Του Περικλή Χαλάτση
Θυμόσαστε τι είχε γίνει στην προηγούμενη κακοκαιρία όταν χιλιάδες οδηγοί αποκλείσθηκαν στην Αττική οδό, στην Εθνική οδό αλλά και σε εκατοντάδες δρόμους στα Βόρεια Προάστια;
Από τη μια δεν υπήρχε σωστός συντονισμός. Ο κρατικός μηχανισμός και όχι μόνο, πιάστηκε στον ύπνο. Από την άλλη οι οδηγοί της Αττικής που είναι άσχετοι στην οδήγηση σε χιονισμένους δρόμους αψήφησαν -έχοντας άγνοια του κινδύνου- βασικές οδηγίες για να μην εγκλωβισθούν στα χιόνια.
Αυτή τη φορά σωθήκαμε. Ο κρατικός μηχανισμός έλαβε μέτρα. Νομαρχίες, δήμοι, κοινότητες πανέτοιμες περίμεναν να επέμβουν με ειδικά μηχανήματα και να μην εγκλωβισθεί στους δρόμους ούτε ένας οδηγός.
Κάποιοι είπαν ότι δεν παρουσιάσθηκαν προβλήματα γιατί οι οδηγοί είχαν αλυσίδες. Δυστυχώς θα απογοητεύσουμε αυτούς τους «υπεύθυνους» που διατυμπανίζουν αυτή την εκδοχή.
Προβλήματα δεν είχαμε γιατί τα μηχανήματα των δήμων έριχναν διαρκώς αλάτι στους χιονισμένους δρόμους. Από νωρίς το απόγευμα μηχανήματα φορτωμένα με αλάτι ήταν ακόμη και στην οδό Ακαδημίας, στο Σύνταγμα, τη λεωφόρο Συγγρού. Φυσικά ενισχυμένες ήταν οι δυνάμεις των δήμων από τα βόρεια Προάστια μέχρι και την Ελευσίνα που από νωρίς «ντύθηκε» στα λευκά.
Η αλήθεια είναι ότι οι οδηγοί πειθάρχησαν και όλο χαρά άνοιγαν τα πορτμπαγκάζ για να δείξουν στους τροχονόμους ότι είχαν αλυσίδες η χιονοκουβέρτες. Μόνο που τις είχαν ως διακοσμητικά αξεσουάρ και για να μην χρεωθούν το πρόστιμο.
Αλλά μέχρι εκεί. Όταν έφθασαν στους χιονισμένους δρόμους, άλλοι έβγαζαν τις αλυσίδες και τις περιεργάζονταν. Τις έβλεπαν για πρώτη φορά πως είναι.
Μπορεί ο υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Μιχάλης Παπαδόπουλος, να πέτυχε το σκοπό του και να έχουν όλοι οι οδηγοί τα απαραίτητα αξεσουάρ για να μην κολλήσουν στους χιονισμένους δρόμους όμως αυτό που διαπιστώσαμε είναι ότι μόνο ένας στους δέκα έβγαζε τα γάντια του και έβαζε αλυσίδες. Οι εννέα στους δέκα περίμεναν τη …βοήθεια του κοινού.
Αν δεν υπήρχαν κάποιοι οδηγοί να βοηθήσουν τότε οι περισσότεροι θα έμεναν στο ίδιο σημείο. Οι περισσότεροι τροχονόμοι που βρίσκονταν στα σημεία που ξεκίναγαν τα προβλήματα έδειχναν στους οδηγούς πως τοποθετούνται αλυσίδες.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο υφυπουργός θα είχε κερδίσει το στοίχημα με τις αλυσίδες αν στους μεν νέους οδηγούς που δίνουν για το δίπλωμα γινόταν επίδειξη στους εκπαιδευτές τους και για τους «παλιούς» οργάνωνε υποχρεωτικά σεμινάρια. Όχι να πηγαίνει όποιος θέλει. Γιατί δυστυχώς οι κάτοικοι στην Αττική δεν έχουν πεισθεί ότι πρέπει να μάθουν πως μπαίνουν οι αλυσίδες. Βλέπετε ότι οι κάτοικοι στα Γρεβενά και στη Φλώρινα η σε άλλες περιοχές της Β. Ελλάδος, μαθαίνουν πως μπαίνουν οι αλυσίδες πριν πάρουν το δίπλωμα οδήγησης. Είναι η ανάγκη που τους κάνουν να μάθουν αφού στις περιοχές τους χιονίζει αρκετά συχνά.
Ευτυχώς στην Αττική τα συχνά προειδοποιητικά μηνύματα από το 112 τα έλαβαν σοβαρά όσοι δεν είχαν προμηθευτεί με αλυσίδες και έμειναν στα σπίτια τους. Αυτό περιόρισε τους κινδύνους.
Οι οδηγοί θα πρέπει ακόμη να μάθουν ότι εκτός από τις αλυσίδες σημαντικό ρόλο στην ασφαλή μετακίνησή τους παίζουν και τα ελαστικά. Είναι αυτά που έρχονται σε επαφή με το δρόμο. Και πρέπει να είναι σε καλή κατάσταση. Για να είναι αποτελεσματικά σε ένα επικίνδυνο φρενάρισμα στο βρεγμένο δρόμο. Αν τα ελαστικά έχουν φθαρεί η έχουν σκληρύνει τότε δεν είναι αποτελεσματικά.
Δεν κάνετε οικονομία όταν κυκλοφορείτε με λάστιχα που έχουν «φάει» τα ψωμιά τους. Στις περιοχές που χιονίζει συχνά οι οδηγοί χρησιμοποιούν χειμερινά ελαστικά που είναι σχεδιασμένα ώστε να αποδίδουν σε θερμοκρασίες κάτω από τους 7 βαθμούς Κελσίου και μπορούν να κυκλοφορήσουν στους χιονισμένους δρόμους. Έχουν ειδική χάραξη για το χιόνι. Προσοχή όμως. Όχι για πάγο. Ο πάγος θέλει αλυσίδες η ελαστικά με καρφιά. Με αυτά κυκλοφορούν οι οδηγοί στη Β. Ευρώπη που ζουν και κινούνται σε περιοχές που το χειμώνα είναι πάντα χιονισμένες.
Η βροχή και το χιόνι θέλουν σεβασμό. Οι οδηγοί δεν μπορεί να κινούνται με τις ίδιες ταχύτητες που συνηθίζουν στο στενό οδόστρωμα. Όταν βρέχει η χιονίζει θα πρέπει να αλλάζουν λογική και τακτική. Και φυσικά όταν οι συνθήκες το επιβάλλουν οι αλυσίδες πρέπει να χρησιμοποιούνται για να υπάρχει ασφάλεια για όλους.
