HAARETZ
16 Ιουνίου 2024 – 3:03 π.μ. IDT
Φυλακή. Ο στρατηγός Yisrael Shomer σε μια συνάντηση αξιολόγησης της κατάστασης, τον Απρίλιο. (Μονάδα Τύπου του IDF)
Οι μπότες του στρατού εξέχουν κάτω από τη μαύρη τήβεννο, και κάθε κεφάλι καλύπτεται από ένα μαύρο καπέλο. Αυτοί είναι οι αποδέκτες του τίτλου του επίτιμου διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο Reichman το 2024, που απονεμήθηκε φέτος “σε αναγνώριση του ισραηλινού ηρωισμού”: ένας προπαγανδιστής της δεκάρας (Noa Tishby), ο διοικητής μιας εταιρείας τανκ (λοχαγός Karni Gez) ιδρυτής των Brothers and Sisters in Arms (Eyal Naveh), ο ηγέτης των κοινοτήτων στα σύνορα της Γάζας (Haim Jelin) και ο Ταξίαρχος Yisrael Shomer, διοικητής της 146ης Μεραρχίας.
Όπως αναφέρθηκε κατά την απονομή, ο Yisrael Shomer «αφιέρωσε πολλά χρόνια στη δύναμη και την ασφάλεια του κράτους του Ισραήλ». Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του πανεπιστημίου, «η τιμή απονέμεται σε άτομα των οποίων οι πράξεις αποτελούν παράδειγμα των αξιών του Σιωνισμού, της επιχειρηματικότητας, της κοινωνικής ευθύνης και της ακαδημαϊκής ακεραιότητας και ως αναγνώριση της σημαντικής συνεισφοράς τους στο κράτος του Ισραήλ, τον εβραϊκό λαό και το Πανεπιστήμιο Reichman».
Αναδρομή στο παρελθόν: Παρασκευή πρωί, 3 Ιουλίου 2015, σημείο ελέγχου Qalandiyah στη Δυτική Όχθη. Τα οχήματα κινούνται αργά. Ένας Παλαιστίνιος έφηβος πλησιάζει το αυτοκίνητο του διοικητή της Ταξιαρχίας Binyamin, συνταγματάρχη Yisrael Shomer, εκσφενδονίζει μία πέτρα στο παρμπρίζ και φεύγει τρέχοντας. Κανένας δεν πληγώθηκε. Το αίμα του μελλοντικού επίτιμου δόκτορα βράζει. Βγαίνει από το αυτοκίνητό του και κυνηγάει το παιδί.
Ο διοικητής της ταξιαρχίας Yisrael Shomer ρίχνει τρεις σφαίρες από απόσταση 6 έως 7 μέτρων στην πλάτη του αγοριού που έτρεχε. Το παιδί πέφτει αιμόφυρτο και λίγο μετά πεθαίνει στο νοσοκομείο. Θανατική ποινή για ρίψη μιας πέτρας. Πριν απομακρυνθεί με ταχύτητα, ο διοικητής της ταξιαρχίας βρήκε χρόνο να αναποδογυρίσει το σώμα του θύματός του με το πόδι του για να ελέγξει την κατάστασή του – όπως αναποδογυρίζει κανείς ένα νεκρό ζώο – χωρίς να ζητήσει ιατρική βοήθεια.
Ο Μοχάμεντ Κόσμπα ήταν 17 ετών, παιδί προσφύγων. Ήταν ο τρίτος γιος που έχασαν οι γονείς του, Φάτμα και Σάμι. Τα αδέρφια του Μοχάμεντ, Yasser 10 ετών, και Samer 15 ετών, επίσης σκοτώθηκαν από τον στρατό επειδή πέταξαν πέτρες. Σκοτώθηκαν μέσα σε 40 ημέρες ο ένας από τον άλλον τον χειμώνα του 2002. (“Οι 40 μέρες του Σάμι Κόσμπα”, ονόμασα το άρθρο μου για αυτούς.) Την πρώτη φορά που ήρθα στο σπίτι τους στον προσφυγικό καταυλισμό, μετά την δολοφονία των αδελφών του, ο Μοχάμεντ ήταν 4.
