Μοναξιασμένοι οι άνθρωποι στην απάνθρωπη πόλη, ακολουθούν το αποτύπωμα του ιδρώτα από το γυμνό τους πόδια πάνω στην άσφαλτο. Τριγυρνούν στους δρόμους....
Και ξαφνικά το μαχαίρι το έμπηξαν, μαυροντυμένοι φονιάδες, βαθειά μέχρι το κόκκαλο, στο κορμί της χώρας. Τον σκότωσαν καθώς εκείνος κοιτούσε το ήλιο τραγουδώντας...
Η παρούσα κατάσταση της παιδείας, η «Παιδείας της Αμάθειας», δεν είναι μια ατυχής δυσλειτουργία της κοινωνίας. Είναι στοχευόμενη επίθεση κατά του ανθρωπιστικού ιδεώδους και επιβάλλεται ως αναγκαία...
Το συμβούλιο των νταβατζήδων του λαού (αυτοί οι λαομπαίχτες), συνεκλήθη ακόμη μία φορά, επειγόντως, σε σύσκεψη. Ανίκανοι να σκεφθούν, ποτέ δεν κατείχαν αυτήν την κοπιαστική τέχνη, προτιμούν άκοπα να...
ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ περήφανη, που μας χωρά όλους. Πατρίδα, που να την αγαπάμε κι όχι να την καπηλευόμαστε, ανεμίζοντας, της λέξης το κουφάρι, αδειανό πουκάμισο, τρύπια σημαία, να την καίνε τα...
Η σύγχρονη υψηλής τεχνολογίας ιατρική καλπάζει. Και όλοι, γιατροί, άρρωστοι, πολιτεία και κοινωνία τρέχουν, ξέπνοοι ξοπίσω της εκστασιασμένοι από τα θαύματά της. Αντικατάσταση σχεδόν κάθε...
Τα ΠΗΡΑΤΕ όλα, τα ΚΛΕΨΑΤΕ όλα, τα ΧΑΛΑΣΑΤΕ όλα, εσείς, των ονείρων οι παγκοσμιοποιημένοι τρομοκράτες. Κι αφήσατε ξυλάρμενο τον άνθρωπο, μέσα στον ωκεανό του παγκοσμιοποιημένου τίποτα...
Οι άχρηστοι ασύδοτοι, ανίκανοι κυβερνήτες μας και άρχοντές μας, «Που κατά βάθος έγιναν /σαν ένα είδος υπηρέται των Ρωμαίων.» (Κ. Καβάφης). «Μέτριοι άψυχοι μεγαλοκατεργάρηδες με το δέος της οικονομίας»...
Οι δερβίσηδες τροϊκανοί και οι ντόπιοι «μικροί, ανίκανοι και τυφλοί κυβερνήτες… α´ στο διάολο μαλάκες» (Γ. Σεφέρης), κόπτονται για τη σωτηρία της Πατρίδος (οι πατριδέμποροι)...
Το συμβούλιο των νταβατζήδων, οι λαομπαίχτες, συνεκλήθη ακόμη μία φορά, επειγόντως, σε σύσκεψη. Ανίκανοι να σκεφθούν, ποτέ δεν κατείχαν αυτήν την κοπιαστική τέχνη...
Ως πότε, ο αδικών θα αδικεί κι ο ρυπαρός θα ρυπαίνει, και σεις, κρυμμένοι πίσω από τους άνομους νόμους σας, θα κάνετε εξεταστικές επιτροπές για ανεπίτρεπτες κομπίνες; Ως πότε, οι διεφθαρμένοι θα διαφθείρετε...
Στ’ ανοιχτά της απελπισίας, φυσάνε οι άνεμοι του τυφώνα της παγκοσμιοποίησης του χρήματος και της πολτοποίησης του ανθρώπου. Με κλειδαμπαρωμένα μάτια, οι βουλιμικοί του κέρδους...
«Σώπαινε ο λαός, και κανείς δεν μιλούσε, γιατί ήταν φοβισμένος και έβλεπε πως οι συνωμότες ήταν πολλοί. Ησυχίαν είχεν ο Δήμος και αντέλεγε ουδείς, δεδιώς και ορών ότι πολύ το ξυνεστηκός.» (Θουκυδίδης)...
Η ιατρική κοινότητα, τουλάχιστον το μέρος της που συνειδητοποιεί και προβλέπει τα ερχόμενα, τα οποία είναι, πλέον, ορατά για όσους θέλουν να τα δουν και δεν εθελοτυφλούν, αισθάνεται ότι οι αξίες της καλής ανθρώπινης...