Του Περικλή Χαλάτση
Το ερώτημα όλων είναι ένα.Πότε θα ομαλοποιηθεί η αγορά που έγινε άνω κάτω από την έλλειψη ημιαγωγών η πιο σωστά από την έλλειψη των microchips στην παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία.
Το ερώτημα δεν μπορεί να απαντηθεί. Ούτε οι ίδιοι οι επικεφαλής στις γραμμές παραγωγής δεν ξέρουν πότε θα είναι έτοιμοι να τροφοδοτήσουν σωστά και χωρίς προβλήματα την αγορά.
Ποιοι έχασαν και ποιοι κέρδισαν από αυτήν την απρόβλεπτη εξέλιξη. Αν δεν είχε εμφανισθεί ο Covid 19 δεν θα είχαν κλείσει τα εργοστάσια που κατασκευάζουν τα microchips. Οι αυτοκινητοβιομηχανίες ξαφνιάστηκαν και χωρίς να το θέλουν έπεσαν με κλειστά τα μάτια σε ένα σκόπελο που τους προξένησε ζημιές δισεκατομμυρίων.
Αυτοί που κέρδισαν είναι όσοι ασχολούνται με την εμπορία μεταχειρισμένων αυτοκινήτων. Ξεπούλησαν στους ανυπόμονους πελάτες ότι είχαν και δεν είχαν. Κάποιοι άλλοι που θορυβήθηκαν με τις αυξήσεις των τιμών στα καινούρια αυτοκίνητα βρήκαν λύση στα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα. Πήραν το δικό τους ρίσκο.
Ωστόσο το ερώτημα παραμένει. Πότε θα ομαλοποιηθεί η αγορά και πότε θα ξεκινήσουν να παραδίδονται τα αυτοκίνητα στους κατόχους τους. Γιατί οι παραγγελίες έχουν γίνει. Έχουν δοθεί γερές προκαταβολές. Οι παραγγελίες συνεχίζονται κανονικά. Όμως αυτοκίνητα δεν υπάρχουν. Και όσα βγαίνουν από τις γραμμές παραγωγής είναι μετρημένα.
Όταν η κατάσταση άρχισε να ελέγχεται οι γραμμές παραγωγής ξεκίνησαν τη λειτουργία τους με μειωμένο προσωπικό. Αρχικά με μια βάρδια την ημέρα και σήμερα με δύο. Δεν μπαίνει σε λειτουργία η 3η βάρδια γιατί απλά δεν υπάρχουν ημιαγωγοί. Δεν υπάρχουν microchips. Με 10 βάρδιες όμως τη βδομάδα δεν είναι δυνατόν να καλυφθούν οι ανάγκες που έχουν προκύψει.
Για παράδειγμα όλη η παραγωγή των smart phones, tablet, TV, laptop, computer, ηλεκτρονικών παιχνιδιών, φωτογραφικών μηχανών η ακόμη και φωτοτυπικών μηχανημάτων, βασίζεται στα microchips. Θα πρέπει να ξέρετε ακόμη ότι ένα microchip έχει μέγεθος μικρότερο από 10 νανόμετρα. (Ένα νανόμετρο ισούται με ένα δισεκατομμυριοστό του μέτρου).
Τα αυτοκίνητα χρησιμοποιούν άλλου είδους microchips. Μεγαλύτερης αντοχής. Πρέπει να αντέχουν και να λειτουργούν άψογα είτε το αυτοκίνητο κινείται στην έρημο με θερμοκρασίες +50 είτε στη Σιβηρία με θερμοκρασίες -30 βαθμούς.
Από τη στιγμή που ξεκινάει στη γραμμή παραγωγής να κατασκευάζεται ένα αυτοκίνητο χρειάζονται –ανάλογα με το μοντέλο- από 15-30 ώρες.
Όπως λένε οι ειδικοί, για να κατασκευαστεί από το μηδέν ένα Microchip χρειάζονται τέσσερις η και πέντε μήνες.
Στην Ευρώπη, υπάρχουν δύο γίγαντες που μοιράζονται την αγορά των microchips. Είναι η Infineon και η STMicroelectronics. Η πρώτη είναι γερμανική εταιρία και η δεύτερη ιταλό γαλλική. Η STMicroelectronics επένδυσε 3 δισεκατομμύρια δολάρια σε ένα νέο εργοστάσιο, στο Agrate που βρίσκεται στα περίχωρα του Μιλάνου. Από εκεί θα προμηθεύει τους κατασκευαστές αυτοκινήτων με microchips για αερόσακους, συστήματα πλοήγησης, συστήματα εκκίνησης κινητήρα χωρίς κλειδί, ακόμη και για προϊόντα ήχου για να ανταποκριθεί στην καθυστερημένη ζήτηση.
Όμως υπάρχει και κάτι άλλο. Είναι η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία που απωθεί τις επενδύσεις.Το 1998, η Ευρώπη παρήγαγε το 22% των microchips παγκοσμίως. Το 2019, το μερίδιο μειώθηκε στο 8% λόγω των υψηλών παροχών. Σύμφωνα με τους ειδικούς το μακροπρόθεσμο κόστος επένδυσης σε ένα εργοστάσιο microchips στην Ευρώπη είναι 33% υψηλότερο από ό,τι στη Νότια Κορέα και 43% υψηλότερο από ό,τι στην Ταϊβάν.
Για να ξεπεραστεί το πρόβλημα και να μπορέσουν οι αυτοκινητοβιομηχανίες στην Ευρώπη να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις της αγοράς ξεκίνησαν παραγγελίες απευθείας με τους κατασκευαστές παρακάμπτοντας τις ενδιάμεσες εταιρείες. Έτσι πιστεύουν ότι θα κερδίζουν χρόνο και χρήμα. Την κίνηση αυτή επιβεβαίωσε τόσο η Mercedes όσο και το Group της VW.