Το αρχικό πρόγραμμα έλεγε ότι θα πάμε μέχρι το Τολέδο. Ναι! Τα πλάνα όπως και τα όρια είναι για να τα αλλάζεις ή να τα σπας. Σάββατο βράδυ φτάσαμε στη Βαρκελώνη και από εκεί άρχισε το δράμα. Στην καταλανική πρωτεύουσα η ζωή έχει μια έντονη ηρεμία. Όταν φτάνεις στη Βαρκελώνη και έχεις στο νου σου την Ελλάδα, τις πόλεις της, τη ζωή που εμείς περνάμε και αρχίσεις τις συγκρίσεις, τότε το έχεις χάσει το παιχνίδι πριν πατήσεις το γκαζόν στο Καμπ Νου. Δεν τίθεται θέμα σύγκρισης σε κανένα τομέα.

Στη Βαρκελώνη λοιπόν βρεθήκαμε για να παρακολουθήσουμε τον τελικό του Redbull Air Race και μείναμε τελικά εκεί, μέχρι και την Τρίτη το πρωί, οπότε το Τολέδο έγινε μια μικρή κουκίδα πολύ όμως μακρινή στο χάρτη. Τα σχεδόν 1.500 χιλιόμετρα πήγαινε – έλα μπορεί για το Agila μας να μην ήταν τίποτα όμως… το Agila πρόθυμο η δε σαρξ… Έτσι κάναμε καινούργιο πλάνο.

Η Βαρκελώνη βλέπετε ήταν καλοκαιρινή και δεν μας άφηνε να φύγουμε. Σε αυτή την πόλη όπου και να κοιτάξεις βλέπεις κάτι να γίνεται, έτσι από το πουθενά. Ο Γκαουντί δεν ήταν τυχαίο που άφησε σε αυτή τη μεριά της γης την υπογραφή του. Η αρχιτεκτονική του που στην αρχή σε ξαφνιάζει δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μέρος του χαρακτήρα των Καταλανών. Μια βόλτα στην πόλη τους και φτάνει για να το καταλάβεις. Δεν θα σας προτείνω τα χιλιοειπωμένα να πάτε εδώ και εκεί και παραπέρα για να δείτε αυτό ή το άλλο. Κάθε φορά που πηγαίνω σε μια μεγάλη πόλη στην Ευρώπη, απλά ανεβαίνω στο τουριστικό πούλμαν και κάνω το γύρο της, επιλέγοντας πού θα μείνω περισσότερο και πού απλά θα χαζέψω. Και αυτό θα έλεγα να κάνετε, όταν βρεθείτε στη Βαρκελώνη.

Όμως επειδή από την αρχή του ταξιδιού το Agila μας έχει προετοιμαστεί κατάλληλα για να χωράει τις καταναλωτικές μας ανησυχίες, επισκεφτήκαμε την αγορά της Βαρκελώνης. Μια αγορά που αξίζει να πάει κάποιος και ας μη ψωνίσει τίποτα. Εγώ φυσικά θα έλεγα να μην ψωνίσει σίγουρα τίποτα, γιατί οι τιμές σε οποιοδήποτε σούπερ μάρκετ στη Βαρκελώνη είναι πολύ πιο χαμηλές. Η αγορά πλέον αποτελεί ατραξιόν για τους τουρίστες. Μπείτε στην αγορά, δείτε τα καταλανικά προϊόντα και μετά μπείτε σε ένα σούπερ μάρκετ και αγοράστε χαμόν, λουκάνικα και οτιδήποτε σε αλλαντικό υπάρχει στα ράφια, μια και όπως ξαναγράψαμε, οι Καταλανοί είναι οι μεγαλύτεροι παραγωγοί αλλαντικών στην Ευρώπη. Στην αγορά της Βαρκελώνης όμως, μπορείς να φας ή να πιεις την μπύρα σου ανάμεσα σε ένα πολύχρωμο πλήθος και αρκετά πιο φθηνά από ό,τι στα τουριστικά εστιατόρια. Εμείς εκείνη τη μέρα παρακολουθήσαμε από ένα γρκουπ βραζιλιάνων καποέιρα, ανάμεσα στους πάγκους με τα χαμόν και τα φρούτα.

Στους δρόμους της Βαρκελώνης η ζωή κυλά με ρυθμούς απίστευτα έντονους και δημιουργικούς. Κάθε της γωνιά είναι και μια φωτογραφία. Μπαράκια, καφέ, πεζόδρομοι, πολυγωνικές πλατείες όλα είναι γεμάτα ανθρώπους που ζουν το κάθε της λεπτό. Δεν φεύγεις εύκολα από τη Βαρκελώνη, είναι πλανεύτρα πόλη και όσες φορές και να πας, πάλι κάτι νέο θα δεις ή θα θες να πάς σε μέρη που είχες ξαναεπισκεφτεί.

Η κίνηση στους δρόμους της δεν διαφέρει από πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. Κυρίως είναι πολύ δύσκολο σε ώρες αιχμής να μπεις ή να βγεις από την πόλη. Όμως είναι πολύ εύκολο να παρκάρεις σε όποιο σημείο της θέλεις, μια και έχει παντού υπόγεια πάρκινγκ. Το κόστος τους δεν είναι μικρό, αλλά είναι τόσο εξυπηρετικό. Θες να πας βόλτα στο κέντρο της πόλης ή στο πανέμορφο λιμάνι της και να δεν σε νοιάζει αν θα έχει θέση για παρκάρισμα, γιατί υπάρχουν δεκάδες πάρκινγκ.

Η Βαρκελώνη είναι ανθρώπινη σε κάθε εκδήλωσή της. Μπορείς να κινηθείς από τη μια άκρη της μέχρι την άλλη με σχετική άνεση, χωρίς να χαθείς ή να ταλαιπωρηθείς. Οι Καταλανοί, όπως και οι περισσότεροι Ευρωπαίοι, δεν βιάζονται. Δεν έχουν το άγχος μας. Ο ήχος της κόρνας δεν ακούγεται σε ολόκληρη την πόλη, εκτός και αν έχει κερδίσει το ντέρμπι με τη Ρεάλ η αγαπημένη τους Barca.

Δεν μετανιώσαμε ούτε στιγμή που μείναμε στη Βαρκελώνη μια μέρα παραπάνω. Μετανιώσαμε όμως που φύγαμε τόσο γρήγορα…. αλλά θα ξαναπάμε. Στόχος μας ήταν να φτάσουμε με το Agila μας το βράδυ της Τρίτης στο Μόντε Κάρλο.
Η διαδρομή Βαρκελώνη – Μόντε Κάρλο διασχίζοντας όλη τη Νότια Γαλλία ήταν πολύ άνετη με το Agila μας, αλλά χωρίς τον ενθουσιασμό των πρώτων ημερών… Το ταξίδι της επιστροφή έχει ήδη αρχίσει.