Επιμέλεια: Γιώργος Παλληκάρης
Τα συστήματα υποβοήθησης του οδηγού με λειτουργία αυτόνομης οδήγησης, μπορούν σίγουρα να βοηθήσουν στην πρόληψη των συγκρούσεων, αλλά δεν είναι ακόμη έτοιμα να αναλάβουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Μια πρόσφατη μελέτη ανέλυσε πάνω από 37.000 συγκρούσεις οχημάτων και διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι είναι λιγότερο πιθανό να συγκρουστούν σε στροφές ή σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού σε σχέση με την αυτοματοποιημένη τεχνολογία. Και οι αριθμοί δεν είναι καν κοντά.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Nature Communications, διαπίστωσε ότι τα οχήματα που χρησιμοποιούν αυτοματοποιημένα συστήματα είχαν πέντε φορές περισσότερα ατυχήματα κατά την ανατολή ή τη δύση του ηλίου.
Στις στροφές, η αναλογία ήταν διπλάσια.
Όσον αφορά τις καταστάσεις χαμηλού φωτισμού, η μελέτη υπογραμμίζει τους περιορισμούς με τις κάμερες και τους αισθητήρες και την αδυναμία προσαρμογής στις συνθήκες. Για παράδειγμα, οι σκιές νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ θα μπορούσαν να παρερμηνευθούν ως αντικείμενα. Η αυξομείωση του φωτός μπορεί επίσης να είναι προβληματική, προκαλώντας χάος στους αλγορίθμους και σύγχυση στο σύστημα. Από την άλλη πλευρά, αντικείμενα σε σκιές μπορεί να μην ανιχνεύονται καθόλου. Αυτό υποστηρίζεται από δοκιμές σύγκρουσης που δείχνουν σταθερά ότι τα οχήματα φρενάρουν αργά ή δεν σταματούν καθόλου για προσομοιωμένους πεζούς ή ζώα.
Όσον αφορά τις στροφές, η επίγνωση της κατάστασης αναφέρεται ως πιθανό σημείο προβληματισμού για τα σημερινά αυτοματοποιημένα συστήματα. Οι αισθητήρες και οι κάμερες μπορεί να μην ανιχνεύουν όλα τα εμπόδια σε μια τόσο δυναμική τοποθεσία όπως μια διασταύρωση, αλλά το πρόβλημα υπερβαίνει ακόμη και αυτό. Η μελέτη επισημαίνει ότι τα σημερινά συστήματα γενικά “βλέπουν” την περιοχή σχετικά κοντά σε ένα όχημα. Ενώ ένας άνθρωπος θα μπορούσε να δει μια πυκνή ομίχλη από πιο μακριά και να λάβει προληπτικά μέτρα, ένα αυτοκίνητο υπό αυτόνομο έλεγχο απλώς θα συνέχιζε να κινείται.
Υπάρχουν στοιχεία που το επιβεβαιώνουν αυτό. Εξετάζοντας τις ενέργειες που έγιναν πριν από μια σύγκρουση, τα περισσότερα οχήματα υπό αυτόνομο έλεγχο οδηγούσαν ευθεία και με σταθερή ταχύτητα πριν από την εφαρμογή ελιγμών έκτακτης ανάγκης. Τα αυτοκίνητα που οδηγούνταν από ανθρώπους παρουσίασαν περισσότερες περιπτώσεις επιβράδυνσης και αλλαγής λωρίδας πριν από τη σύγκρουση.
Η μελέτη λαμβάνει υπόψη μια πληθώρα μεταβλητών για να καταλήξει σε αυτά τα συμπεράσματα, αλλά το αποτέλεσμα είναι σαφές. Τα συστήματα υποβοήθησης του οδηγού, όπως είναι τώρα, είναι ακριβώς αυτό: βοηθήματα.
