Δίχως καμία αμφισβήτηση, βρισκόμαστε σε ένα μεγάλο σταυροδρόμι το οποίο οφείλει να γίνει μονόδρομος. Οι μετακινήσεις μας πλέον οφείλουν να ακολουθούν του κανόνες που θέτει το περιβάλλον, ένα περιβάλλον που βρίσκεται σε σημείο καμπής και πλέον επιτάσσει έξυπνες αλλαγές και λύσεις. Μετακινήσεις και προστασία του φυσικού πλούτου οφείλουν να συμβαδίζουν.
Η νοοτροπία των έως τώρα μετακινήσεων οφείλει να αλλάξει ριζικά εάν θέλουμε να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε την φυσική ομορφιά και τον καθαρό αέρα. Μέχρι πρόσφατα η ορμή από την εξέλιξη της τεχνολογίας στην αυτοκίνηση ήταν τόσο μεγάλη που για λίγο ξεχάστηκε το δάσος και όλοι κοιτούσαν πόσο μπορεί να ψηλώσει το δέντρο. Πλέον είναι η ώρα των αποφάσεων και όλα δείχνουν ότι το πρώτο μεγάλο βήμα αλλαγής έχει γίνει, τόσο από τις εταιρίες όσο και από τις πολιτικές αρχές.
Εν αρχή είναι οι αυτοκινητοβιομηχανίες που έχουν ήδη εστιάσει σε τεράστιο βαθμό στον σταδιακό εκμηδενισμό του αποτυπώματος στο περιβάλλον. Η ανάπτυξη οχημάτων με μηδενικούς ρύπους, η χρήση ανακυκλώσιμων υλικών στα νέα μοντέλα, αλλά και δημιουργία νέων τεχνοτροπιών για την αξιοποίηση π.χ. των μπαταριών στα EV αυτοκίνητα, είναι τα πρώτα μεγάλα βήματα προς την σωστή κατεύθυνση. Δισεκατομμύρια ευρώ έχουν επενδυθεί για την δημιουργία τεχνολογιών που επιτρέπουν τα νέα αυτοκίνητα να είναι πιο «πράσινα» από ποτέ, τόσο κατά την χρήση όσο και κατά την απόσυρση τους.
Έπειτα έρχονται οι πολιτειακές ενισχύσεις για την βιώσιμη κινητικότητα. Η αντικατάσταση του στόλου των ΜΜΜ με ηλεκτρικά οχήματα μηδενικών ρύπων, η επέκταση των σταθερών συγκοινωνιών (π.χ. η νέα Γραμμή 4 του Μετρό), αλλά και η προώθηση μέσω επιδοτήσεων της ηλεκτροκίνησης, είναι το σημαντικότερο λιθαράκι στην συλλογική προσπάθεια προστασίας του περιβάλλοντος αλλά και των πολιτών.
Στην κορυφή της προσπάθειας, έχοντας τον τελευταίο αλλά και σημαντικότερο λόγο, είμαστε εμείς οι πολίτες που μπορούμε να στηρίξουμε ή να σαμποτάρουμε αυτή την ιστορική αλλαγή. Έχοντας πάντα στο μυαλό μας πως το περιβάλλον δεν μας ανήκει αλλά μας επιτρέπει να ζούμε σε αυτό, ο σεβασμός μας οφείλει να γίνει έμπρακτος. Μπορούμε αρχικά εφόσον έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε ένα ηλεκτρικό ή υβριδικό αυτοκίνητο που αφήνει ελάχιστο αποτύπωμα στο περιβάλλον. Μπορούμε να χρησιμοποιούμε τα ΜΜΜ όταν έχουμε μετακινήσεις στο κέντρο των πόλεων, αλλά και επίσης να διατηρούμε σε όσο καλύτερη κατάσταση μπορούμε τα ήδη υπάρχοντα οχήματα. Μπορεί η οικονομία να είναι στο ναδίρ, αυτό όμως δεν σημαίνει πως το service του αυτοκινήτου μετατρέπεται από αναγκαία σε προαιρετική διαδικασία.
Πολίτες, πολιτεία και φυσικά αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν την συνταγή για μία συνεργασία που θα προωθήσει σε ένα κοντινό πλάνο, την βιώσιμη κινητικότητα. Μία αλυσίδα που όμως εάν ένας κρίκος σπάσει, τότε το αποτέλεσμα δεν θα δικαιώσει κανέναν.
