Του Νίκου Τσαμάνδουρα
Σε μια εκδήλωση παρουσίασης που θα ζήλευε και η Apple, η Ducati μας αποκάλυψε τα νέα της μοντέλα για το 2018 (και όχι μόνο από ότι φαίνεται). Όλα αυτά στο Μιλάνο, μια ανάσα πριν την EICMA. Είδαμε αρκετά μοντέλα, ωστόσο αυτό που περιμέναμε εδώ και καιρό ήταν το νέο της Superbike, που θα απαρνιόταν τους 2 κύλινδρους για τους 4. Και οι προσδοκίες δεν έμειναν «μεγάλες».
Μηχανολογικά μιλώντας, οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Αναφερόμενοι πάντα στο .. «απλό» Panigale V4, ο σιαμαίος V2 (V2+V2 είναι άλλωστε, ήδη προσφιλής διάταξη για τους Ducatisti), αποδίδει 214 ίππους, με το συνολικό βάρος της μοτοσυκλέτας να είναι στα 198 κιλά. Αξίζει να σημειωθεί η συγγένεια του «Desmosedici Stradale» με τα τέκνα της MotoGp οικογένειας, μιας και ο εν λόγω κινητήρας των 1.103 κυβικών εκατοστών γυρνάει.. αντίθετα!
Ο αγωνιστικός προσανατολισμός ωστόσο δε μένει μόνο στον κινητήρα και στο πως αυτός ανα-φλέγεται. Το Quick Shifter είναι εξελιγμένο και δίνει το παρόν σε ανεβάσματα, κατεβάσματα, υπο κλίση, παντού. Ρυθμίσεις υπάρχουν! Το σασί της μοτοσυκλέτας είναι «ανύπαρκτο», που λέει ο λόγος δηλαδή, αφού σχεδόν τα πάντα εδράζονται απευθείας στον κινητήρα. Το αλουμίνιο είναι το μαγικό υλικό που «μπλέκει» φιλτροκούτι και κυλινδροκεφαλή στο μηχανικό σύνολο. Πάνω σε αυτό (στον κινητήρα δηλαδή) θα βρούμε το υποπλαίσιο και το μονόμπρατσο ψαλίδι (και το frameless καλά κρατεί). Στις αναρτήσεις η προσέγγιση είναι «συμβατική», με ανεστραμμένα καλάμια της Showa στα 43mm μπροστά και αντίστοιχα πλήρως ρυθμιζόμενο αμορτισέρ της Sachs πίσω. Τα φρένα είναι της Brembo, με επίσης μια μίνι πρεμιέρα, τη σειρά Stylema.
Στα ηλεκτρονικά βοηθήματα υπάρχουν όλα τα γνωστά και αναμενόμενα, δηλαδή riding modes, σύστημα ελέγχου πρόσφυσης, σούζας κτλ. Αυτό που όμως πραγματικά ξεχωρίζει, είναι το ανεξάρτητο (cornering) ABS για το μπρστινό τροχό, που επιτρέπει στο «Slide Control» να αφήνει τον πίσω τροχό να ασελγεί ελεγχόμενα, επιτρέποντας δηλαδή ατέλειωστες ελεγχόμενες πλαγιολισθήσεις. Πάντα με την υπογραφή της Bosch.
Στο σχεδιαστικό κομμάτι, αν και μιλάμε για νέα μοτοσυκλέτα, οι ομοιότητες με την προκάτοχο Panigale είναι παραπάνω από εμφανείς. Ωστόσο η ροή του ανέμου γύρω της έχει βελτιωθεί στην αεροδυναμική σήραγγα και οι όγκοι ειδικά στην πλάγια όψη έχουν τονισθεί σημαντικά. Panigale on steroids να το πούμε πιο απλά. Μπροστά τα φωτιστικά σώματα είναι επιβλητικά, με αρκετές καμπύλες από την παλιά μοτοσυκλέτα να έχουν γίνει πλέον γωνίες. Η ουρά είναι μια επίδειξη γλυπτικής με μίνιμαλ αντιλήψεις, με το φωτιστικό Led σώμα (Led και εκεί όπως παντού άλλωστε) να μας θυμίζει γιατί το ιταλικό design δεν έχει αντίπαλο. Τέλος, κάτω από τα πλαστικά βρίσκεται το σύστημα των εξατμίσεων, κάτω στη θέση της καρίνας, όπως ήταν και στα προηγούμενα μοντέλα (και καλό είναι να μένει εκεί, βλ. Panigale 959 Corse – θα τα πούμε σύντομα αναλυτικά και για αυτό).
H Panigale V4 είναι η πρώτη μοτοσυκλέτα μιας νέας εποχής, επομένως αν και είναι ένα δυνατό χαρτί δεν είναι το δυνατότερο, αφού η παρτίδα μόλις άρχισε. Βλέπουμε ωστόσο μια νέα φιλοσοφία, η οποία μεταφράζεται σε πιο «προσιτές»(;) μοτοσυκλέτες, καθώς η V4 δεν θα απέχει πολύ οικονομικά από την Panigale V2, ενώ χαρακτηριστική είναι η στροφή στην αξιοπιστία με το «μεγάλο service» της ρύθμισης των βαλβίδων να είναι στις 24.000χλμ. Το 2018 είναι κοντά και δεν θα αφήσει τίποτα υπό αμφισβήτηση.
Μείνετε συντονισμένοι για να δούμε προσεχώς την Panigale V4s και την απίστευτη Panigale V4 Speciale.
