Η είσοδος στη ρετρό οικογένεια της Ducati γίνεται ακόμα πιο εύκολη χάρη στο Sixty2, όχι γιατί είναι φθηνό αλλά γιατί το οδηγούν και όσοι έχουν δίπλωμα Α2!
Μέχρι πριν λίγο καιρό, αν ήθελες να αγοράσεις ρετρό ιταλική μοτοσυκλέτα με στρογγυλό φανάρι, V2 κινητήρα και στυλ που παραπέμπει στη δεκαετία του ‘60, έπρεπε να περιμένεις -τουλάχιστον- τα 22α γενέθλιά σου και να βάλεις στην άκρη ή να χρεωθείς -τουλάχιστον- 9.300€. Παρόλα αυτά, οι πωλήσεις των σύγχρονων Scrambler 800cc της Ducati ήταν εξαιρετικές, με την ιταλική εταιρεία να μπαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία της στο παγκόσμιο top10 πωλήσεων μοτοσυκλετών άνω των 500cc! Όπως καταλαβαίνετε, το κλίμα στη Bologna έγινε αισθητά πιο ευχάριστο και το έδαφος για νέα μοντέλα πιο εύφορο. Με τα Scrambler να έχουν γίνει ήδη μια αυτόνομη οντότητα μέσα στη Ducati, το επόμενο βήμα ήταν προφανές και το οδηγoύμε (και) επί ελληνικού εδάφους.
O μικρότερος κινητήρας της Ducati είναι αυτός του Sixty2
Marketing και συναίσθημα
Το marketing που περικλείει τα Scrambler έχει πάρει πρωτοφανείς διαστάσεις και στην περίπτωση του Sixty2 ξεπερνάει τα όρια της λογικής, στοχεύοντας κατευθείαν στο συναίσθημα. Καλλιτέχνες, αθλητές, κινηματογραφιστές και φωτογράφοι έχουν συμβάλει στην προσπάθεια δημιουργίας μιας σχετικά νέας κουλτούρας στο χώρο της μοτοσυκλέτας, με σαφή τη νοσταλγία προς τις ανέμελες εποχές προηγούμενων δεκαετιών. Εξάλλου το όνομα Sixty2 παραπέμπει στο μακρινό 1962, όταν και πρωτοπαρουσιάστηκε το πρώτο Scrambler της Ducati (μονοκύλινδρο 250cc). Χαρακτηριστικό όλων των παραπάνω είναι το επίσημο βίντεο με το οποίο παρουσιάστηκε το νέο μοντέλο: surf, skate, παραλία, αγόρια και κορίτσια που περνάνε υπέροχα, με τη μουσική υπόκρουση να προέρχεται από τους Dandy Warhols (το όνομα τον οποίων αποτελεί φόρο τιμής στον AndyWarhol, έναν από τους κυριότερους εκφραστές της pop κουλτούρας που αναπτύχθηκε την εποχή των 60’s, μαζί δηλαδή με τα πρώτα Sclamber!), Oδηγείται και με δίπλωμα Α2ο τραγουδιστής των οποίων δηλώνει λάτρης τους! Αφήνοντας κατά μέρος το lifestyle και το marketing, το Sixty2 δείχνει υπέροχο, έχει εξαιρετική ποιότητα κατασκευής και σχεδιαστικά διαφέρει ελάχιστα από το μεγαλύτερο Icon των 803cc.
Διατηρεί την ίδια γραμμή, που ξεκινά με στρογγυλό μπροστινό φανάρι, συνεχίζει με μεταλλικό ρεζερβουάρ σε σχήμα δάκρυ και καταλήγει στην ίσια και ενιαία σέλα. Ο λασπωτήρας και η βάση της πινακίδας δεν στηρίζονται στο ψαλίδι (όπως στο 800) αλλά κρέμονται κάτω από την ουρά, όπως σε όλες τις μοτοσυκλέτες, χάνοντας λίγο από τη μοναδικά «καθαρή» εικόνα που έχει το Icon στο συγκεκριμένο σημείο. Οι υπόλοιπες διαφορές στα περιφερειακά δεν γίνονται εύκολα αντιληπτές από ένα μη έμπειρο μάτι και συνοψίζονται στις εξής: συμβατικό αντί USD πιρούνι, μικρότερης διαμέτρου δίσκος (320 έναντι 330mm) στο μπροστινό φρένο, ατσάλινο αντί αλουμινένιο ψαλίδι και πιο στενό πίσω ελαστικό (160 αντί 180mm). Σίγουρα όμως η μεγαλύτερη διαφορά βρίσκεται στον διβάλβιδο κινητήρα, ο οποίος παραμένει φυσικά L2 με Desmo (σήμα κατατεθέν της Ducati για την κίνηση των βαλβίδων χωρίς ελατήρια) αλλά η χωρητικότητα του έχει μειωθεί στο μισό, συμπαρασέρνοντας ανάλογα και την ιπποδύναμη.
