Του Γιώργου Παλληκάρη
Είναι τόσες πολλές οι κατηγορίες επικίνδυνων οδηγών πλέον, που το να επιστρέψει κανείς σπίτι του σώος και χωρίς νεύρα μετά από οδήγηση, είναι σχεδόν απίθανο.
Έχουμε τους «χεράδες» που νομίζουν πως το αυτοκίνητο είναι προέκταση του σώματος τους και νιώθουν πως ο Schumacher θα έκανε στην άκρη να περάσουν. Κολλάνε στο μπροστινό αυτοκίνητο, πραγματοποιούν σφήνες χωρίς φλας, χώνονται σε σημεία που δεν χωράνε ούτε μηχανάκια και προκαλούν μία απίστευτη αναστάτωση και στους υπόλοιπους οδηγούς.
Από την άλλη, έχουμε εκείνους που θεωρούν πως όλοι πρέπει να κινούνται με τους ίδιους ρυθμούς (τους δικούς τους ρυθμούς προφανώς). Μπορούν να ταξιδεύουν με 80χλμ./ώρα στην αριστερή λωρίδα της Εθνικής Οδού, αδιαφορώντας για την πορεία των υπολοίπων, και ξαφνικά να βρεθούν με μία κίνηση στην τέρμα δεξιά λωρίδα, θεωρώντας πως όλοι γνωρίζουν τις προθέσεις τους.
Φυσικά υπάρχει η ακόμα πιο επικίνδυνη κατηγορία εκείνων που ανυπομονούν να πιάσουν το τιμόνι και να δεχθούν κάποιο ερέθισμα ώστε να τσακωθούν. Βρισιές, χειρονομίες, ακόμα και βιαιοπραγίες για αστεία πράγματα όπως μία προσπέραση.
Από το να γίνουμε μία ατελείωτη ζούγκλα στον δρόμο, φαίνεται πως η λύση για να βρίσκεται πάντα το δίκιο, είναι οι κάμερες καταγραφής. Για του λόγου το αληθές, δείτε μία κάμερα από Tesla Model 3, να καταγράφει έναν οδηγό να πετάει ρόπαλο του μπέιζμπολ μόνο και μόνο επειδή τον προσπέρασαν.
Πόσο θα «μαζεύονταν» όλοι αυτοί οι ψευτόμαγκες εάν γνώριζαν πως θα υπάρχει αποδεικτικό στοιχείο για κάθε τέτοια τους κίνηση;