Το ελληνικό ποδόσφαιρο πρέπει να είναι πολύ πιο φτωχό από όσο πιστεύουμε, ώστε να προκύπτουν ενέργειες που ουσιαστικά το ταπεινώνουν και το εκθέτουν κυρίως εκτός συνόρων. Τον τελευταίο καιρό, οι δύο σοβαρότερες ποδοσφαιρικές δυνάμεις του τόπου, δηλαδή ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, έχουν αποδυθεί σε υπερπροσπάθεια, προκειμένου να διατηρήσουν στις τάξεις τους καθεμιά τον βασικό της σκόρερ.
Δηλαδή ο Ολυμπιακός τον Βέλγο Κέβιν Μιραλάς και ο Παναθηναϊκός τον Γάλλο Τζιμπρίλ Σισέ. Η επιμονή στους δύο χρήσιμους ποδοσφαιριστές σχεδόν προκαλεί και μάλλον δυσαρεστεί τους λοιπούς μαχητές των δύο ιστορικών κλαμπ για λόγους εντελώς αυτονόητους.
Ο Μιραλάς είναι καλός ποδοσφαιριστής, όμως έγινε περιζήτητος και αναντικατάστατος επειδή η πειραϊκή ομάδα δεν έχει καταφέρει να αναδείξει αντίστοιχο κυνηγό. Άλλοτε μπορούσε, σήμερα δείχνει σχεδόν αδύνατο. Έτσι, ένα σχεδόν παιδί από μικρή ομάδα της Εσπερίας, υποχρέωσε την διοίκηση του «Θρύλου» να δράσει με ξεχωριστή επιμέλεια και ταχύτητα, ώστε να εξασφαλίσει την παραμονή του στον Πειραιά.
Με τον Σισέ τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Αυτός ο ποδοσφαιριστής κατάφερε πέρυσι να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στην πρώτη γραμμή και με άφθονα γκολ να βοηθήσει ώστε η ομάδα της Αθήνας να κερδίσει το νταμπλ, όμως ήταν η συνταγή Νίκου Πατέρα και η συνταγή του να μη λείπει τίποτα από την ομάδα του που έδωσαν σούπερ πλεονεκτήματα στους «πράσινους».
Ο Σισέ έχει δείξει εξαιρετικό επαγγελματισμό, όμως μην ξεχνάμε πως δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, αφού είναι ο παίκτης που αμείβεται με τα περισσότερα χρήματα σε ένα πρωτάθλημα από τα φτωχότερα στην Ευρώπη, τόσο σε θέαμα όσο και σε οικονομικό εύρος.
Από την επομένη των όσων συνέβησαν στο Καραϊσκάκη (με αφορμή το ντέρμπι των δύο μεγάλων του ελληνικού πρωταθλήματος), ο Γάλλος στράϊκερ προσπαθεί να επιβάλει στους ανθρώπους που τον αγαπούν τον στηρίζουν και τον… πληρώνουν ότι «δεν θέλει να μείνει άλλο στον Παναθηναϊκό».
Αγαπάει τους «πράσινους» και ευχαριστεί για το ενδιαφέρον τους, αλλά δεν θέλει να συνεχίσει. Αυτό είναι κατανοητό. Εκείνο που δεν είναι, αφορά στο πείσμα του επίσημου Παναθηναϊκού (που στερείται σοβαρού διοικητικού σχήματος) να θέλει να διατηρήσει στην Παιανία ένα χολωμένο μαχητή.
Είναι λάθος ένας σύλλογος μεγάλος –όπως ο ΠΑΟ- να «πέφτει στα πόδια» ποδοσφαιριστή του, όσο δυναμικό επώνυμο και να διαθέτει ο τελευταίος.
Ερώτηση: τι έχει να χάσει ο Παναθηναϊκός αν ο Τζιμπρίλ Σισέ αποφασίσει να φύγει ώστε να συνεχίσει την καριέρα του στην Μπλάκμπερν, ή στην Νιουκάστλ ή στην Μπορντό; Θα είναι –στα 31 του- ένα χρήσιμος κυνηγός με μερικά γκολ, αλλά δύσκολα θα κερδίσει όσα απολαμβάνει δύο χρόνια στον Παναθηναϊκό. Δηλαδή θα εξασφαλίσει απλά μια θέση στην σκακιέρα και δεν θα είναι ο «πρώτος» στις καρδιές των θαυμαστών!
Μόνο οι ρατσιστικές αποδοκιμασίες σε βάρος του Γάλλου πρώην διεθνή κυνηγού αποτελούν σοβαρή δικαιολογία να θέλει να αφήσει την Ελλάδα, αλλά αυτό διορθώνεται. Αν θελήσει η υπεύθυνη Αρχή του πρωταθλήματος ( Υπουργείο Αθλητισμού, ΕΠΟ κλπ.) να σταματήσει το άθλιο φαινόμενο, θα το επιτύχει σε ελάχιστες ώρες (τιμωρώντας σκληρά τις ΠΑΕ με αφαίρεση βαθμών ή τσουχτερά πρόστιμα).
Κατά τα άλλα, ουδείς θα νοιώσει φτωχότερος χωρίς τον Σισέ. Ίσως στενοχωρηθούν κάπως οι… παπαράτσι και γενικώς οι κυνηγοί του τηλεοπτικού κουτσομπολιού που θα χάσουν ένα καλό πρωταγωνιστή.
Ίσως επίσης λείψει του γνωστού εκδότη περιοδικών «λάμψης και γοητείας», που πρόσφατα τίμησε τον ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού σε βραδιά για άνδρες, που ο Σισέ εμφανίστηκε με ανατρεπτική ενδυματολογική συμπεριφορά.
Άντε να ενοχληθούν λίγο (και) οι πωλητές βαφής μαλλιών, που θα «χάσουν» έναν καλό (και πιστό) πελάτη. Κατά τα άλλα, το «μοναστήρι» να είναι καλά και ο Παναθηναϊκός θα καταφέρει να αντικαταστήσει με λιγότερα χρήματα τον πρώτο του σκόρερ (όπως έχει επιτύχει κατ’ επανάληψη όταν σταμάτησαν ο Αντώνης Αντωνιάδης, ο Γρηγόρης Χαραλαμπίδης, ο Χρίστος Βαζέχα, ο Κωστάκης Φραντζέσκος κλπ.
