Του Βασίλη Γ. Σαρημπαλίδη
Σοκ στην κοινωνία των φίλων της ταχύτητας έχουν προκαλέσει θανατηφόρα δυστυχήματα που έχουν συμβεί τις τελευταίες ημέρες σε δημόσιους δρόμους. Πρόσφατα νεαροί έχασαν τη ζωή τους όταν το Subaru Impreza στο οποίο επέβαιναν ξέφυγε της πορείας του. Την περασμένη Τετάρτη ένα Citroen Βάλτε επιτέλους ένα τέλος σε αυτόν τον άδικο πόλεμο της ασφάλτου… Saxo έμελλε να γίνει συντρίμμια όταν ο οδηγός έχασε τον έλεγχο και καρφώθηκε σε κολώνα με αποτέλεσμα να σκοτωθούν οι επιβάτες…
Χθες το βράδυ στην Κοζάνη, άλλη μία παρέα νεαρών φίλων της ταχύτητας ενεπλάκη σε ατύχημα όταν το Renault Megane στο οποίο επέβαιναν βγήκε από το δρόμο αλλά ευτυχώς για τους επιβαίνοντες, απλά τραυματίστηκαν. Τα περιστατικά συνεχώς πληθαίνουν και ιδίως αυτά που αφορά την ταχύτητα σε δημόσιους δρόμους. Είναι ξεκάθαρο πλέον πως η Πολιτεία δεν λαμβάνει δραστικά μέτρα και αφήνει στο έλεος του Θεού, νεαρούς οδηγούς οι οποίοι καθημερινά βάζουν σε κίνδυνο τις ζωές τους αλλά και των γύρων τους.
Εκτόνωση πού;
Το έχουμε γράψει πάρα πολλές φορές και το ομολογεί ένα μεγάλο ποσοστό όλων αυτών που αγαπούν την ταχύτητα. Είναι αδιανόητο η Ελλάδα του 2015 να μην διαθέτει χώρους εκτόνωσης των οδηγών, όπως ισχύει και με άλλα αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το στίβο κ.ά. Να σημειώσουμε Οι φίλοι της ταχύτητας χρειάζονται χώρους εκτόνωσης που αυτή τη στιγμή είναι ελάχιστοι στην Ελλάδα πως και οι κόντρες, για παράδειγμα (βλέπε dragster), θεωρούνται άθλημα αλλά για να μπορεί ο καθένας να το απολαμβάνει θα πρέπει και η Πολιτεία να του προσφέρει τους κατάλληλους χώρους.
Επιπλέον και η ίδια η Ομοσπονδία Μηχανοκίνητου Αθλητισμού έχει υποχρέωση βάσει του καταστατικού της, να αναπτύσσει με το σωστό τρόπο το άθλημα και όχι να αφήνει στη μοίρα τους, καθημερινά χιλιάδες φίλους της ταχύτητας.
Δυστυχώς τα παιδιά που χάθηκαν δεν γυρίζουν πίσω, όμως θα πρέπει επιτέλους να υπάρξει ανταπόκριση από όλους τους υπευθύνους, αν φυσικά θέλουμε να μην θρηνούμε θύματα και ιδίως νεαρών οδηγών…
Επιτέλους κάντε κάτι χειροπιαστό και μην μένετε με τα χέρια σταυρωμένα και τα μάτια δεμένα…