Τον έθαψαν δίπλα στα αδέρφια του 13 χρόνια αργότερα. Και το αίμα του στην άσφαλτο δεν είχε στεγνώσει ακόμα όταν έφτασα εκεί. Το IDF υποσχέθηκε να ερευνήσει την υπόθεση. Ο έφηβος δεν απείλησε τον διοικητή της ταξιαρχίας Yisrael Shomer όταν αποφάσισε να τον τιμωρήσει επειδή τόλμησε να πετάξει μια πέτρα στο αυτοκίνητο ενός Εβραίου αξιωματικού. Αν αυτό είχε συμβεί στον αυτοκινητόδρομο Ayalon, στο κεντρικό Ισραήλ, ο δράστης πιθανώς θα είχε συλληφθεί και θα είχε δικαστεί για ανθρωποκτονία από «αμέλεια». Αλλά ο Yisrael Shomer ήταν αξιωματικός του IDF και το θύμα του ήταν ένας Παλαιστίνιος έφηβος που είχε χάσει δύο από τα αδέρφια του και δεν ήθελε να βλέπει έναν στρατό κατοχής κοντά στον προσφυγικό του καταυλισμό.
Ένα χρόνο αργότερα, ο στρατός έκλεισε την έρευνα, όπως συνηθίζεται. Δύο χρόνια αργότερα, ο τελευταίος αρχηγός του επιτελείου του Ισραηλινού Στρατού, ο Γκάντι Αϊσενκότ, καθυστέρησε την προαγωγή του αξιωματικού που σκότωσε το αγόρι ενώ τράπηκε σε φυγή. Αλλά η καριέρα του Yisrael Shomer επανήλθε σε κανονική τροχιά μετά απ’ αυτό τον μικρό εκτροχιασμό. Ο Yisrael Shomer πρόκειται να γίνει επικεφαλής του Τμήματος Επιχειρήσεων του IDF, με επίτιμο δοκτορά.
Η τιμή που γίνεται στον Yisrael Shomer αποτελεί αίσχος για το Πανεπιστήμιο Ράιχμαν. Ενώ οι άνθρωποι στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ (που πολύ θα ήθελε να του μοιάζει ο Ράιχμαν), πολεμούν ενάντια στον πόλεμο στη Γάζα και για τα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού, το Πανεπιστήμιο Ράιχμαν χρίζει επίτιμο διδάκτορα έναν δολοφόνο παιδιών. Ένα πανεπιστήμιο που φέρει το όνομα του ιδρυτή του ενώ βρίσκεται εν ζωή –πράγμα ιδιόμορφο από μόνο του– έχει στενούς δεσμούς με το αμυντικό κατεστημένο (σαν να ήταν το Κολλέγιο Εθνικής Άμυνας του Ισραήλ και όχι ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο που έχει ξεπεράσει εδώ και πολύ καιρό τα ηθικά όρια του ακαδημαϊκού χώρου), απονέμει μετάλλια σε αξιωματικούς, από την επαίσχυντη συμπεριφορά των οποίων αποστασιοποιείται ακόμη και ο αρχηγός του επιτελείου.
Αλλά υπάρχει ένας πόλεμος στο Ισραήλ και όλοι κινητοποιούνται για την υπόθεσή του. Ο Yisrael Shomer ζει στο Κιμπούτς Κφαρ Άζα , στα σύνορα με τη Γάζα, και το Πανεπιστήμιο Ράιχμαν που υπηρετεί τον στρατό από την ημέρα ίδρυσής του, θέλει να του αποτίσει φόρο τιμής και να κουκουλώσει την πράξη του. Αλλά στο Qalandiyah δεν ξεχνάμε τον δειλό αξιωματικό Yisrael Shomer που κυνήγησε ένα εξαθλιωμένο αγόρι πρόσφυγα που είχε χάσει δύο από τα αδέρφια του και τον πυροβόλησε στην πλάτη τρεις φορές από κοντά. Διοικητής ταξιαρχίας IDF με συμπεριφορά θερμοκέφαλου εγκληματία. Οι κάτοικοι της Qalandiyah δεν θα ξεχάσουν ποτέ, ακόμα κι αν ο στρατηγός Yisrael Shomer συνεχίζει να παίρνει «τιμητικά» πτυχία από άτιμα πανεπιστήμια.
Αλλά άρθρα
