Επιμέλεια: Γιώργος Παλληκάρης
Το ημερολόγιο δείχνει 1911 και πιο συγκεκριμένα 30 Μαΐου. Ο πρώτος αγώνας Indianapolis 500 πρόκειται να ξεκινήσει με τους 40 οδηγούς να έχουν παραταχθεί. Οι 39 από αυτούς, έχουν όλοι μαζί τους από έναν συνοδηγό με στόχο να τους βοηθάει στη συντήρηση του οχήματος και παράλληλα να τους ενημερώνει εάν κάποιο αγωνιστικό πλησιάζει απειλητικά από πίσω. Μόνο ο Ray Harroun βρίσκεται ολομόναχος στο αυτοκίνητο και αντί για συνοδηγό έχει έναν καθρέφτη 7.6 εκατ. επί 20 εκατ. σε μια αυτοσχέδια θήκη τοποθετημένη πάνω από το ταμπλό του.
Το χαμηλότερο βάρος του οχήματος του, έδωσε εύκολα τη νίκη στον Ray, στην πιθανότατα πρώτη εφαρμογή πίσω καθρέφτη σε αυτοκίνητο, στην ιστορία της αυτοκίνησης.
Το αυτοκίνητο του Harroun στο πρώτο Indy 500, το Marmon Wasp, το οποίο σημείωσε μέση ταχύτητα 120χλμ./ώρα, κατά τη νίκη του, ήταν μπροστά από την εποχή του με διάφορους τρόπους εκτός από τον καθρέφτη, όπως με το αεροδυναμικό σχήμα της ουράς.
Ο Harroun, ο οποίος πέθανε το 1968, είπε στον Davidson ότι του ήρθε η ιδέα για τον καθρέφτη όταν υπηρετούσε ως σοφέρ στο Σικάγο το 1904 για τον William Thorne, τον πρόεδρο της Montgomery Ward.
“Ήρθε ένα ταξί με άλογο”, είπε ο Harroun. “Ο τύπος καθόταν επάνω με ένα καπέλο και παρατήρησε ότι υπήρχε ένας στύλος που προεξείχε με έναν καθρέφτη”.
Οι καθρέφτες στα αυτοκίνητα μπήκαν σε μαζική παραγωγή το 1921, όταν ο Elmer Berger κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας τον πρώτο καθρέφτη οπισθοπορείας στη βιομηχανία. Ονόμασε τη συσκευή “COP SPOTTER”, καθώς τη χρησιμοποιούσε κυρίως για να προσέχει τους αστυνομικούς που ακολουθούσαν το αυτοκίνητό του!
