοι να μη ζήσουμε ξανά τέτοιες καταστάσεις:
«Έμεινα άφωνος καθώς μου μετέφεραν τα όσα διαδραματίστηκαν εκείνο το Σαββατοκύριακο στη Χαλκίδα. Δεν ήξερα τι να πω και τι στάση να κρατήσω απέναντι σε όλη αυτή τη σκόνη που σηκώθηκε. Αποφάσισα να παραμείνω ψύχραιμος, να διασταυρώσω τις επόμενες μέρες τα όσα άκουσα και να παρακολουθήσω τις εξελίξεις. Περίμενα αρκετά πριν αποφασίσω να μιλήσω για το θέμα. H ΜΧ1 έδειχνε ότι θα είναι φέτος μια συναρπαστική κατηγορία, για την οποία θα καμαρώναμε όλοι εμείς που αγαπούμε το θεαματικό αυτό σπορ. Με τόσους πραγματικά γρήγορους αναβάτες περιμέναμε θέαμα, συναγωνισμό και άνοδο του επιπέδου. Πραγματικά οι μάχες για μια θέση στο βάθρο ήταν εντυπωσιακές σε όλους τους αγώνες. Αυτό που δεν κατάλαβαν όμως κάποιοι, είναι το πιο σοβαρό. Αν είσαι γρήγορος και ξέρεις να κατακτάς νίκες, είσαι ένας πολύ καλός αθλητής. Αν ξέρεις και να χάνεις, τότε μόνο είσαι πραγματικά μεγάλος αθλητής! Στη Χαλκίδα δυστυχώς είχαμε περιστατικά που πλήγωσαν το άθλημα. Και γνώμη μου είναι πως δεν φταίνε τόσο οι αναβάτες. Θέλω να δω τη συμπεριφορά του Νίκου Λυρίου με όλα τα ελαφρυντικά που μπορώ να του δώσω.
Είναι νέος, το αίμα του βράζει, έχει τη στόφα πρωταθλητή και έχει πάθος για τη νίκη. Τα καταλαβαίνω όλα. Χάρηκα με την επιστολή του που ζητούσε συγνώμη. Δεν δικαιολογώ όμως τη συμπεριφορά του την ώρα που βγήκε εκτός πίστας. Θα μπορούσε να τραυματίσει ανθρώπους που δεν έφταιγαν. Από τη δική του πλευρά, ο Λυρίου λέει ότι ο Γιάννης Τουρατζίδης ευθύνεται για την πτώση του μέσα στην πίστα. Ακόμα και αν δεχτούμε ότι δεν ήταν μια αναπόφευκτη επαφή στα πλαίσια του αγώνα, λύση δεν είναι η αυτοδικία. Υπάρχουν άλλες διαδικασίες. Όλοι μας βέβαια κάνουμε λάθη, αλλά πρέπει να είμαστε έτοιμοι να τα πληρώσουμε. Και ο Λυρίου το δικό του λάθος το πλήρωσε. Και δεν εννοώ την ποινή που του επέβαλαν στον αγώνα, αλλά την αποπομπή του από την ομάδα της ΚΤΜ που δεν του επέτρεψε να συμμετέχει στους αγώνες της Κυριακής. Ένα το κρατούμενο. Ο Παναγιώτης Κουζής είναι αναμφισβήτητα ένας από τους σημαντικότερους έλληνες αναβάτες motocross. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τα 16 πρωταθλήματα που έχει κατακτήσει. Όμως πρέπει να συμπεριφέρεται με την ανωτερότητα που αρμόζει στους τίτλους που κουβαλάει. Δεν μπορώ να φανταστώ τι είναι αυτό που μπορεί να τον πείραξε τόσο, ώστε να απευθύνει υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς προς τους βορειοελλαδίτες. Δεν νομίζω ότι έχει κάτι περισσότερο να αποδείξει. Αδυναμία δεν είναι να σε περάσει κάποιος στον αγώνα, αλλά η δική σου άρνηση να το αποδεχτείς.
