Επιμέλεια: Θάνος Κυλάφης
This is a man’s world τραγουδούσε ο James Brown και αυτός ο στίχος είναι σίγουρα αληθινός για τα MotoGP. Ή τουλάχιστον ήταν. Μικρές ρωγμές έχουν αρχίσει να εμφανίζονται τα τελευταία χρόνια και όλο και περισσότερες γυναίκες μπαίνουν πλέον στον κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού μοτοσυκλέτας σε διάφορους ρόλους.
Το 2018 στέφθηκε η πρώτη γυναίκα Παγκόσμια Πρωταθλήτρια ταχύτητας μοτοσυκλέτας. Η Ana Carasco συμμετείχε για πρώτη φορά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbikes στην κατηγορία WorldSSP300 το 2017 με την Kawasaki, όπου πήρε την πρώτη της νίκη στην Πορτογαλία. Την επόμενη χρονιά, η Carasco ανέβασε τον ρυθμό της και με νίκες στην Imola και στο Donington Park ξεπέρασε κατά ένα βαθμό τον MIka Perez, κατακτώντας έτσι την κορυφή του κόσμου στην κατηγορία. Έκτοτε, η Ισπανίδα επέστρεψε το 2022 στη Moto3, την κατηγορία στην οποία μας “πρωτοσυστήθηκε” σε παγκόσμιο επίπεδο, με την ομάδα της BOE Motorsports, με την οποία θα συνεχίσει και το 2023.
Μαζί της, οι μόνες 2 γυναίκες αναβάτριες στο Πρωτάθλημα προς το παρόν, είναι η Maria Herrera, την οποία είδαμε για πρώτη φορά στη Moto3 στο Grand Prix της Αραγονίας το 2013. Η Herrera έμεινε στην Moto3 μέχρι το 2017, ενώ το 2019 μεταφέρθηκε στη MotoE, την κατηγορία του Πρωταθλήματος με τις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, όπου αγωνίζεται και σήμερα, με την ομάδα Angel Nieto.
Όμως οι γυναίκες δεν περιορίζονται μέσα στην πίστα, όπως άλλωστε ισχύει για τον ίδιο τον κόσμο του MotoGP. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που λειτουργούν πίσω από τις γραμμές της πίστας, μέσα στα pits, μέσα στις ομάδες και μέσα στην ίδια τη Dorna, που κατέχουν έναν ζωτικό ρόλο στο να γίνεται δυνατή η πραγματοποίηση του Πρωταθλήματος που τόσο λατρεύουμε.
Μπορεί όλοι οι αρχιμηχανικοί να είναι άντρες – πάντα προς το παρόν – αλλά αυτό δεν εμπόδισε την ομάδα Angeluss MTA να φέρει πέρυσι στην Moto3 την Herrera, πλαισιωμένη από ένα πλήρωμα μόνο από γυναίκες στην Αραγονία.
Μάλιστα, σήμερα μόλις ανακοινώθηκε από την ίδια ομάδα ότι γυναίκες μηχανικοί θα γίνουν μόνιμα μέλη της τεχνικής ομάδας και θα παραμείνουν με την Angeluss MTA το 2023. Άλλα παραδείγματα γυναικών που απασχολούνται στο τεχνικό κομμάτι των MotoGP, είναι η Noemi Lacasa, τεχνικός για τις μικροσκοπικές κάμερες on board που μας επιτρέπουν να μπαίνουμε μέσα στη δράση ή η Patricia Pacheco που είναι τεχνικός τηλεμετρίας στην SIC58 Scuadra Corse, για να αναφέρουμε απλά δύο.
Στο κομμάτι της δημοσιογραφίας έχουμε πολλές γυναίκες που βρίσκονται στα MotoGP, όπως η Amy Reynolds, η “δική μας” Dominica Grnova και φυσικά η Suzi Perry.
Τέλος, στην διοίκηση έχουμε έναν τομέα όπου βλέπουμε όλο και μεγαλύτερη εκπροσώπηση από τις γυναίκες. Πολλές είναι υπεύθυνες δημοσίων σχέσεων και επικοινωνίας με τον Τύπο, όπως η Hatsumi Tsukamoto στην ομάδα της Suzuki που δυστυχώς αποχώρησε από το Πρωτάθλημα και άλλες έχουν πάρει ολόκληρες ομάδες στα χέρια τους, όπως η Milena Koerner που από το 2019 είναι team manager της MV Agusta Forward Racing (η πρώτη γυναίκα που έφτασε σε αυτή τη θέση), ή και ολόκληρες εταιρίες, όπως η Livia Cevolini, CEO της Energica, που ήταν μέχρι πέρυσι ο μοναδικός προμηθευτής μοτοσυκλετών στη MotoE.
Το άρθρο φυσικά δεν θα μπορούσε να κλείσει χωρίς τη Nadia Padovani. Ο Fausto Gresini δυστυχώς έφυγε από αυτό τον κόσμο, όμως η θρυλική ομάδα του σίγουρα δεν είχε πει ακόμα την τελευταία της λέξη. Η σύζυγός του, Nadia Padovani, ανέλαβε την ομάδα, την διαχειρήστηκε στην μετάβαση από την Aprilia στη Ducati και είδε τους κόπους της να ανταμείβονται στον πρώτο αγώνα του 2022, στο Qatar, όταν ο Enea Bastianini πήρε την πρώτη νίκη της ομάδας από το 2006!