Στους δρόμους
Το ζύγισμα του Sixty2 είναι πολύ καλό και η συμπεριφορά του απόλυτα προβλέψιμη, χωρίς ποτέ να τρομάζει. Τα σταμάτα-ξεκίνα στα αμέτρητα φανάρια της πόλης βοήθησαν να εκτιμήσουμε την ευκολία με την οποία οδηγείται το μικρότερο μέλος της οικογένειας Ducati, κάτι που το κάνει ιδανικό για νέους (ως προς την εμπειρία) αναβάτες. Η δύναμη του κινητήρα απελευθερώνεται απόλυτα γραμμικά, οι στροφές ανεβαίνουν γλυκά και σταθερά, ενώ ο μηχανικός συμπλέκτης είναι μαλακός και προοδευτικός συνεισφέροντας στην απόλυτα φιλική εικόνα του Sixty2. Ακόμα και μετά από αρκετές ώρες, η θέση οδήγησης δείχνει ξεκούραστη και τίποτα δε βρίσκεται να μας ξενίσει. Ίσως το τιμόνι είναι λίγο πιο πίσω και πιο ψηλά από όσο θα έπρεπε ή θα θέλαμε. Το πρώτο ρυθμίζεται, το δεύτερο απαιτεί αντικατάσταση τιμονιού. Σε ανοικτό δρόμο το Sixty2 δεν ενθουσιάζει με τις επιδόσεις του. Η ποιότητα κατασκευής είναι σε υψηλό επίπεδοΤα 41 ανακοινώσιμα άλογα αρκούν για καλή επιτάχυνση με πρώτη και δευτέρα στο κιβώτιο, αλλά από εκεί και πάνω ο ρυθμός πέφτει και τα χιλιόμετρα ανεβαίνουν αργά και σταθερά. Σε σφικτό ανηφορικό στροφιλίκι, που είχαμε την ευκαιρία να οδηγήσουμε για ελάχιστα χιλιόμετρα, ο αερόψυκτος κινητήρας αγκομαχούσε μόλις κούμπωνε η τρίτη, ενώ στην επιστροφή (κατηφόρα) το μαλακό, άνευ ρυθμίσεων, μπροστινό έθετε νωρίς τα όρια της μοτοσυκλέτας, δείχνοντας πως προτιμά στρωτή οδήγηση με ροή ώστε να αναδειχθούν τα πλεονεκτήματα του σωστού ζυγίσματος και του άκαμπτου πλαισίου.
Όσον αφορά στα κρίσιμα για την Ελλάδα χαρακτηριστικά, το μαλακό μπροστινό συνεργάζεται σωστά με το προοδευτικό σε λειτουργία φρένο και το διακριτικό ABS, κάτι που αποδεικνύεται ιδιαίτερα αγχολυτικό στα δικά μας δεδομένα ασφάλτου. Eίναι ξεκάθαρο, κανείς δεν πρόκειται να αγοράσει Sixty2 για να κινείται σε ρυθμούς ..αεροπορίας. Και να είστε σίγουροι πως όσοι το επιλέξουν, θα το κάνουν γιατί πέραν του ξεχωριστού χαρακτήρα θα εκτιμήσουν την ομοιογένεια και τη φιλικότητα του συνόλου. Σε αστικό περιβάλλον, πραγματικά χαίρεσαι να το οδηγείς.
Θύμα του marketing ή συνειδητοποιημένος αγοραστής;
Καμία αγορά και κανένα προϊόν δεν πρόκειται να σας οδηγήσει προς την απόλυτη ευτυχία που ξεχειλίζει στις διαφημίσεις. Έτσι, αν σκέφτεστε την αγορά του Sixty2 για να γίνετε surfer, skater ή camper τότε κάτι έχετε σκεφτεί λάθος. Αν όμως θέλετε μια ευκολοδήγητη μοτοσυκλέτα, με περίσσιο στυλ και μοναδικό design χωρίς να σας νοιάζουν οι επιδόσεις και η απόλυτη συμπεριφορά, τότε το «εξηνταδύο» είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση. Αρκεί να διαθέτετε τα 7.900€ που στοιχίζει.
