Τετάρτη – Πέμπτη 30/9-1/10/09. Φτάσαμε στο Torello- 80 χιλιόμετρα Βόρεια της Βαρκελώνης- τον πρώτο σταθμό του μεγάλου οδοιπορικού μας. Η αρχική σκέψη ήταν να «σπάσουμε» τη διαδρομή και να σταματήσουμε για ξεκούραση σε ένα ενδιάμεσο σταθμό κάπου στη Νότια Γαλλία και να συνεχίσουμε σήμερα (Πέμπτη) το πρωί για Ταραγκόνα. Τα χιλιόμετρα της απόστασης που έπρεπε να διανύσουμε τη χθεσινή μέρα ήταν ούτε λίγο ούτε πολύ 1360 χιλιόμετρα. Με άλλα λόγια από Ανκόνα ανεβήκαμε προς Μιλάνο και μετά κατεβήκαμε προς Τζένοβα για να διασχίσουμε στη συνέχεια όλη τη Νότια Γαλλία από τη Νίκαια μέχρι το Περπινιόν. Από τις Κάνες και μετά η πινακίδα με κατεύθυνση προς Bαρκελώνη μας διευκόλυνε αφάνταστα, μιας και δεν θελήσαμε να πάρουμε μαζί μας GPS.
Αν οι δρόμοι της Ιταλίας – Atostrada- σε διευκολύνουν στο ταξίδι με την άψογη κατασκευή τους και τις τρεις λωρίδες κυκλοφορίας στη Γαλλία σε προκαλούν να απογειωθείς με την άνεσή τους. Σε πολλά σημεία θυμίζουν αεροδρόμια σε έκτατη ανάγκη. Το κακό με τους γαλλικούς δρόμους είναι τα συνεχή διόδια που σε αναγκάζουν να κόψεις ρυθμό αντίθετα με τους ιταλικούς που σε διευκολύνουν να μαζέψεις χιλιόμετρα. Στην Ιταλία μπαίνοντας στην «εθνική οδό» παίρνεις ένα εισιτήριο από τα εκδοτήρια των διοδίων και το πληρώνεις στην έξοδο της πόλης που θέλεις να πας. Έτσι δεν σταματάς παρά στην έξοδο που οδηγεί στον προορισμό σου και εκτός αυτού δεν γεμίζεις δεκάδες χαρτάκια αποδείξεων όπως κάνεις στη Γαλλία, που κάθε λίγο και λιγάκι πληρώνεις διόδια. Επίσης αν κάποιος ταξιδεύει πρώτη φορά μπορεί να μπερδευτεί με τις πινακίδες από χώρα σε χώρα γιατί στην Ιταλία οι πράσινες σου δείχνουν τον «εθνικό δρόμο ταχείας κυκλοφορίας» και οι μπλε τους «επαρχιακούς», ενώ στην Γαλλία το αντίθετο.
Στο χθεσινό ταξίδι μας ο καιρός ήταν εξαιρετικά ζεστός στην Ιταλία, ενώ στη Γαλλία αρχικά μας απείλησε με μαύρα σύννεφα πάνω από το Μόντε Κάρλο, αλλά στη συνέχεια μας υποδέχθηκε μέχρι τα σύνορα της Ισπανίας με δροσιά και έναστρο ουρανό. Το παράδοξο στους γαλλικούς δρόμους ήταν ότι ήταν άδειοι. Φαινόμενο σπάνιο. Τελικά ήταν το Champions League εκείνο το βράδυ που άδειασε τους γαλλικούς δρόμους.
Το Opel Αgila μας στο πρώτο του μεγάλο τεστ κοπώσεως αποδείχθηκε παλικάρι. Κατάπινε τα χιλιόμετρα αμάσητα όχι όμως και τα καύσιμα – προς μεγάλη μας ευχαρίστηση. Ειλικρινά δεν περιμέναμε ένα αυτοκίνητο πόλης σαν το Agila να είναι τόσο άνετο και σε μεγάλο ταξίδι. Κάθε 400 χιλιόμετρα φροντίζαμε να το εφοδιάσουμε με καύσιμα. Η τιμή της βενζίνης διαφέρει εξωφρενικά από χώρα σε χώρα. Έτσι στην Ιταλία γεμίσαμε με 1.23 ε το λίτρο, ενώ στην Γαλλία με 1.38 ε το λίτρο. Η ξεκούραστη οδήγηση του Agila- μάλλον αυτό οφείλεται στην πολύ καλή θέση οδήγησης και γενικά στον εσωτερικό του χώρο που σου δίνει την αίσθηση «μεγάλου» αυτοκινήτου- μας ώθησε να συνεχίσουμε το ταξίδι μας μέχρι το Tορεγιό. Οδηγήσαμε 12 ώρες με μοναδικές στάσεις για καφέ και σάντουιτς κατά τη διάρκεια του ανεφοδιασμού.
Η ώρα πια ήταν 01.00 όταν περάσαμε τα «σύνορα» Γαλλίας-Καταλονίας. Αλλαγή ξανά του σκηνικού στους δρόμους, που είχαν κάτι από Ιταλία, αλλά αρκετά στενότεροι. Όταν αντικρίζεις την πρώτη πινακίδα που σε καλωσορίζει στην Ισπανία φεύγει όλη η κούραση που έχεις μαζέψει στο ταξίδι. Ειδικά στην Καταλονία η υποδοχή του επισκέπτη είναι μοναδική – αξέχαστη θα έλεγα. Η έντονη μυρωδιά γουρουνίλας χτυπάει το αισθητήριο νεύρο της όσφρησης με τέτοια δύναμη που δε ξέρεις τι να κάνεις. Ομολογώ ότι η συγκεκριμένη μυρωδιά μου ήταν οικεία από την δική μας Ψυτάλλεια στο φόρτε της. Η αλήθεια είναι ότι η μυρωδιά της γουρουνίλας άλλοτε έντονη και άλλοτε όχι σε συνοδεύει σε όλη την Καταλονία από τα σύνορα μέχρι την Βαρκελώνη και την Ταραγόνα. Οι Καταλανοί βλέπετε είναι οι μεγαλύτεροι εκτροφείς γουρουνιών και προμηθευτές αλλαντικών σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Το απόγευμα θα είμαστε στο σέρβις παρκ για να μάθουμε τα παραλειπόμενα του αγώνα, αλλά και πώς τα πήγε μέχρι τώρα το ελληνικό πλήρωμα στην προετοιμασία του για το αυριανό ράλλυ.
Συμβουλές της ημέρας:
1. Αν ταξιδέψετε οδικώς από Ελλάδα για Ισπανία με αυτοκίνητο καλό θα είναι να προμηθευτείτε σάντουιτς από το τελευταίο autogrill σε ιταλικό έδαφος γιατί στη Γαλλία όχι μόνο είναι ακριβότερο το φαγητό, αλλά δεν τρώγεται κιόλας.
2. Όταν θα μπείτε στην Καταλονία καλό θα είναι να μην ανοίξετε παράθυρα γιατί η γουρουνίλα δύσκολα φεύγει. ‘Εχετε μαζί σας αρωματικά χαρτομάντηλα για να αντιμετωπίσετε τη μυρωδιά που δεν υποφέρετε.
3. Γενικά μείνετε συντονισμένοι στο zougla.gr
