Του Γιώργου Παλληκάρη
Τα αυτοκίνητα αλλάζουν με αδιανόητη ταχύτητα. Μέσα σε μία δεκαετία, πριν ακόμα προλάβει να γίνει mainstream το turbo, ήρθε η ηλεκτροκίνηση και ιπποδυνάμεις που θα ζήλευαν και τα παλιά αγωνιστικά.
Ακόμα και η Ελλάδα όμως, που έχει τον γηραιότερο στόλο Ι.Χ. σε όλη την Ευρώπη, ήρθε η ώρα να συνηθίσει τις μεγαλύτερες αλλαγές που φέρνουν μαζί τους τα νέα αυτοκίνητα. Οι τρεις κυριότερες είναι:
Ηλεκτρικό χειρόφρενο: Ναι υπάρχουν ακόμα καινούργια αυτοκίνητα που προσφέρονται με το παλιό παραδοσιακό χειρόφρενο, όμως το 80% του συνόλου, εφοδιάζονται με ηλεκτρικό χειρόφρενο. Μία αλλαγή που μόνο θετικά προσφέρει. Αποδεσμεύει πολύ χώρο στην καμπίνα, προσφέρει ασφαλέστερη ακινητοποίηση κατά την χρήση του εν κινήσει, ενώ σε αρκετά οχήματα, μπορεί να ενεργοποιηθεί και μόνο του όταν ο επιλογέας είναι στο «P».
Τέλος οι ρεζέρβες: Δυστυχώς η παλιά κλασική ρεζέρβα στο χώρο αποσκευών αποτελεί παρελθόν. 9 στα 10 νέα οχήματα έχουν κιτ επισκευής ελαστικού και οι λόγοι είναι όλοι… υπέρ των αυτοκινητοβιομηχανιών. Γλυτώνουν πολλά λεφτά με την απουσία ρεζέρβας, ενώ μπορούν να προσφέρουν μεγαλύτερο χώρο στο πορτπαγκάζ. Το θέμα είναι ότι σε μία δύσκολη στιγμή, το κιτ επισκευής μπορεί να βοηθήσει, όμως αχρηστεύει το ελαστικό, ενώ δεν κάνει τίποτα σε περίπτωση που το λάστιχο έχει σκιστεί για τα καλά.
Ατμοσφαιρικοί κινητήρες: Ναι υπάρχουν (όπως και στο ηλεκτρικό χειρόφρενο) ακόμα μοντέλα (συνήθως μικρά) που στις βασικές τους και οικονομικότερες εκδόσεις εφοδιάζονται με ατμοσφαιρικούς κινητήρες. Όμως η πλειοψηφία των οχημάτων έρχεται πλέον με turbo και αυτό έχει τα θετικά έχει και τα αρνητικά του. Από τη μία το turbo προσφέρει καλύτερες επιδόσεις σε κινητήρες μικρότερου κυβισμού και μπορεί να κάνει έναν 1.000άρη να μετακινεί με άνεση 4 επιβάτες και τις αποσκευές τους. Από την άλλη το turbo εάν χαλάσει τότε η ζημιά είναι μεγάλη και είναι ένα ακόμα λιθαράκι στην πολυπλοκότητα του οχήματος. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πως οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες είναι ανώτεροι σε όλα, εκτός από τις επιδόσεις.