Όσοι αγαπάμε το Motocross θέλουμε τους ήρωες μας να στέκονται ψηλά. Να τους θαυμάζουμε και να είμαστε υπερήφανοι που το άθλημα αυτό δεν έχει σχέση με το ποδόσφαιρο. Ή μήπως θέλουμε να έχει? Τι σκέφτομαι μετά από όλα αυτά? Ότι θα προτιμούσα να είμαι 4ος ή 15ος σε ένα υποδειγματικό πρωτάθλημα, παρά να είμαι 1ος σε ένα άρρωστο σπορ. Σκεφτείτε το σας παρακαλώ. Δεν πιστεύω όμως ότι φταίει (πολύ) κανένας από τους εμπλεκόμενους αγωνιζόμενους. Αν ο καθένας από αυτούς ένοιωθε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αδικηθεί, τότε δεν θα υπερέβαλε μαχόμενος για τα δικαιώματα του. Και αν ήθελε να τα διεκδικήσει θα απευθυνόταν στην αρχή του σπορ. Αν ήξερε ο καθένας ότι υπάρχει μία αυστηρή επιτήρηση που διασφαλίζει την τήρηση των κανόνων, τότε κανείς δεν θα τολμούσε να παρεκτραπεί. Δυστυχώς όμως υπάρχει μία γενική χαλαρότητα και μία αντιμετώπιση των αγώνων μοτοσυκλέτας ως ερασιτεχνικές δραστηριότητες. Το να χαϊδεύεις τα παιδιά σου δεν είναι κακό, μέχρι αυτά να αρχίσουν να βγάζουν ο ένας τα μάτια του άλλου. Η ομοσπονδία θα πρέπει να πάρει πιο σοβαρά το ρόλο της γιατί έχει πολλές ευθύνες. Δεν μπορούμε να κατηγορούμε τους άλλους ότι δεν παίρνουν στα σοβαρά αυτά που κάνουμε, αν εμείς οι ίδιοι δεν τα αντιμετωπίζουμε με την ανάλογη σοβαρότητα. Επίσης, ο περίγυρος των αθλητών πρέπει να λειτουργεί με ψυχραιμία συγκρατώντας το δικό τους άνθρωπο που εκνευρίστηκε, αντί να ρίχνει λάδι στη φωτιά. Τα συγχαρητήρια μου στην ΚΤΜ SEE που έβαλε την εικόνα του σπορ πιο ψηλά από μία ακόμα αγωνιστική διάκριση. Περιφρουρώντας και το δικό της προφίλ, επέβαλε μια τιμωρία πιο αυστηρή από των διοργανωτών. Η αντίδραση της ήταν άμεση (για κάποιους υπερβολική) αλλά έδειξε ότι την ενδιαφέρει περισσότερο το κύρος των αγώνων και δεν σκέφτηκε ότι θα χάσει έναν αναβάτη που μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Απέδειξε για μία ακόμα φορά ότι σέβεται στηρίζοντας τους αγώνες και πως δεν είναι εκεί απλά για να εξασφαλίζει διακρίσεις και να πουλάει μοτοσυκλέτες.
Κάποιοι είπαν ότι υποκατέστησε στη συγκεκριμένη περίπτωση την ομοσπονδία. Ίσως θα μπορούσε να συγχωρήσει το λάθος του νεαρού αναβάτη, ξεκαθάρισε όμως τι θέλει από όσους συνεργάζονται μαζί της. Τελευταίο άφησα το πιο σοβαρό. Είναι πέρα από κάθε λογική στα πλαίσια μίας ανούσιας ομαδοποίησης, να χωριστούμε σε βόρειους και νότιους κατεβάζοντας ακόμα περισσότερο το επίπεδο. Άκουσα ηλιθιότητες από κάποιους ότι θα πάνε στον επόμενο αγώνα για να ζητήσουν δικαίωση. Ούτε να το σκέφτονται! Όσοι αγαπάτε αυτό το άθλημα σοβαρευτείτε. Και αν υπάρχουν θερμοκέφαλοι δίπλα σας μην τους επιτρέψετε να αποτελειώσουν ότι έχει μείνει όρθιο. Δείξτε ότι αγαπάτε αυτό το άθλημα και να πάτε στον επόμενο αγώνα για να το υποστηρίξετε. Να υποστηρίξετε και τους αθλητές που προτιμάτε. Με το χειροκρότημα σας. Τίποτα περισσότερο».
Οι φωτογραφίες του άρθρου προέρχονται από το motorsite.gr και απεικονίζουν τους νικητές των κατηγοριών ΜΧ1 (Δημήτρης Κοντολέτας #92) και ΜΧ2Τ (Δημήτρης Σάγμαλης #192).
