Επιμέλεια: Θάνος Κυλάφης
Κατασκευασμένη το 1894, η Hildebrand & Wolfmüller αναφέρεται συχνά ως η πρώτη μοτοσυκλέτα παραγωγής που διέθετε κινητήρα εσωτερικής καύσης.
Όπως πολλές από τις πρώτες μοτοσυκλέτες που κυκλοφόρησαν στους δρόμους, η Hildebrand & Wolfmüller έχει περισσότερα κοινά με τα ποδήλατα της εποχής παρά με τις σύγχρονες μοτοσυκλέτες, αν και ως το πρώτο όχημα που ονομάστηκε μοτοσικλέτα, η ιστορική της σημασία δεν μπορεί να αγνοηθεί. Ήταν επίσης ένα ενδιαφέρον μηχάνημα με τον τρόπο που σχεδιάστηκε, με το λάδι να είναι μέσα στο πλαίσιο (oil-in-frame), πίσω φτερό που λειτουργούσε και ως ψυγείο νερού και μεταλλικά τακάκια που πιέζονται στους τροχούς για να επιβραδύνουν τη μοτοσυκλέτα όταν χρειάζεται!
Ένα άλλο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό είναι οι ελαστικοί ιμάντες και στις δύο πλευρές της μοτοσυκλέτας. Ο σκοπός αυτών ήταν να επιστρέψουν το πιστόνι στη θέση αυμπίεσης και ήταν ρυθμιζόμενοι καθώς είναι κατανοητό ότι θα έχαναν την ελαστικότητά τους με την πάροδο του χρόνου.
Τώρα η μοτοσυκλέτα άλλαξε χέρια, για πρώτη φορά από το 1990, όταν ο τότε ιδιοκτήτης, ένας Ισπανός συλλέκτης ονόματι Carlos Garriga την απέκτησε. Το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι ο ορισμός της «χρονικής στρέβλωσης», με μόνο αναλώσιμα μέρη όπως ελαστικά και ιμάντες να έχουν αλλάξει από το πρωτότυπο.
Η Hildebrand & Wolfmüller του 1894 έχει αριθμό πλαισίου 619 και αριθμό κινητήρα 69, και πωλήθηκε την περασμένη εβδομάδα για 195.500 € συμπεριλαμβανομένου της προμήθειας..
