Είτε είσαι υπέρ της ηλεκτροκίνησης, είτε ορκισμένος εχθρός της, οφείλεις να αποδεχθείς πως τα ηλεκτροκίνητα είναι το μέλλον της αυτοκίνησης. Η Ευρώπη έχει θεσπίσει τα νέα όρια ρύπων και οι αυτοκινητοβιομηχανίες επενδύουν δεκάδες δισεκατομμύρια για την ανάπτυξη ηλεκτρικών αυτοκινήτων με στόχο να αποφύγουν τα πρόστιμα.
Το ερώτημα όμως της φόρτισης είναι αυτό που κάνει τους περισσότερους σκεπτικούς
Αφού ήδη έχει μειωθεί το κόστος των μπαταριών (που αποτελεί και το 60% της συνολικής τιμής ενός νέου ηλεκτρικού αυτοκινήτου), το μοναδικό πρόβλημα που παραμένει για την ολοκληρωτική επικράτηση των e-cars είναι η φόρτιση τους. Οι περισσότεροι δεν είναι στην ευχάριστη θέση να απολαμβάνουν το προσωπικό τους παρκινγκ στο οποίο θα μπορούν να τοποθετήσουν φορτιστή και να είναι πραγματικά ξέγνοιαστοι για την αυτονομία (κάτι που συναντάται στη Νορβηγία). Έτσι λοιπόν οι εταιρίες προσπαθούν να βρουν εναλλακτικούς τρόπους φόρτισης που θα επιτρέψουν σε όλους να μπορούν να ζήσουν παρέα με ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο.
Φόρτιση κατά την οδήγηση σε ειδικά διαμορφωμένη λωρίδα
Μία ομάδα ερευνητών από ένα πανεπιστήμιο της Αγγλίας, υποστηρίζει πως οι σταθεροί φορτιστές δεν είναι η μοναδική λύση. Αντιθέτως αναφέρουν πως ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο θα μπορεί να φορτίζεται επαγωγικά, όταν θα κινείται πάνω σε μία ειδικά διαμορφωμένη λωρίδα στον αυτοκινητόδρομο. Φανταστείτε να κινείστε στην Αθηνών – Λαμίας και όποτε θα χρειάζεται φόρτιση το αυτοκίνητο σας, αντί να σταματάτε, να οδηγείτε στην δεξιά λωρίδα και να αυξάνεται η αυτονομία. (με το κόστος ίσως να εμπεριέχεται στα διόδια;)
Φυσικά αυτό το φιλόδοξο σχέδιο έρχεται να λύσε τα χέρα στα μακρινά ταξίδια. Τι γίνεται όμως μέσα στην πόλη;
Και για την καθημερινή χρήση, έχει γίνει αναφορά από την ίδια ομάδα, πως θα μπορούσε να εφαρμοστεί το ίδιο σύστημα κατά την παραμονή σε ένα κόκκινο φανάρι. Όσο περισσότερο θα παραμένει σταματημένο το αυτοκίνητο στο φανάρι, τόσο περισσότερο θα φορτίζει.
Φυσικά όλα τα παραπάνω αποτελούν μία τεχνολογικά υπαρκτή θεωρία, που γεννά όμως πολλά πρακτικά ερωτήματα. Από το κόστος αυτών των επενδύσεων μέχρι και απλές ερωτήσεις που σίγουρα θα περάσουν αρκετά χρόνια για να απαντηθούν.
Η Σουηδία έχει ήδη εγκαινιάσει έναν δρόμο 2χλμ. στο οποίο ειδικά τοποθετημένο σύστημα με το κόστος της κατασκευής του να είναι σχεδόν 1 εκ. ευρώ ανά χιλιόμετρο. Σε αυτή τη περίπτωση οι ειδικές ράγες ενώνονται με ένα μηχανικό «μπράτσο» με μία υποδοχή στο κάτω μέρος του αυτοκινήτου.
Πόσο πιθανό είναι να δούμε κάτι τέτοιο και στην Ελλάδα;
